Βιγκανισμός: Γιατί πρέπει να τον δούμε ως πολιτικό κίνημα παρά ως διατροφική επιλογή;
Οι πολιτικοί φιλόσοφοι υποστηρίζουν ότι ο βιγκανισμός δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως προσωπική επιλογή τρόπου ζωής αλλά ως μια μορφή πολιτικού ακτιβισμού. Με αυτούς τους όρους, ο βιγκανισμός είναι μια συλλογική δράση που στοχεύει στον πολιτικό μετασχηματισμό, όχι μια ατομική αναζήτηση για μια ηθικά καθαρή διατροφή.
Γράφουν οι: Alasdair Cochrane, Καθηγητής Πολιτικής Θεωρίας, Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ και Mara–Daria Cojocaru, Φιλοσοφική Σχολή Μονάχου
Ο βιγκανισμός, υποστηρίζουμε, αφορά λιγότερο την αυτοβελτίωση, την ασκητική αυτοθυσία ή την προσωπική ταυτότητα και περισσότερο την αντιμετώπιση των βλαβών που δημιουργούνται από τις κοινωνικές δομές και τα συστήματα.
Ο βιγκανισμός είναι αφιερωμένος στην αντιμετώπιση και την ανατροπή της καταπίεσης των αισθανόμενων ζώων. Αντί για ατομική επιλογή τού καταναλωτή, θα πρέπει να το δούμε ως μια μορφή ακτιβισμού που πρέπει να διεξάγεται συλλογικά με άλλους.
Αυτή η συλλογική πρακτική συνεπάγεται την ένωση με άλλους vegans για να μποϊκοτάρουν τα προϊόντα της εκμετάλλευσης των ζώων. Αλλά περιλαμβάνει επίσης να κάνουμε πολλά περισσότερα από την αλλαγή της διατροφής κάποιου. Πρόκειται για την επιδίωξη μιας ποικιλίας στρατηγικών για τη μετάβαση σε έναν κόσμο χωρίς τη συνήθη εκμετάλλευση ζώων.
Όχι στις αβάσιμες απόψεις
Πολλοί βίγκαν βλέπουν ήδη τη δέσμευσή τους προς αυτήν την κατεύθυνση. Αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μερικοί άνθρωποι επιλέγουν τη φυτική διατροφή που σχετίζεται με τον βιγκανισμό για διάφορους λόγους – από τη βελτίωση της υγείας, τη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα, την εκπλήρωση θρησκευτικών δεσμεύσεων και άλλα – πολλοί τώρα τον θεωρούν ως μποϊκοτάζ με στόχο την πολιτική αλλαγή.
Η αλλαγή που στοχεύει είναι ένας κόσμος χωρίς βιομηχανική κτηνοτροφία και όλες τις άλλες μορφές πρακτικής που εκμεταλλεύονται άσκοπα και βλάπτοντας τα ζώα.
Εγκατάλειψη μάταιων αναζητήσεων για «καθαρότητα»
Οι συζητήσεις γύρω από τον βιγκανισμό συχνά περιστρέφονται γύρω από ερωτήσεις σχετικά με το τι πρέπει να τρώμε. Πρέπει οι βίγκαν να τρώνε αβοκάντο, η παραγωγή του οποίου είναι διαβόητη για τις επιβλαβείς περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις του;
Πρέπει να καταναλώνουν αμύγδαλα και άλλες καλλιέργειες που περιλαμβάνουν τη χρήση μεταναστευτικής μελισσοκομίας που συχνά οδηγεί σε ασθένειες στις μέλισσες;
Θα έπρεπε να αγοράζουν μπιφτέκια φυτικής προέλευσης από αλυσίδες φαστ φουντ που βγάζουν τα κέρδη τους από την πώληση ζωικής σάρκας;
Αλλά το να βλέπουμε τον βιγκανισμό ως πολιτικό κίνημα μας δίνει τη δυνατότητα να προχωρήσουμε από οποιουσδήποτε στόχους αγνότητας και τελειότητας και μακριά από μάταιες συζητήσεις σχετικά με τις σωστές διατροφικές επιλογές. Αναγνωρίζει ότι η αρνητική επίπτωση σε ορισμένα ζώα είναι αναπόφευκτη στον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Σύμφωνα με μια πολιτική κατανόηση του βιγκανισμού, δεν είναι ντροπή να μην είσαι «ηθικά καθαρός». Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι τα άτομα μπορούν ουσιαστικά να περιγραφούν ως vegan και να καταναλώνουν ό,τι θέλουν. Δεν μπορεί εύλογα να χαρακτηριστεί κάποιος vegan, εάν τρώει τακτικά σάντουιτς με μπέικον, για παράδειγμα.
