Τα prints έχουν τη δική τους ιστορία
Τα prints έχουν τη δική τους ιστορία
Τα prints έχουν τη δική τους ιστορία
Τα prints έχουν τη δική τους ιστορία
Τα prints έχουν τη δική τους ιστορία
Τα prints έχουν τη δική τους ιστορία
Τα φοράμε κατά κόρον. Ξέρουμε, όμως, τη σημειολογία και τη σημασία τους στην πολιτική και την κουλτούρα; Ας δούμε την ιστορία των πιο διάσημων prints που φοράμε χειμώνα-καλοκαίρι!
Από τη Βάνα Αντωνοπούλου
Καμουφλάζ
Το print καμουφλάζ, γνωστό απλά και ως «camo» έχει στενές – πολύ στενές είναι αλήθεια – σχέσεις με τον στρατό και τις πολεμικές επιχειρήσεις, αφού η πρώτη του χρήση, πολύ πριν εφαρμοστεί και στις στολές των πεζικάριων, ήταν να καλύπτει και να κρύβει από τα μάτια του εχθρού τους στρατιώτες και τον στρατιωτικό εξοπλισμό. Σιγά σιγά, όμως, έγινε και ένα print-συνώνυμο της μαχητικότητας.
Τα μέλη της ομάδας «Βετεράνοι του Βιετνάμ Ενάντια στον Πόλεμο» συνήθιζαν να φορούν καμουφλάζ ήδη από την ίδρυσή τους το 1967, ως ειρωνικό σχόλιο κατά των πολεμικών συρράξεων, ενώ αρκετοί καλλιτέχνες, όπως οι Liu Bolin και Desiree Palmen χρησιμοποιούν την τεχνική του καμουφλάζ με πιο διακριτικό τρόπο και προκειμένου να περάσουν μηνύματα για τον ρόλο τού ατόμου στην κοινωνία και το πώς η απολυταρχία και ο καπιταλισμός μπορούν να καταστρέψουν την προσωπικότητα.
Παράλληλα, celebrities, όπως η Rihanna αρέσκονται να φορούν total καμουφλάζ look αποδεικνύοντας ότι παρότι πρόκειται για ένα print που έχει ως στόχο να σε κάνει αόρατο, μπορεί, τελικά, να μετατραπεί σε πολύ δυνατή τάση που ξεχωρίζει.
Keffiyeh
Η γνωστή μαντήλα που φορούσαν οι Άραβες νομάδες έγινε έμβλημα του Παλαιστινιακού αγώνα γύρω στο 1930, όταν οι Παλαιστίνιοι αντάρτες που εναντιώνονταν στη μετανάστευση των Εβραίων, που προσπαθούσαν να επιβάλλουν οι Βρετανοί. Τη φορούσαν για να αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο.
Τριάντα περίπου χρόνια μετά, ο Γιάσερ Αραφάτ, ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέτωση της Παλαιστίνης, τη φόρεσε και τη μετέτρεψε σε σύμβολό του. Παράλληλα, το 1970, η Λέιλα Καλέντ, η εντυπωσιακή αγωνίστρια του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης γνωστή για αεροπειρατίες στο όνομα του Παλαιστινιακού λαού, έκανε το keffiyeh σέξι σε όλο τον κόσμο.
Πουά
Ακόμη και τα «αθώα» πουά έχουν τη δική τους πολιτική ιστορία. Το 1968, η καλλιτέχνις Yayoi Kusama ζωγράφισε μεγάλα πουά (το «σήμα κατατεθέν» της) στα γυμνά σώματα χορευτών σε μια περφόρμανς που έλαβε χώρα έξω από το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για τη χρηματοδότηση του πολέμου του Βιετνάμ από την Wall Street. Την ίδια χρονιά, η θεωρία του «κοριτσιού με το πουά φόρεμα» δημιούργησε ολόκληρο συνωμοσιολογικό κίνημα σχετικά με τη δολοφονία του Ρόμπερτ Κέννεντι (αυτόπτες μάρτυρες είχαν δει μια γυναίκα με πουά φόρεμα σε διάφορα σημεία του ξενοδοχείου Ambassador πριν και μετά τη δολοφονία του γερουσιαστή και αδελφού του επίσης αδικοχαμένου προέδρου Τζον Κέννεντι).
Καρό
Η ιστορία του καρό ξεκινά στα υψίπεδα της Σκωτίας, με τις διάφορες οικογένειες (ή κλαν, όπως ονομάζονται) να διαθέτουν η καθεμία και το δικό της τάρταν, σχέδιο το οποίο φορούσαν ευλαβικά τα μέλη τους στο κιλτ (η σκωτσέζικη «φούστα»). Η πολιτική ιστορία, όμως, του καρό ξεκινά το 1746, όταν οι Άγγλοι απαγόρευσαν στους άνδρες να φορούν την παραδοσιακή ενδυμασία και κατά συνέπεια το τάρταν (οι γυναίκες και οι στρατιώτες εξαιρούνταν), μετά την ολοκληρωτική νίκη τους επί των Σκωτσέζων στο Καλόντεν. Mέχρι την κατάργηση του νόμου το 1782, το να φοράς καρό έγινε συνώνυμο με ένα είδος εξέγερσης ενάντια στον δυνάστη.
Στη δεκαετία του 1970, ο δικτάτορας της Ουγκάντα Ιντί Αμίν – πίστευε ότι η Σκωτία και η Ουγκάντα ήταν άρρηκτα δεμένες, αφού και οι δύο διοικούνταν από τους Βρετανούς– είχε εμμονή με το καρό και αποκαλούσε τον εαυτό του «βασιλιά της Σκωτίας χωρίς στέμμα». Μάλιστα, κάποια στιγμή ανάγκασε τον στρατό του να φορά κιλτ!
Εν τω μεταξύ, στη Μεγάλη Βρετανία, η πανκ νεολαία σε μια προσπάθεια να ανατρέψει το status quo και όλα τα σύμβολά του οικειοποιήθηκε το καρό και τη σημειολογία του ως σύνθημα εξέγερσης.