Το κρασί (και το γαλλικό παράδοξο)

Το ξέρουμε όλοι. Ένα με δύο ποτηράκια κρασί την ημέρα έχουν αποδεδειγμένα ευεργετική δράση στο καρδιαγγειακό σύστημα. 

Από τη Νικολέτα Γιαννοπούλου

Το κρασί, όταν καταναλώνεται με μέτρο, βοηθά στη διατήρηση της «καλής» χοληστερίνης (HDL) και στην ελαστικότητα του ενδοθηλίου (το ενδοθήλιο είναι το εσωτερικό τοίχωμα, η «φόδρα» ας πούμε, των αγγείων). Το κρασί, λοιπόν, μας κρατά νέους! Κι αυτό ερμηνεύεται από την περιεκτικότητά του σε φλαβονοειδή (αντιοξειδωτικές ουσίες).

Τι να προτιμάμε λοιπόν; Λευκό ή κόκκινο;

Το κόκκινο κρασί περιέχει 6 με 8 φορές περισσότερα αντιοξειδωτικά  σε σύγκριση με τα περισσότερα λευκά. Η διαφορά οφείλεται στον τρόπο παρασκευής του κόκκινου κρασιού. Τα αντιοξειδωτικά στο σταφύλι βρίσκονται κάτω από τη φλούδα του φρούτου. Για να παρασκευάσουμε κόκκινο κρασί, αφήνουμε τη φλούδα να βράσει μαζί με το μούστο, γεγονός που σημαίνει ότι εκχυλίζονται περισσότερα αντιοξειδωτικά στο κρασί.

Αυτό το γεγονός εξηγεί και το γαλλικό παράδοξο!

Ότι δηλαδή το ποσοστό εμφάνισης των καρδιοπαθειών στη Γαλλία – ιδιαίτερα στη Νότια – είναι ίσο με το 25% του αντίστοιχου ποσοστού στην Αγγλία και στη Σκοτία. Οι Γάλλοι όμως καταναλώνουν κατά 30% περισσότερα οινοπνευματώδη από τους Βρετανούς!

Σύμφωνα με τον καθηγητή John S. Yudkin του Univercsity College του Λονδίνου, μία πολύ σημαντική διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι οι Γάλλοι πίνουν πολύ κρασί, ιδιαίτερα κόκκινο, ενώ οι Βρετανοί προτιμούν την μπίρα και τα σκληρά οινοπνευματώδη, (π.χ. ουίσκι και τζιν).

Μία πολύ σημαντική διαφορά που διακρίνει επίσης την οινοποσία των Μεσογειακών από αυτή των Βορείων είναι ότι, οι μεν Μεσογειακοί συνήθως απολαμβάνουν το κρασί στο τραπέζι, συζητώντας με τους συνδαιτυμόνες τους. Αντίθετα, στον ευρωπαϊκό Βορρά (αλλά και στις ΗΠΑ), η κατανάλωση αλκοόλ δεν συνδυάζεται με την κοινωνικότητα, ενώ σπανίως συνοδεύει το φαγητό.