Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και η μαρινιέρα μου…
Από τους Γάλλους ναύτες μέχρι τις πασαρέλες του Jean-Paul Gaultier και την γκαρνταρόμπα της σύγχρονης γυναίκας, ελάχιστα ρούχα έχουν αγαπηθεί -και φορεθεί- όσο η “ταπεινή” μαρινιέρα.
Από τη Βάνα Αντωνοπούλου
Υπάρχουν ελάχιστα κομμάτια της μόδας που ξεπερνούν όρια όπως ο χρόνος, η ηλικία και οι τάσεις. Και ακόμη λιγότερα που μπορούν να “φορέσουν” την ταμπέλα του “κλασικού”. Ένα από αυτά είναι και η μαρινιέρα.
Γεννημένη από ανάγκη, η παραδοσιακή μαρινιέρα με τις κρεμ και μπλε σκούρες ρίγες καθιερώθηκε ως η επίσημη στολή του ναυτών στη γαλλική Βρετάνη το 1858. Η άνετη, ανοιχτή της λαιμόκοψη επέτρεπε στους ναύτες να ντύνονται γρήγορα, ενώ οι οριζόντιες ρίγες της (21 στο σύνολο, μία για κάθε μία νίκη του Ναπολέοντα) να αναγνωρίζονται μεταξύ τους οι ναυτικοί, ειδικά σε περίπτωση που μπορεί να έπεφταν στη θάλασσα. Τέλος, το σφιχτοπλεγμένο της βαμβακερό ύφασμα ήταν εξαιρετικά ανθεκτικό και προστάτευε από τα στοιχεία της φύσης διατηρώντας ταυτόχρονα ένα επίπεδο άνεσης.
Παρόλα αυτά, οι ρίγες είχαν πάντοτε «ταπεινή» καταγωγή, αφού υπήρξαν το σύμβολο του απλού ναύτη και ποτέ του αξιωματικού…
Chanel, Saint Laurent και Gaultier
Μέσα στις πολλές της καινοτομίες ως σχεδιάστρια μόδας και style icon, η Coco Chanel ήταν αυτή που έφερε την «ταπεινή» μαρινιέρα στο προσκήνιο της μόδας του 20ού αιώνα και, κατά προέκταση, στην ντουλάπα των πιο κομψών γυναικών της εποχής της. Κατά τη διάρκεια διακοπών της στη γαλλική Ριβιέρα, εντόπισε το ρούχο στους ναύτες και σύντομα το μετέτρεψε σε απαραίτητη “στολή” όλου του jet set με σκάφος που σεβόταν τον εαυτό του -παραδόξως, το στιλ είχε επιτυχία και στα δύο φύλα- ενώ παράλληλα την χρησιμοποίησε ως έμπνευση για την κολεξιόν της του 1917, η οποία είχε ναυτικό θέμα.
Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η μαρινιέρα απέκτησε μία πιο προβοκατόρικη πλευρά: φορέθηκε από τις νεαρές πρωταγωνίστριες του γαλλικού Νέου Κύματος, όπως η Jean Seberg και η Ζαν Μορώ προσδίδοντάς τους μια αίσθηση ανδρόγυνου cool, αλλά και από σεξοβόμβες όπως η Μπριζίτ Μπαρντό που του έδωσαν μια πιο θηλυκή άποψη.
Παράλληλα, το υιοθέτησε η ιντελιτζένσια με τους Πικάσο και Ζαν Πολ Σαρτρ να την φορούν κατά κόρον, αλλά και το Χόλιγουντ (την λάτρευε ο James Dean).
Σιγά σιγά, τη σκυτάλη πήρε η πασαρέλα με τον Yves Saint Laurent να δείχνει τη δική του εκδοχή της μαρινιέρας στην πρώτη του κολεξιόν το 1962, καθώς και τον Jean-Paul Gaultier να την μετατρέπει σε σήμα κατατεθέν του για περισσότερα από 40 χρόνια!
Η διαχρονική γοητεία της μαρινιέρας
Η μαρινιέρα έχει καταφέρει να γίνει κομμάτι κάθε δεκαετίας τόσο του 20ού όσο και του 21ου αιώνα (τουλάχιστον μέχρι στιγμής), καταργώντας τις κοινωνικές τάξεις και συμβάσεις ως ένα ρούχο ασέξουαλ ή, τουλάχιστον, πανσέξουαλ αφού ασκεί γοητεία σε γυναίκες και άνδρες εξίσου. Αψηφώντας κάθε ηλικιακό περιορισμό και εφήμερες τάσεις της μόδας, βρίσκεται συνεχώς στην πρώτη γραμμή του στιλ ως μια προσωποποίηση της απροσποίητης γαλλικής κομψότητας. Μάλιστα, πολλοί υποστηρίζουν ότι μετά τον Φρανσουά Τριφό και τα τυριά, αποτελεί την τρίτη σημαντικότερη εξαγωγή της Γαλλίας στον κόσμο!