Η κατάθλιψη δεν είναι επιλογή, είναι μια μορφή εγκεφαλικής βλάβης
Όλοι αισθάνονται κατά καιρούς κατάθλιψη ή άγχος – αλλά η μείζονα καταθλιπτική διαταραχή είναι κάτι εντελώς άλλο. Είναι πολύ περισσότερο από το κλάμα ή το να περνάς μια δύσκολη στιγμή λόγω ενός μεμονωμένου περιστατικού, είναι μια ολόκληρη διαταραχή του εγκεφάλου που μπορεί να φαίνεται ατελείωτη.
Πολλοί άνθρωποι κοιτάζουν εκείνους που έχουν κατάθλιψη και σκέφτονται τα επεισόδια κατάθλιψης σε όλη τους τη ζωή και αναρωτιούνται: «Γιατί δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτό; Εγώ το έκανα».
Ο λόγος που οι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεφύγουν από την κατάθλιψη είναι ότι πρόκειται για ιατρική διαταραχή. Είναι μια χημική ανισορροπία στον εγκέφαλο και δεν υποχωρεί μόνη της.
Η κλινική κατάθλιψη, η μείζονα καταθλιπτική διαταραχή και η χρόνια κατάθλιψη είναι όταν ο εγκέφαλος δεν στέλνει τα σωστά σήματα σε όλο τον εγκέφαλο. Προκαλεί συναισθηματικά και σωματικά προβλήματα και μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στην κανονική καθημερινή ζωή.
Τα σημάδια της κατάθλιψης μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Συνεχής θλίψη χωρίς φαινομενικά κανένα λόγο.
- Κοινωνική απόσυρση και απομόνωση.
- Χαμηλή ενέργεια και κίνητρα.
- Έλλειψη ενθουσιασμού για πράγματα που κάποτε σας έφερναν χαρά.
- Πόνος στο σώμα.
- Κακός ύπνος.
- Έλλειψη εστίασης στην υγιεινή και την αυτοφροντίδα.
- Αισθήματα αναξιότητας.
Η μείζονα καταθλιπτική διαταραχή (MDD) μπορεί να προκληθεί από τραύμα, γενετική, σημαντικές μεταβάσεις ή γεγονότα στη ζωή, απώλεια, ακόμη και διατροφικές ελλείψεις σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές.
Όχι μόνο μια μείζονα καταθλιπτική διαταραχή δεν είναι επιλογή και δεν πρόκειται απλώς μια δύσκολη φάση, αλλά οι ερευνητές αρχίζουν επίσης να πιστεύουν ότι μπορεί να προκαλέσει φυσιολογική βλάβη στον εγκέφαλο. Σε μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την ομάδα εργασίας Enigma MDD, η κατάθλιψη συρρικνώνει τον ιππόκαμπο μας.
Ο ιππόκαμπος είναι υπεύθυνος για τον σχηματισμό νέων αναμνήσεων και όταν συρρικνώνεται, οι συναισθηματικές και συμπεριφορικές λειτουργίες μπορεί να γίνουν δυσλειτουργικές.
Ο Ian Hickie και μια ομάδα ερευνητών παρατήρησαν τις σαρώσεις εγκεφάλου 9.000 ανθρώπων και βρήκαν οριστικές συνδέσεις μεταξύ εγκεφαλικής βλάβης και κατάθλιψης.
«Πιστεύω ότι επιλύει για τα καλά το ζήτημα ότι οι επίμονες εμπειρίες κατάθλιψης βλάπτουν τον εγκέφαλο», είπε ο Hickie. Η κατάθλιψη που ξεκίνησε πριν από την ηλικία των 21 ετών είχε πιο έντονη συρρίκνωση του ιππόκαμπου του εγκεφάλου σε σχέση με εκείνους που είχαν κατάθλιψη αργότερα στη ζωή τους.
Όσοι είχαν περισσότερα επεισόδια κατάθλιψης σημειώθηκε ότι είχαν υψηλότερα ποσά εγκεφαλικής βλάβης. «Όσοι είχαν μόνο ένα επεισόδιο δεν έχουν μικρότερο ιππόκαμπο, επομένως δεν είναι προδιαθεσικός παράγοντας αλλά συνέπεια της κατάστασης ασθένειας».
Γι’ αυτό δίνεται έμφαση στον έγκαιρο εντοπισμό των πιο σοβαρών επίμονων ή επαναλαμβανόμενων περιπτώσεων. Είναι σημαντικό ότι στα συστήματα έγκαιρης αναγνώρισης πρέπει να εστιάσουμε σε εκείνους στους οποίους επιμένει ή είναι επαναλαμβανόμενο, επειδή είναι αυτοί που θα πληγούν περισσότερο από εγκεφαλική άποψη.
Προκειμένου να κατανοήσουν τις παρούσες συνδέσεις, οι ερευνητές είδαν μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου και κλινικά δεδομένα από 1.728 άτομα με σοβαρή κατάθλιψη και 7.199 υγιή άτομα.
«Αυτή η μελέτη επιβεβαιώνει –σε ένα πολύ μεγάλο δείγμα– ένα εύρημα που έχει αναφερθεί σε αρκετές περιπτώσεις. Είναι ενδιαφέρον ότι καμία από τις άλλες υποφλοιώδεις περιοχές του εγκεφάλου δεν έχει εμφανιστεί τόσο σταθερά, επομένως επιβεβαιώνει επίσης ότι ο ιππόκαμπος είναι ιδιαίτερα ευάλωτος στην κατάθλιψη».
Ο ιππόκαμπος έχει θεωρηθεί ως το συναισθηματικό κέντρο του εγκεφάλου και έχει μεγάλη σχέση με το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας.
«Ολόκληρη η αίσθηση του εαυτού σου εξαρτάται από τη συνεχή κατανόηση του ποιος είσαι στον κόσμο – η κατάσταση της μνήμης σου δεν είναι απλώς να ξέρεις πώς να κάνεις Sudoku ή να θυμάσαι τον κωδικό πρόσβασής σου – είναι η όλη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας», είπε.
«Έχουμε δει σε πολλά άλλα πειράματα σε ζώα ότι όταν συρρικνώνεται ο ιππόκαμπος, δεν αλλάζετε απλώς τη μνήμη, αλλάζει κάθε είδους άλλες συμπεριφορές που σχετίζονται με αυτόν – έτσι η συρρίκνωση σχετίζεται με απώλεια λειτουργικότητας».
Ενώ οι συγγραφείς της μελέτης συμφώνησαν ότι αυτή η είδηση πιθανότατα δεν θα άλλαζε τίποτα από τη μια μέρα στην άλλη, είναι σίγουρα ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Μέρος της επίλυσης του μυστηρίου της κατάθλιψης είναι η αποκάλυψη διαφορετικών τμημάτων του παζλ. Και ένα σημαντικό στοιχείο θα μπορούσε να είναι ότι η ψυχική υγεία είναι εξίσου σημαντική, αν όχι πιο σημαντική για τη συνολική μας λειτουργικότητα στη ζωή από οτιδήποτε άλλο.
