Ουπς! Τι γίνεται αν ζούμε με κάποιον που ασθενεί από κορωνοϊό;

Τα κρούσματα κορωνοϊού αυξάνονται μέρα με τη μέρα, δυστυχώς. Δεν είναι καθόλου απίθανο λοιπόν, κάποιο από τα μέλη της οικογένειάς μας να εμφανίσει κάποια στιγμή παρόμοια συμπτώματα με αυτά του κορωνοϊού. Σε μια τέτοια περίπτωση, έχουμε διπλή ευθύνη: Πώς θα φροντίσουμε όσο καλύτερα μπορούμε τον δικό μας άνθρωπο και πώς θα προστατεύσουμε εμάς και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο; Οι γιατροί συμβουλεύουν…

Από την Άντζελα Μολφέτα

Σύμφωνα με τα ιατρικά ανακοινωθέντα, οι περισσότεροι άνθρωποι που προσβάλλονται από τον COVID-19 εμφανίζουν ήπια συμπτώματα. Εξαιτίας των ελλείψεων στα δοκιμαστικά τεστ δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα βέβαιοι, αρχικά.

Οι πιθανότητες αυξάνονται βέβαια, εάν γνωρίζουμε πως το συγκεκριμένο άτομο έχει έρθει σε επαφή με ομάδες ή έχει επισκεφθεί περιοχές υψηλού κινδύνου. Ακολουθώντας τη συμβουλή των ιατρών, με ήπια συμπτώματα δεν πηγαίνουμε σε νοσοκομειακούς χώρους ώστε να έχουμε μεγαλύτερη ασφάλεια και φροντίζουμε να περάσουμε τη δύσκολη περίοδο κατ’ οίκον!

Δεν χρειάζεται να πανικοβληθούμε! Όσο πιο οργανωμένες και αποστασιοποιημένες είμαστε, τόσο το καλύτερο…

