Μαργαριτάρια στον βυθό που ήταν κρυμμένα…
Συνδεδεμένα με γοητευτικούς μύθους, εξάπτουν ακόμη και σήμερα τη φαντασία και το πάθος. Η δημιουργία τους αποδόθηκε στη Σελήνη και στη θεά της ομορφιάς και του έρωτα, την Αφροδίτη. Τα μαργαριτάρια στόλισαν αρχαία αγάλματα, και ναούς, τα φόρεσαν στους λαιμούς τους τύραννοι και βασίλισσες, μπήκαν στα θησαυροφυλάκια των βασιλείων της Ανατολής και της Ευρώπης. Λατρεύτηκαν από τις θεές της ομορφιάς και της μόδας. Βρήκαν εξέχουσες θέσεις σε στέμματα, ζώνες και σπαθιά, σε δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, βραχιόλια και περιδέραια για να αποτελέσουν σύμβολα κομψότητας, πλούτου και ομορφιάς για εκατομμύρια ανθρώπους από την αρχαιότητα ως σήμερα.
Από τη Μαρία Καλοπούλου
Σε ένα από τα πρώτα βιβλία που γράφτηκαν για τα μαργαριτάρια το 1908, αναφέρεται ότι υπήρξαν τα πρώτα αληθινά πολύτιμα κοσμήματα που φόρεσε ο προϊστορικός άνθρωπος.
Από εκεί και πέρα οι μύθοι που συνδέονται μαζί τους είναι ατελείωτοι. Στην περσική μυθολογία τα μαργαριτάρια ήταν τα δάκρυα των θεών. Στην αρχαία Κίνα έλεγαν ότι μόνο το φεγγαρόφωτο είχε τη δύναμη να κάνει τα μαργαριτάρια να δημιουργηθούν.
Η φαντασία των αρχαίων Ελλήνων προχώρησε ακόμη παραπέρα! Πίστευαν ότι τα μαργαριτάρια έπεφταν από το φεγγάρι στην ανοιχτή αγκαλιά των οστράκων καθώς έπλεαν στην επιφάνεια της θάλασσας τις νύχτες με πανσέληνο.
Οι Ρωμαίοι – όπως ήταν φυσικό- δεν έμειναν πίσω, αφιερώνοντας στη θεά Αφροδίτη τη δημιουργία των μαργαριταριών και διανθίζοντας τον μύθο με ανατολίτικα στοιχεία που περιλάμβαναν βροχή από ουράνια μαργαριτάρια…
Αναφορά για τα πολύτιμα αυτά στοιχεία της φύσης βρίσκουμε στο Κοράνι και στο Ταλμούδ. Ενώ οι Πέρσες, οι Ινδοί και οι Άραβες βασιλιάδες μάχονταν μεταξύ τους για την κυριαρχία του Κόλπου Μανάαρ, όπου βρίσκονταν τα μεγαλύτερα και πλουσιότερα στρώματα οστράκων μαργαριταριών.
Ακόμα και ο Μάρκο Πόλο την περίοδο των εξερευνήσεών του έφτασε στην περιοχή αυτή το 1294 και έγραψε εκτενώς τις εντυπώσεις του.
Η Ευρώπη υποκύπτει στη γοητεία τους
Οι Φοίνικες φέρνουν με τα πλοία τους τα μαργαριτάρια στους μεσογειακούς λαούς και ο Όμηρος γράφει για αυτά στα έπη του. Θα χρειαστούν αρκετά χρόνια όμως, για να κατακτήσουν την Ευρώπη με την ομορφιά τους, μέχρι δηλαδή τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ανατολή.
Οι Ρωμαίοι στη συνέχεια τα λάτρεψαν, ενώ με την πτώση της Ρώμης, οι θησαυροί μαργαριταριών σκορπίστηκαν από τους Γότθους και τους Βανδάλους, για να ξαναβρούν τη θέση που τους άρμοζε από την Καθολική Εκκλησία, στην τέχνη και στην αρχιτεκτονική.
Θεωρούμενα ως δείγμα της αγάπης για τον Θεό, στόλισαν άμφια, ναούς, και θρησκευτικά αντικείμενα, για να περάσουν φυσικά στα χέρια των βασιλιάδων και των ευγενών ολόκληρης της Ευρώπης.
Από την άλλη, ο Χριστόφορος Κολόμβος έκανε κάτι παραπάνω από το να ανακαλύψει την Αμερική. Στο τρίτο του ταξίδι έφερε μαζί του κασέλες με μαργαριτάρια που μάζεψε από τις ακτές της Βενεζουέλας.
Λίγο αργότερα ο Παναμάς και ο κόλπος της Καλιφόρνιας αποτέλεσαν πηγές φυσικών μαργαριταριών για τις Αυλές της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Αυστρίας, και της Αγγλίας που τα συγκέντρωναν με ιδιαίτερο ζήλο.
Η βασίλισσα Ελισάβετ (1533-1603) παρέμεινε γνωστή για το πάθος της με τα μαργαριτάρια, αφού φορούσε τουλάχιστον επτά σειρές που μερικές έφθαναν μέχρι τα γόνατά της, ενώ ήταν περήφανη για την τουαλέτα με τα 3000 κεντημένα μαργαριτάρια!
