Missoni: Τα ζιγκ-ζαγκ που έγραψαν ιστορία

Μπορεί οι περίφημες ρίγες να έχουν κλείσει περισσότερα από 50 χρόνια ζωής, παραμένουν όμως ακόμα επίκαιρες. Μία ερωτική ιστορία ήταν η αφορμή για τους δημιουργούς του οίκου Missoni που εμπνεύστηκαν τα ιδιαίτερα αυτά ζιγκ-ζαγκ και τους έκαναν διάσημους!

Από τη Βάνα Αντωνοπούλου

Η Λορίν Μπακόλ, o Mαρτσέλο Μαστρογιάνι, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ, η Μαντόνα, η Τζένιφερ Λόπεζ αλλά και η Ντιάνα Βρίλαντ  ήταν –και κάποιοι από αυτούς ακόμη είναι– φανατικοί οπαδοί των πολύχρωμων, πλεκτών ζιγκ-ζαγκ που ο Ottavio Missoni και η σύζυγός του Rosita δημιούργησαν σχεδόν κατά τύχη, και τα οποία εκτόξευσαν το όνομα Missoni στο στερέωμα της παγκόσμιας μόδας.

Και αυτό, όπως πολλά άλλα success stories, ξεκίνησε με μια ερωτική ιστορία. To 1948, o Ottavio, αστέρας του στίβου και ήρωας πολέμου, λαμβάνει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Εκεί, στο στάδιο Γουέμπλεϊ, η Rosita που σπουδάζει αγγλικά, τον βλέπει για πρώτη φορά.

Πρόκειται για κεραυνοβόλο έρωτα. Παντρεύονται το 1953 και ξεκινούν τη δική τους επιχείρηση κατασκευής σπορ κυρίως πλεκτών με την επωνυμία Maglificio Jolly.

Σύντομα, σχεδιάζουν δικά τους ρούχα και τα φτιάχνουν χρησιμοποιώντας μηχανές πλεξίματος για εσάρπες και καλύμματα κρεβατιών. Το μόνο σχέδιο που μπορούν να κάνουν είναι ρίγες.

Η γέννηση του διάσημου ζιγκ-ζαγκ

Ξαφνικά, το 1962, το ζεύγος Missoni βγάζει στην παραγωγή το μοτίβο ζιγκ-ζαγκ, χάρη σε μια ειδική μάρκα μηχανών. «Μπορούσαμε να φτιάξουμε μόνο ρίγες και έτσι κάναμε οριζόντιες και κάθετες και σιγά σιγά βάλαμε και πιο πολύπλοκες πλέξεις, ζακάρ και πλεξούδες», θα πει σε μια συνέντευξή της η Rosita Missoni. «Μετά βρήκαμε τις μηχανές Raschel που μπορούν να κάνουν ζιγκ-ζαγκ και αυτό ήταν».

Αν και το λογότυπο Missoni παρέμεινε για δεκαετίες άγνωστο, τα πλεκτά και ιδιαίτερα το χαρακτηριστικό ζιγκ-ζαγκ της επωνυμίας ήταν άμεσα αναγνωρίσιμα και λατρεύτηκαν από διάσημους αλλά και τον απλό κόσμο.

Και μολονότι ο κύριος και η κυρία Missoni πάντοτε σχεδίαζαν σαν ζευγάρι, ήταν ο Ottavio που οραματιζόταν τα μοτίβα και τις πλέξεις, εμπνευσμένα από υφαντά της Γουατεμάλας, των Ίνκας και των Αζτέκων, από πίνακες Art Deco της Sonia Delaunay και έργα Αφηρημένης Τέχνης.

Έβαζε τις ιδέες του στο χαρτί και τις «πάντρευε» με απρόσμενους χρωματικούς συνδυασμούς: βασικά χρώματα που έρχονταν σε αντίθεση με τους γήινους τόνους, βούλες και μπερδεμένες ρίγες, σαν να βλέπεις μέσα από καλειδοσκόπιο…

«Το χρώμα μοιάζει με τη μουσική», υποστήριζε ο κύριος Missoni. «Με μόνο επτά νότες φτιάχνει κανείς ατέλειωτες μελωδίες. Πόσα βασικά χρώματα υπάρχουν; Δεν θυμάμαι. Ίσως επτά όπως και οι νότες του πενταγράμμου, αλλά πόσες αποχρώσεις υπάρχουν; Άπειρες».

Τολμηρά και εντυπωσιακά, με μια νότα αισιοδοξίας και χαράς της ζωής, τα μοτίβα Missoni έφτασαν στο ζενίθ της δημοτικότητάς τους στα 70s, αλλά έχασαν για λίγο τη λάμψη τους στη δεκαετία του ’90, την εποχή του μινιμαλισμού.

Σύντομα, η εταιρεία αναγκάστηκε να επανεξετάσει ένα ένα τα περίφημα ζιγκ-ζαγκ της, υπό τη σχεδιαστική καθοδήγηση της κόρης του ζευγαριού, Angela Missoni, η οποία ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση το 1997.

Οι πειραματισμοί της αλλά και η επιμονή της να αναβιώσει μέσα από ένα μοντέρνο πρίσμα τις διάσημες ρίγες, έφεραν την επιτυχία και το όνομα Missoni πάλι στα χείλη των απανταχού fashion icons.

Έχοντας αποκτήσει μία σωρεία μιμητών και τόσες αντιγραφές όσο ελάχιστα άλλα είδη, το ζιγκ-ζαγκ Missoni αποτελεί ένα από τα πιο σταθερά σημεία αναφοράς της μόδας.

Ασπρόμαυρο, με δύο, τρία ή και περισσότερα χρώματα, με γεωμετρικούς σχηματισμούς, σε ανάλαφρα υφάσματα ή στιβαρά, χειμωνιάτικα πλεκτά, είναι σίγουρα ένα από πιο κλασικά και αγαπημένα μας μοτίβα. Ένα σχέδιο που αν μη τι άλλο μας κάνει πάντα να χαμογελάμε…