Ποιος είναι ο σημαντικότερος «πυροκροτητής» στα αυτοάνοσα, για τον οποίο κανείς δεν μιλάει
Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι ολοένα και πιο κοινά, επηρεάζοντας περίπου 23,5 εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ, το 80% των οποίων είναι γυναίκες. Εάν παλεύετε με μια αυτοάνοση πάθηση, γνωρίζετε ότι πολλοί από τους παράγοντες κινδύνου δεν είναι στον έλεγχό σας, αλλά μπορείτε να προσδιορίσετε τους συγκεκριμένους «πυροκροτητές» σας για να αποφύγετε τις εξάρσεις. Αλλά σύμφωνα με την εκπαιδευμένη στο Χάρβαρντ και το MIT γιατρό ολοκληρωμένης ιατρικής Sara Gottfried, M.D., συγγραφέα του «The Autoimmune Cure», υπάρχει ένας τεράστιος καταλύτης που όλοι παραβλέπουμε: Το τραύμα.
«Με την αυτοάνοση νόσο, αναζητάτε ορισμένα πράγματα», εξηγεί η Sara Gottfried. «Ψάχνετε για γενετική προδιάθεση. Ψάχνετε για αυξημένη εντερική διαπερατότητα ή διαρροή του εντέρου. Και μετά ψάχνετε για ένα έναυσμα…και αυτό που οι άνθρωποι συχνά δεν καταλαβαίνουν είναι ότι αυτοί οι παράγοντες μπορεί συχνά να είναι συναισθηματικοί ή πνευματικοί».
Παρακάτω, μοιράζεται τη σύνδεση που υποστηρίζεται από την επιστήμη, καθώς και πώς να αξιολογήσετε το επίπεδο του τραύματός σας για να βοηθήσετε το σώμα σας να θεραπευτεί.
Η σχέση μεταξύ τραύματος και αυτοάνοσης νόσου
Πρώτα πρώτα, ας συζητήσουμε την έρευνα. Η Sara Gottfried αναφέρεται στη Μελέτη Ανεπιθύμητων Παιδικών Εμπειριών (ACE), που διεξήχθη το 1998 από το CDC και την εταιρεία υγειονομικής περίθαλψης Kaiser Permanente, η οποία βρήκε μια άμεση σχέση μεταξύ του παιδικού τραύματος και των χρόνιων ασθενειών ως ενήλικας.
«Από τότε, οι μελέτες δείχνουν [υψηλή] βαθμολογία των Ανεπιθύμητων Παιδικών Εμπειριών που σχετίζεται με περισσότερες από 45 διαφορετικές χρόνιες ασθένειες», λέει η Gottfried.
«Όχι μόνο η ψυχική υγεία – φυσικά, θα αυξήσει τον κίνδυνο διαταραχής μετατραυματικού στρες, κατάθλιψης, άγχους, [αλλά] μιλάμε και για θέματα σωματικής υγείας. Πολύ μεγαλύτερος κίνδυνος διαβήτη, περισσότερα προβλήματα με το αίμα, περισσότερα προβλήματα με αυτοάνοσα νοσήματα, περισσότερα προβλήματα με καρδιαγγειακές παθήσεις…».
Αναφέρει επίσης μια έρευνα NHANES που ανέλυσε τον αριθμό των ατόμων στις ΗΠΑ με αντιπυρηνικά αντισώματα, τα οποία ελέγχονται συνήθως για να διαπιστωθεί εάν έχετε αυτοάνοση διαταραχή.
«Αυτά είναι τα Β κύτταρα του ανοσοποιητικού σας συστήματος που αρχίζουν να επιτίθενται στον δικό σας ιστό», λέει η Gottfried. «Και αυτό που έχει αποδειχθεί με την πάροδο του χρόνου είναι ότι τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια, το ποσοστό των θετικών αντιπυρηνικών αντισωμάτων έχει αυξηθεί σημαντικά».
Συμπτωματικά, η κοινωνία μας καταπονείται και καταπονείται όλο και περισσότερο. «Υπάρχει κάτι στον τρόπο με τον οποίο ζούμε που αυξάνει την επίθεση του σώματός μας», προσθέτει.