Όμως και ο Νέος Κόσμος αποδείχτηκε να τρέφει την ίδια λατρεία στα μαργαριτάρια. Οι ινδιάνικες φυλές στο Περού και στο Μεξικό χρησιμοποιούσαν τα μαργαριτάρια στα θρησκευτικά τελετουργικά τους.
Η μετανάστευση του πάθους
Τα πιο πολύτιμα μαργαριτάρια παρέμεναν λοιπόν στα χέρια των βασιλικών οίκων της Ευρώπης, αλλά καθώς στα μέσα του 19ου αιώνα ο πλούτος άλλαξε χέρια, άλλαξε και ο συσχετισμός αυτών που τα είχαν στην κατοχή τους, ακόμη και η γεωγραφία τους, αφού πέρασαν και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στις αποικίες της Αμερικής.
Μπορεί τα διαμάντια να ήταν το σύμβολο του πλούτου, όμως καμία αληθινά πλούσια κυρία δεν μπορούσε να μην έχει στην κασετίνα της τουλάχιστον μία σειρά μαργαριτάρια.
Στις αρχές του 20ου αιώνα τα μαργαριτάρια ήταν στην Αμερική το πιο αγαπητό κόσμημα και ποτέ στο παρελθόν τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν υπήρξαν κάτοχοι τόσο πολλών πολύτιμων μαργαριταριών.
Από τα φυσικά στα καλλιεργημένα μαργαριτάρια
Στις αρχές του 20ου αιώνα που η ζήτηση για μαργαριτάρια είχε φτάσει στο απόγειό της, τρεις άνδρες στην Ιαπωνία περίπου την ίδια στιγμή αλλά σχεδόν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο είχαν την ίδια ιδέα.
Ο βιολόγος Tokichi Nishikawa, ο ξυλουργός Tatsushei Mise και ο γιός ενός εμπόρου ζυμαρικών, ο Kokichi Mikimoto προσπάθησαν να δημιουργήσουν καλλιέργειες μαργαριταριών.
Φυσικά οι πρώτες εκείνες προσπάθειες κατέληξαν σε κακής ποιότητας μαργαριτάρια και διανθίστηκαν με πολλές έριδες, προσωπικές κόντρες και ανταγωνισμούς. Δεν ξέρουμε σήμερα ποιος τελικά κατάφερε να εξελίξει τη μέθοδο για να αποδώσει τα σφαιρικά, πανέμορφα μαργαριτάρια που γνωρίζουμε τα τελευταία χρόνια.
Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι ο Mikimoto, αν και δεν είναι μπορεί να θεωρηθεί ο ιδρυτής της υπόθεσης, είναι εκείνος που κατάφερε να τα κάνει παγκόσμια γνωστά, με την εμπνευσμένη του τακτική, επιμονή και διαφήμιση.
Σήμερα, τα περισσότερα μαργαριτάρια προέρχονται από καλλιέργειες. Η Ιαπωνία έχασε το μονοπώλιο, και στη διαδικασία μπήκαν η Βιρμανία, η Ταϋλάνδη, η Αυστραλία, η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες και η Ταϊτή.
Πώς θα τα διαλέξετε
Όπως λοιπόν, λέει και το αγαπημένο τραγούδι του Κώστα Μακεδόνα, τα μαργαριτάρια είναι πολύτιμα και γι’ αυτό χρειάζεται να ξέρουμε πώς θα τα διαλέξουμε και τι θα προτιμήσουμε.
Τα ωραιότερα θα σου ‘χα αγορασμένα
μαργαριτάρια στο βυθό που είναι κρυμμένα
Πάνω στον άσπρο σου λαιμό να τα φορέσεις
γιατί μ’ αρέσεις, κούκλα μου, πολύ μ’ αρέσεις
South Sea
Τα μαργαριτάρια αυτής της κατηγορίας πωλούνται σε ιδιαίτερα υψηλές τιμές σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι σχετικά σπάνια, με μεγάλη περίοδο καλλιέργειας, σκληρό και παχύ περίβλημα και απόλυτα φυσικά χρώματα.
Για να κάνετε τη σύγκριση, ένα και μοναδικό μαργαριτάρι αυτής της κατηγορίας αξίζει όσο ένα ολόκληρο κολιέ από μαργαριτάρια Akoya της Ιαπωνίας
Συστάσεις: Ανάλογα με τα χρήματα που διαθέτετε αγοράστε ποιότητα. Μην στραφείτε μόνο στο μέγεθος. Αντί ενός μεγάλου αλλά θαμπού μαργαριταριού διαλέξτε ένα μικρότερο αλλά με λάμψη.
Η λάμψη είναι σημαντικότερη παράμετρος από το μέγεθος, το χρώμα, το σχήμα και τα πιθανά στίγματα στην επιφάνεια. Τα καλύτερα μαργαριτάρια δεν είναι ανάγκη να είναι στρογγυλά. Το ίδιο ισχύει και για το χρώμα.
