Carmen Dell’Orefice: Τοπ μόντελ ετών 83!
Η 83χρονη Κάρμεν Ντελ’ Ορεφίς έκανε το πρώτο εξώφυλλό της στη Vogue όταν ήταν 15 ετών και το πιο πρόσφατο πριν λίγες ημέρες, για το περιοδικό New You.
Επιμέλεια: Ελένη Λογοθέτη
Στα 13 της χρόνια πόζαρε για τον Σαλβαντόρ Νταλί και στα 15 της, το 1947, έγινε εξώφυλλο στη Vogue. Από τότε, η Κάρμεν Ντελ’ Ορεφίς δεν σταμάτησε ποτέ την καριέρα της και σήμερα – μετά από 70 χρόνια – κατέχει τον τίτλο τού γηραιότερου σούπερ μόντελ, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η ομορφιά δεν έχει ηλικία.
Η εντυπωσιακή 83χρονη Νεοϋορκέζα καλλονή με τα ολόλευκα μαλλιά (δεν καταδέχεται να τα βάψει), έκανε το τελευταίο της εξώφυλλο πριν λίγες ημέρες, για το περιοδικό New You. «Η Κάρμεν είναι η προσωποποίηση του να μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις ανεξάρτητα από την ηλικία σου», εξηγεί ο Ράσελ Λούις Κοετζί, υπεύθυνος του περιοδικού.
Επίσης, είναι η ζωντανή απόδειξη ότι ακόμα και το μόντελινγκ – όπου δεν υπάρχει το «μαγικό» photoshop των περιοδικών και των φωτογραφήσεων – μπορεί να μην έχει ημερομηνία λήξης. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του New York Fashion Week, ανέβηκε δύο φορές στην πασαρέλα, για δύο διαφορετικούς σχεδιαστές, κερδίζοντας και πάλι τις εντυπώσεις! Ενώ, πρόσφατα, η Ντελ’ Ορεφίς ήταν το κεντρικό πρόσωπο ενός ντοκιμαντέρ με τίτλο About Face: The Supermodels, Then and Now.
Όπως δήλωσε η ίδια στην Daily Mail, «η Αμερική ωριμάζει σιγά σιγά και συνειδητοποιεί ότι ο κύριος όγκος της ζωής ενός ανθρώπου βρίσκεται μετά την ηλικία των 50 ετών. Προσωπικά δεν ξέρω αν το ότι δουλεύω ακόμη είναι κάτι καλό ή κάτι χαζό. Απλά είναι κάτι που απολαμβάνω να κάνω».
Όσον αφορά το μεγάλο μυστικό της λάμψης και της ομορφιάς της, μάλλον είναι… το σεξ, καθώς – στην τελευταία συνέντευξή της για το New You – είπε ότι διατηρεί τη σιλουέτα της σε άψογη κατάσταση χωρίς κόπο, τρώγοντας όποτε πεινάει, ό,τι θέλει και χωρίς να μετράει θερμίδες αλλά και έχοντας ενεργή συναισθηματική και σεξουαλική ζωή!
«Φυσικά κι έχω ακόμα ενεργή σεξουαλική ζωή. Γιατί να την εγκαταλείψω;» αναρωτιέται η εντυπωσιακή Ντελ’ Ορεφίς. Άλλωστε, όπως λέει, «μπορώ να διεκδικήσω μια χαμηλών τόνων, πλατωνική, ρομαντική αγάπη, κι αυτό είναι μια χαρά, αλλά δεν φτάνει. Εχω όλες τις προϋποθέσεις και για το… κυρίως γεύμα». Αμφιβάλλει κανείς;