Azzedine Alaia: Το τέλος ενός μύθου

Άγνωστος για τους πολλούς, θρύλος για τους επαΐοντες, ο Alaïa υπήρξε μία από τις πλέον αντισυμβατικές μορφές του χώρου της μόδας. Ο θάνατος του ταλαντούχου και αινιγματικού μετρ, το Σάββατο 18 Νοεμβρίου, βύθισε τον κόσμο της μόδας σε πρωτόγνωρη θλίψη.

Από τη Βάνα Αντωνοπούλου

Για την ακρίβεια, o γεννημένος στην Τυνησία σχεδιαστής ήταν από τους ελάχιστους δημιουργούς που είχε δικούς του ρυθμούς, αγνοούσε επιδεικτικά το πρόγραμμα της μόδας και προμήθευε τις μπουτίκ χωρίς σταθερή ροή. Παρόλα αυτά, το αδιαμφισβήτητο ταλέντο, οι μοναδικές του σιλουέτες και η ακόρεστη όρεξη της μόδας για τα σχέδιά του, όχι μόνο τον έκαναν απίστευτα δημοφιλή, αλλά και έναν από τους πλέον εμβληματικούς μόδιστρους του 20ού και 21ου αιώνα.

Η αγάπη του Alaïa για τη μόδα ξεκίνησε σε νεαρή ηλικία, μέσα από τις σελίδες της Vogue. Για να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών της Τύνιδας, είπε ψέματα σχετικά με την ηλικία του, ενώ παίρνοντας το πτυχίο του εργάστηκε ως μόδιστρος μέχρι που αποφάσισε να εγκαταλείψει την Τυνησία για το Παρίσι το 1957. Εκεί, ξεκίνησε την καριέρα του στον Christian Dior, αλλά σύντομα βρέθηκε να εργάζεται για τον Guy Laroche και λίγο μετά για τον Thierry Mugler. Άνοιξε το πρώτο του ατελιέ στα τέλη της δεκαετίας του ’70, στο διαμέρισμά του στην οδό de Bellechasse στο 7ο διαμέρισμα της γαλλικής πρωτεύουσας, όπου και συγκεντρωνόταν η διάσημη πελατεία του, από την Marie-Hélène de Rothschild μέχρι την Γκρέτα Γκάρμπο.

Το 1980 δημιούργησε την πρώτη του κολεξιόν prêt-à-porter, την οποία και εκθείασαν οι «μεγάλες κυρίες» της δημοσιογραφίας μόδας εκείνης της εποχής, η Melka Tréanton του περιοδικού Depeche Mode και η Nicole Crassat του γαλλικού Elle. Την ίδια χρονιά ο σχεδιαστής μεταφέρθηκε σε πιο μεγάλο κτήριο και μέχρι το 1988 είχε ήδη ανοίξει μπουτίκ στο Μπέβερλι Χιλς και τη Νέα Υόρκη.

Τα ρούχα του, που αναδείκνυαν το γυναικείο σώμα με τον καλύτερο τρόπο χωρίς να το κάνουν αντικείμενο του σεξ, του χάρισαν φανατικές πελάτισσες, οι οποίες παρέμειναν πιστές ακόμη κι όταν αποφάσιζε να μην δειγματίσει ή να δείξει τις κολεξιόν του, όποτε και όταν θεωρούσε ότι ήταν έτοιμος και όχι όταν το ζητούσαν/απαιτούσαν ο Τύπος και τα καταστήματα.

Δείτε Επίσης

Όσα πρέπει να γνωρίζετε για τα παντελόνια καμπάνα που ήρθαν για να μείνουν!

Αντίθετα, είχε δημιουργήσει ένα δικό του σύστημα, τη δική του οικογένεια από συνεργάτες και υποστηρικτές/θαυμαστές, και είχε καταφέρει να αποτελεί μια σημαντική φωνή ενάντια στην άκρατη εμπορευματοποίηση, στις εναλλασσόμενες τάσεις και στη συνεχή πίεση να παράγει τη μία κολεξιόν μετά την άλλη.

Η αισθητική του ήταν σταθερή, απαρέγκλιτη και επικεντρωμένη στη γυναικεία σιλουέτα. Όπως ακριβώς και η αφοσίωσή του στη δουλειά του, η τεχνική του αρτιότητα, το όραμά του. «Έντυσα τις γυναίκες απευθείας στο σώμα τους, δουλεύοντας από διαίσθηση. Έτσι απέκτησα εμπειρία», είχε δηλώσει κάποτε.
Ο θάνατός του, σε ηλικία 82 ετών, ήταν ξαφνικός και η μόδα είναι σαφώς πιο φτωχή με την απουσία του.