Ένα μαργαριτάρι εξαιρετικής ποιότητας δεν είναι αναγκαίο να είναι σκούρο μαύρο ή ασημορόζ. Αγοράστε το χρώμα που σας ταιριάζει καλύτερα. Θυμηθείτε ότι τα χρώματα των μαργαριταριών South Sea είναι όπως τα δημιούργησε η μητέρα φύση, δηλαδή τέλεια όπως και να είναι.
Αkoya cultured pearls
Όπως και τα άλλα μαργαριτάρια η τιμή εξαρτάται από την προσφορά, το μέγεθος και την ποιότητα που περιλαμβάνει το σχήμα, το χρώμα, τη λάμψη, την καθαρότητα και την υφή της επιφάνειάς τους.
Συστάσεις: Το κακό είναι ότι επειδή το περίβλημά τους είναι σχετικά λεπτό, μπορεί να χάσουν τη λάμψη και μερικές φορές και το χρώμα τους με το πέρασμα του χρόνου.
Γι΄αυτό το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξετε είναι η υγεία και το πάχος του περιβλήματος. Τα καλής ποιότητας μαργαριτάρια Akoya πρέπει να έχουν ασημοροζ χρώμα, να είναι στρογγυλά και απόλυτα καθαρά.
Fresh Water Cultured Pearls
Με τη σχεδόν απεριόριστη ποικιλία στο σχήμα, το χρώμα και το μέγεθος και τη μεγάλη παραγωγή τους που κάνει τις τιμές τους πολύ προσιτές, τα μαργαριτάρια του γλυκού νερού είναι τα πιο διαδεδομένα.
Συστάσεις: Επειδή έχουν μεγάλη ποικιλία στα χρώματα χρησιμοποιούνται ως πολύχρωμα κοσμήματα της μόδας, αφού και οι τιμές τους επιτρέπουν να αγοραστούν πρακτικά από τον καθένα.
Το διαχρονικό κόσμημα που είναι και πάλι μόδα
Ο σύγχρονος χαρακτήρας τους συνδυάζεται και με άλλα υλικά όπως μέταλλο και αποτυπώνεται όχι μόνο σε σκουλαρίκια και μενταγιόν αλλά και σε αλυσίδες ποδιού [ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ] και κοκαλάκια μαλλιών. Αξίζει να τα εντάξετε ακόμη και στο πρωινό σας look καθώς μπορούν να το αναβαθμίσουν χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Τα μαργαριτάρια και οι πέρλες ανέκαθεν είχαν μία ξεχωριστή θέση στα κοσμήματα που διαθέτει μία γυναίκα στη συλλογή της. Τώρα, βρίσκονται ξανά στο επίκεντρο ως μία από τις πιο hot τάσεις του καλοκαιριού έχοντας αφήσει πίσω τους το “βαρύ” vintage ύφος τους.
Οι πέρλες πάντα αποτελούσαν αγαπημένο αξεσουάρ του γυναικείου στυλ. Είτε σαν βασικό κόσμημα, είτε τοποθετημένες σαν μικρές λεπτομέρειες μπορούν να φορεθούν με μεγάλη άνεση από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Ανάλογα με ότι επιλέξετε θα απογειώσουν ρομαντικά την εμφάνιση σας και θα υπογραμμίσουν το ύφος της δημόσια εικόνας σας. Δυναμική ή ρομαντική; Γεμάτη θηλυκότητα ή αέρινη; Όποιο κι αν είναι το στιλ σας οι μεγάλες αλυσίδες και οι πέρλες αποτελούν πολύτιμα εργαλεία στα χέρια σας. Αφεθείτε στη χάρη τους και ξεχωρίστε.
Η φροντίδα τους
Η εύθραυστη ομορφιά τους απαιτεί την προσοχή της κατόχου τους! Για να τα διαφυλάξετε από σπασίματα, γρατζουνιές και γενικά χτυπήματα, καλό θα είναι να τα έχετε τυλιγμένα σε μαλακό πανί.
Σε κάθε περίπτωση μη φοράτε τα μαργαριτάρια σας την ώρα που χτενίζεστε ή μακιγιάρεστε. Οι λακ, οι κρέμες, το μέικαπ, το άρωμα μπορούν να τα κιτρινίσουν, να τα θαμπώσουν ή να προκαλέσουν κηλίδες.
Επειδή ακόμη και ο ιδρώτας μπορεί να τα επηρεάσει, θυμηθείτε να τα καθαρίζετε με ένα μαλακό πανί και σαπουνόνερο με απαλό σαπούνι.
Ο ήλιος και οι μεγάλες θερμοκρασίες σίγουρα καταστρέφουν και μειώνουν τη διάρκεια ζωής των μαργαριταριών. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι είναι δημιουργήματα της θάλασσας!
Από την άλλη, αν φοράτε τα μαργαριταρένια κοσμήματα σας συχνά, έχετε την εγγύηση ότι θα διατηρήσουν αιώνια τη λάμψη τους, αφού η επαφή με την υγρασία της επιδερμίδας τους κάνει πολύ καλό.