Οι κοινωνικοί φιλόσοφοι έχουν υποστηρίξει ότι τα μποϊκοτάζ και άλλες καταναλωτικές ενέργειες μπορούν να είναι σημαντικά εργαλεία για την αντίσταση στην καταπίεση.
Υποστηρίζουν ότι ο βιγκανισμός πρέπει επίσης να ιδωθεί υπό αυτό το πρίσμα: Στόχος του είναι να αντιταχθεί –με διάφορα μέσα– στις δομές που ενισχύουν την καταπίεση των ζώων.
Αυτό προφανώς συνεπάγεται την απόρριψη των προϊόντων της κτηνοτροφίας που επωφελούνται από την εκμετάλλευση των ζώων. Αλλά περιλαμβάνει επίσης διαμαρτυρία για τις κυβερνητικές υπηρεσίες που επιτρέπουν, αδειοδοτούν και επιδοτούν τέτοιες πρακτικές.
Σύμφωνα με αυτήν την πολιτική αντίληψη, ο βιγκανισμός θα πρέπει να αφορά την άσκηση πίεσης στις επιχειρήσεις και τους πολιτικούς για να επιφέρουν αλλαγές, αλλά και να επικοινωνούν και να υπενθυμίζουν στην ευρύτερη κοινωνία τις αδικίες που διαπράττονται συνήθως σε βάρος των ζώων.
Επειδή όμως αποφεύγει την αγνότητα, αυτή η κατανόηση αναγνωρίζει ότι τα άτομα δεν μπορούν και δεν θα είναι σε θέση να μποϊκοτάρουν και να καταργήσουν οτιδήποτε συνεπάγεται κάποια μορφή βλάβης που γίνεται στα ζώα ή ακόμη και από ζώα – και ότι το είδος των δεσμεύσεων που μπορούν να κάνουν τα άτομα θα ποικίλλει ανάλογα με τις περιστάσεις.
Ο βιγκανισμός είναι κάτι περισσότερο από μια φυτική διατροφή
Το μποϊκοτάζ ορισμένων τροφίμων δεν είναι και δεν μπορεί ποτέ να είναι αρκετός κοινωνικός μετασχηματισμός. Σύμφωνα με την πολιτική κατανόηση του βιγκανισμού, η απόλυτη δέσμευση είναι να ενωθείτε με άλλους για να μεταβείτε σε έναν κόσμο χωρίς τη ρουτίνα εκμετάλλευση των ζώων.
Αυτό απαιτεί από τα άτομα να εξετάσουν και να αγκαλιάσουν μια ολόκληρη ποικιλία ενεργειών που στοχεύουν σε αυτόν τον στόχο: Από διαφορετικές μορφές συμβατικού και αντισυμβατικού πολιτικού ακτιβισμού, έως την ανάμειξη και τη μάθηση από τα ζώα για να κατανοήσουν καλύτερα τις δικές τους ανάγκες και προοπτικές.
Τελικά, η δέσμευση του βιγκανισμού είναι να προσπαθήσει να υποκινήσει έναν κόσμο στον οποίο άνθρωποι και ζώα μπορούν να ανθίσουν μαζί με δίκαιους όρους. Αυτός ο κόσμος δεν μπορεί ποτέ να είναι τέλειος και χωρίς κακό, αλλά είναι ένας κόσμος για τον οποίο αξίζει να αγωνιστούμε.
Πηγή: www.theconversation.com