Αυτό είναι κάτι που η Gottfried έχει παρατηρήσει και στη δική της πρακτική. «Στο ιατρείο μου, ένας σημαντικός αριθμός ατόμων με αυτοάνοσα νοσήματα έχουν ιστορικό τοξικού στρες και τραύματος», δηλώνει. Αναφέρεται συγκεκριμένα σε μια ασθενή, μια γυναίκα γύρω στα 40 που ανακάλυψε ότι ο άντρας της είχε σχέση με την καλύτερή της φίλη (ένα πολύ δύσκολο τραύμα).
«Μερικούς μήνες αργότερα, άρχισε να παρατηρεί πόνο στον αγκώνα – πρήξιμο και δυσκαμψία – και λίγο πόνο στο γόνατο, και έκανε μια σειρά εξετάσεων με τον γιατρό της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Είχε θετικό ρευματοειδή παράγοντα, ο οποίος σχετίζεται με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα», εξηγεί η γιατρός.
Αυτό το είδος ιστορίας δεν είναι ασυνήθιστο. «Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που έχουν αυτό το επίπεδο δυσρύθμισης που εμφανίζεται στο σώμα τους. Μπορεί να μην έχουν κάποια διάγνωση που να σχετίζεται με αυτό, αλλά υπάρχει κάτι που τους κάνει απλώς απορυθμισμένους», προσθέτει.
«Πώς μπορούμε να το καταλάβουμε όσο το δυνατόν νωρίτερα και πώς μπορούμε να αποτρέψουμε αυτή τη δυσλειτουργία πριν οδηγήσει σε ασθένεια;».
Πώς να αξιολογήσετε το τραύμα σας
Εάν δεν είστε εξοικειωμένοι με το επίπεδο του τραύματός σας, η Gottfried προτείνει να ξεκινήσετε με τη βαθμολογία σας ACE (Ανεπιθύμητων Παιδικών Εμπειριών).
«Μπορεί να αισθάνεστε ότι δεν έχετε κάποιο σημαντικό τραύμα από την παιδική σας ηλικία, αλλά αν δεν το μετράτε χρησιμοποιώντας κάποιες επικυρωμένες μεθόδους, μπορεί να μην ξέρετε πώς μπορεί να ζει στο σώμα σας», λέει.
Προσφέρει ένα ερωτηματολόγιο ACE στον ιστότοπό της, αν και μπορείτε να βρείτε μερικά άλλα στο διαδίκτυο. Το καθένα έχει διαφορετικό σύστημα αξιολόγησης, αλλά συνήθως θα σας βαθμολογήσει σε μια κλίμακα από το μηδέν (δεν έχετε εκτεθεί σε τραύμα) έως το 10.
«Γνωρίζουμε ότι η βαθμολογία ενός ή υψηλότερη σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο χρόνιας νόσου», εξηγεί η Gottfried. Δεν είναι μια τέλεια επιστημονική μέθοδος, αλλά το ερωτηματολόγιο μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο.
Απλώς ξέρετε ότι το τραύμα δεν χρειάζεται να είναι ένα καταστροφικό γεγονός – μικρές εμπειρίες συναισθηματικής δυσφορίας μπορούν να συσσωρευτούν με την πάροδο του χρόνου. Όπως σημειώνει, «Το είδος του τραύματος έχει μικρότερη σημασία από τον τρόπο με τον οποίο ζει στο σώμα σας».
Το συμπέρασμα
Το τραύμα δεν είναι το μόνο έναυσμα για αυτοάνοση νόσο, αλλά η γιατρός λέει ότι είναι καιρός να σταματήσουμε να παραβλέπουμε τους συναισθηματικούς παράγοντες.
Συνιστά ακόμα μια προσέγγιση με βάση το φαγητό για να ανακαλύψετε τι μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στο σώμα σας, αλλά προτείνει να παρακολουθείτε κυρίως τους άλλους πιθανούς στρεσογόνους παράγοντες του τρόπου ζωής.
«Μπορεί να ανακαλύψετε ότι αισθάνεστε καλύτερα με μια δίαιτα αποτοξίνωσης για κάποιο χρονικό διάστημα, ίσως δύο εβδομάδες ή 30 ημέρες», σημειώνει.
«Αυτή είναι μια κατάσταση όπου νομίζω ότι πρέπει να διευρύνουμε το πλαίσιο και πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πράγματα όπως το τραύμα, το τοξικό στρες, οι σχέσεις, ο ύπνος, η άσκηση – ξέρετε, ο τρόπος που ζείτε τη ζωή σας».
