Michael Psilakis: ο Έλληνας σεφ που κατέκτησε την Αμερική

Ο διάσημος σεφ Μιχάλης Ψυλλάκης // Ένα από τα υπέροχα πιάτα του με βάση το ελληνικό γιαούρτι

Έχει μαγειρέψει για τον Μπαράκ Ομπάμα. Έχει κερδίσει αστέρι Michelin. Έχει σαγηνεύσει τον ουρανίσκο και των πιο απαιτητικών κριτικών γεύσης. Ο Μιχάλης Ψιλάκης σε μια συνέντευξη γεμάτη άρωμα Ελλάδας, αφού όπως λέει: «στην ελληνική κουλτούρα, το φαγητό είναι ένας τρόπος να δημιουργούμε αναμνήσεις»!

Από τη Βάνα Αντωνοπούλου

Γεννημένος στην Αμερική από Έλληνες γονείς (η μητέρα του ήταν από την Καλαμάτα και ο πατέρας του από την Κρήτη), ο Michael ή Μιχάλης για εμάς, δεν είναι μόνο ένας ταλαντούχος σεφ που αναδεικνύει μέσα από τα πιάτα του την παράδοση της χώρας μας, αλλά και ένας από τους ελάχιστους Έλληνες που μπορούν να καυχηθούν ότι το εστιατόριό τους έχει κερδίσει αστέρι Michelin! Αυτοδίδακτος και «αλεξιπτωτιστής» θα έλεγε κανείς στην κουζίνα, κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να κερδίσει όχι μόνο τις καρδιές του αυστηρού νεοϋορκέζικου κοινού αλλά και μια πληθώρα βραβείων. Και όχι άδικα, όπως αποδεικνύει συνεχώς μέσα από τα επιτυχημένα projects του Kefi, MP Taverna και FishTag.

Πώς και ασχολήθηκες με τη μαγειρική; Ήταν οικογενειακή παράδοση, προσωπικό σου πάθος ή συνδυασμός;

Η μητέρα μου ήταν αυτή που με παρέσυρε στον κόσμο της μαγειρικής –όλα τα πιάτα που μαγειρεύω αντανακλούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα γεύματα που μας έφτιαχνε εκείνη. Πραγματικά, το γεγονός ότι μαγείρευε για την ίδια και την οικογένειά της ήταν κάτι που την έκανε πολύ περήφανη. Το φαγητό ήταν πολύ σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς μας και είχε, σε κάθε περίσταση, συνεχή παρουσία στη ζωή μας. Έτσι, έμαθα από πολύ μικρή ηλικία να θεωρώ το φαγητό κάτι περισσότερο από απλή τροφή –ήταν συνώνυμο με την οικογένεια, την αγάπη, το πάθος. Αυτές οι βάσεις με διαμόρφωσαν ουσιαστικά στον σεφ που είμαι σήμερα.

Ποιες είναι οι πιο ωραίες γευστικές αναμνήσεις που έχεις από τα παιδικά σου χρόνια;

Όποτε κάποιος μου κάνει αυτή την ερώτηση, πάντα θυμάμαι τις απίστευτες γιορτές που διοργανώναμε στην αυλή μας. Ο πατέρας μου να σουβλίζει αρνί… Στην ελληνική κουλτούρα, το φαγητό είναι ένας τρόπος για να δημιουργούμε αναμνήσεις.

Έτσι παρουσιάζεται το σουβλάκι στα εστιατόριά του

Πόσο δύσκολο ήταν να χτίσεις αυτή την πολυβραβευμένη καριέρα;

Ποτέ δεν σκέφτηκα να γίνω σεφ. Συνέβη κατά τύχη! Κάποια στιγμή στην αρχή της καριέρας μου, όταν είχα το δικό μου εστιατόριο αλλά έκανα το μάνατζμεντ, μια ημέρα ο σεφ απλά δεν εμφανίστηκε. Έτσι, μπήκα στην κουζίνα και εκεί ξεκίνησε ουσιαστικά η πορεία μου. Αισθάνθηκα από την αρχή πολύ άνετα στην κουζίνα. Είναι όμως δύσκολο να είσαι σεφ: δουλεύεις τρελές ώρες, περνάς καιρό μακριά από την οικογένειά σου… Πρέπει πραγματικά να το λατρεύεις για να τα καταφέρεις.

Ποιες τάσεις βλέπεις να επικρατούν σήμερα στη μαγειρική; Υπάρχει κάποια που να σε ενθουσιάζει;

Δεν ασχολούμαι ιδιαιτέρως με τις τάσεις. Εγώ απλά πάντα μαγειρεύω αυτό που ξέρω και αγαπάω.

Ποια υλικά σε εμπνέουν αυτή την εποχή;

Ελαιόλαδο, λεμόνι, φέτα, κανέλλα…

Ισορροπείς ανάμεσα σε δύο κουλτούρες: την ελληνική παράδοση από τη μία και την αμερικανική ανατροφή από την άλλη. Πόσο έχει επηρρεάσει αυτό το γεγονός την καριέρα σου;

Μεγάλωσα με μια ελληνική οικογένεια, από Έλληνες γονείς που με ενθάρρυναν να είμαι περήφανος για την ελληνική καταγωγή μας. Ως σεφ, στόχος μου ήταν και είναι πάντα να κάνω την ελληνική κουζίνα τόσο διάσημη όσο, για παράδειγμα, είναι η ιταλική ή η κινέζικη.

Δείτε Επίσης

Alimia, με τον τόνο στο τελικό “α”

Έχεις δημιουργήσει μία γευστική σχέση ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον; Συγκεκριμένα, ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον της ελληνικής κουζίνας;

Ειλικρινά δεν ξέρω… Βλέπεις δεν μαγειρεύω παραδοσιακά ελληνικά πιάτα –τα μενού μου έχουν πιο μοντέρνες, εξαμερικανισμένες, θα έλεγα, ελληνικές γεύσεις. Παρόλα αυτά, νομίζω ότι υπάρχει δυνατότητα να δημιουργήσεις με βάση και το παρελθόν αλλά και το μέλλον.

Πιστεύεις ότι πλέον οι Αμερικανοί είναι πιο εξοικειωμένοι με τις έθνικ/παραδοσιακές κουζίνες;

Δεν μπορώ να μιλήσω για όλους τους Αμερικανούς, αλλά στις μεγάλες πόλεις, όπως η Νέα Υόρκη, είναι σίγουρα πιο εξοικειωμένοι με το έθνικ φαγητό.

Ένα από τα καλύτερα γεύματα που έχεις απολαύσει;

Βασικά οτιδήποτε μαγείρευε η μητέρα μου. Σίγουρα κάτι παραδοσιακό, από αυτά που ετοιμάζει η οικογένειά μου. Πηγαίνοντας πίσω, στην παιδική μου ηλικία, θα έλεγα ψητό αρνάκι με μουσακά της μητέρας μου, φρέσκια ντοματοσαλάτα από τον κήπο μας, και, για επιδόρπιο, γαλακτομπούρεκο.