• Τα ελαφριά συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, ξηρό βήχα, πονόλαιμο, απώλεια όσφρησης, πόνους στο σώμα, ρίγη, αίσθηση κόπωσης, ρινική καταρροή και διάρροια.
• Τα σοβαρά συμπτώματα προκαλούν δύσπνοια, θωρακικό άλγος και πνευμονία. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται να τηλεφωνήσουμε άμεσα στον γιατρό μας, καθώς είναι πολύ πιθανόν να χρειαστεί άμεση ιατρική περίθαλψη.
• Για να μην εξαπλωθεί ο κορωνοϊός μέσα στο σπίτι, η απομόνωση του ασθενή σε διαφορετικά μέρη του σπιτιού είναι υποχρεωτική. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν λίγες ημέρες και τα πράγματα να βελτιωθούν σε περίπου μία εβδομάδα, αλλά ακολουθώντας τις ιατρικές οδηγίες υπολογίζουμε πως το συνολικό διάστημα θα διαρκέσει γύρω στις 14 ημέρες.
• Οπωσδήποτε πρέπει να χρησιμοποιούμε διαφορετικά υπνοδωμάτια. Εάν δεν έχουμε τη δυνατότητα, βάζουμε τον ασθενή στο υπνοδωμάτιο και εμείς κοιμόμαστε στο σαλόνι, στην κουζίνα ή αλλού. Και εάν είναι δυνατόν, και ξεχωριστό μπάνιο. Διαφορετικά, μετά από κάθε επίσκεψη του ασθενή στο μπάνιο, απολυμαίνουμε με χλωρίνη και αντισηπτικά.
• Ακολουθούμε συστηματικά αυστηρούς κανόνες υγιεινής: Όταν μπαίνουμε στο δωμάτιο του ασθενή φοράμε πάντα μάσκα και γάντια. Τα σκεύη που χρησιμοποιεί πλένονται με γάντια, με ζεστό νερό και σαπούνι. Τελειώνοντας, τα ξεπλένουμε με ένα διάλυμα χλωρίνης. Εάν έχουμε πλυντήριο πιάτων τα πλένουμε ξεχωριστά, επιλέγοντας απολύμανση.
• Ο ασθενής λαμβάνει τα γεύματά του στο δωμάτιό του. Όπως αναφέραμε, φοράμε πάντα μάσκα και γάντια, για να του προσφέρουμε φαγητό και την ανάλογη φροντίδα και μένουμε σε απόσταση, όσο είναι δυνατόν.
• Τι δεν κάνουμε… αυτονόητα! Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αγγίξουμε τα μάτια, τη μύτη ή και το στόμα μας, όσο βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο και δεν έχουμε εφαρμόσει τους κανόνες απολύμανσης.
• Το ίδιο προσεκτικές θα πρέπει να είμαστε και με τα ρούχα ή τα κλινοσκεπάσματα. Φορώντας πάντα μάσκα και γάντια, φροντίζουμε να τα κρατάμε μακριά από το σώμα μας, τα βάζουμε στο πλυντήριο και στη συνέχεια, πλένουμε επιμελώς τα χέρια μας. Στη συνέχεια, μπορούμε να βάλουμε το πλυντήριο να δουλέψει χωρίς ρούχα, για έναν κύκλο στους 90^ο C.
• Κάθε φορά που αποχωρούμε από το δωμάτιο, βγάζουμε με προσοχή τα γάντια και πλένουμε σχολαστικά τα χέρια μας, για 30 δευτερόλεπτα τουλάχιστον. Εάν δεν είναι εύκολο, χρησιμοποιούμε ένα απολυμαντικό χεριών που περιέχει τουλάχιστον 60% οινόπνευμα.
• Πρέπει να βεβαιωθούμε πως ο ασθενής μας πίνει πολλά υγρά. Εάν έχει πυρετό, πρέπει να είμαστε σίγουρες πως δεν κινδυνεύει να αφυδατωθεί, οπότε εκτός από νερό είναι καλό να καταναλώνει και ηλεκτρολύτες.
• Δίνουμε τα κατάλληλα αντιπυρετικά και παράλληλα, συμπληρώματα όπως βιταμίνη C και ψευδάργυρο. Αυτά τα στοιχεία είναι σκόπιμο να τα λαμβάνουμε και εμείς οι ίδιες συστηματικά, ώστε να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα, με τον ίδιο τρόπο.
• Γενικά… απολύμανση: Για το αναμενόμενο διάστημα των 14 ημερών είναι απαραίτητο να απολυμαίνουμε όλους τους χώρους του σπιτιού, όσο πιο συχνά μπορούμε. Ειδικά οι επίπεδες επιφάνειες, όπως οι πάγκοι και τα τραπέζια, αλλά και τα πόμολα, θα πρέπει να απολυμαίνονται συνεχώς, ψεκάζοντάς τα ή περνώντας τα με τα εμποτισμένα αντισηπτικά μαντηλάκια.
• Θα πρέπει να μην αφήνουμε τον άνθρωπό μας απομονωμένο. Αν και σε ξεχωριστά δωμάτια, μπορούμε να έχουμε επαφή μέσω τηλεφώνου, βιντεοκλήσεων, face time ή skype. Είναι απαραίτητο να νιώθει μέλος της οικογένειας, διότι μέσω των επαφών ενισχύονται οι πνευματικές του δραστηριότητες και ο ρυθμός ανάρρωσής του.
• Αν η κατάσταση επιδεινώνεται: Είναι πιθανόν να αυξηθεί ο πυρετός, να νιώθει πόνους στο στήθος ή να δυσκολεύεται να αναπνεύσει. Για αυτούς τους λόγους παρακολουθούμε την εξέλιξη της ασθένειας, συστηματικά. Εάν διαπιστώσουμε πως η κατάσταση επιδεινώνεται, καλούμε τον γιατρό μας άμεσα για περαιτέρω οδηγίες.
• Δεν πρέπει να αγχωνόμαστε και καλό είναι να μην γίνεται αντιληπτή η έντονη ανησυχία μας από τον ασθενή. Ανησυχούμε για τον άνθρωπό μας; Ανησυχούμε για την υγεία μας; Σκεφτόμαστε πως μπορεί να εξαπλωθεί η ασθένεια και σε άλλους; Ταυτόχρονα, ανησυχούμε και για τις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει η οικογένειά μας; Για να ανταπεξέλθουμε πρέπει να βάλουμε μια τάξη. Δεν είμαστε τόσο ανίσχυρες! Προσδιορίζοντας τις ανησυχίες μας, μπορούμε να εντοπίσουμε και τα σημεία που θα μας ανακουφίσουν.
• Το αγαπημένο μας πρόσωπο νιώθει αρκετά φοβισμένο και είναι αρκετά ανήσυχο, δικαιολογημένα. Οργανώνοντας βήμα-βήμα τις απαραίτητες κινήσεις και δίνοντας την αναγκαία προσοχή στον ασθενή μας, το άγχος μας θα μειωθεί, ενώ μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία θα καταφέρουμε να αναπτύξουμε ένα ακόμα μεγαλύτερο συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ μας, αν και διατηρούμε την απόσταση των σωμάτων μας!