Γιώτα Γουβέλη: Συναρπαστικές ιστορίες
Από τη «Μουσική του Κόσμου» στο «Μαγεμένο Ποτάμι», με ενδιάμεσους σταθμούς στο «Σκίτσο» και στο «Κεντρί της πεταλούδας», η συγγραφέας Γιώτα Γουβέλη με κάθε της βιβλίο μάς ταξιδεύει με αμείωτο ενδιαφέρον στις ανθρώπινες ιστορίες, στις οποίες τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν οι γυναίκες.
Συνέντευξη στη Μαρία Καλοπούλου
Όπως μου έχει εκμυστηρευτεί, γράφει κάθε φορά που κάτι θέλει να πει, κάτι θέλει να μοιραστεί. Φαίνεται πάντως ότι αυτά που έχει να μας πει είναι αρκετά, αφού μέσα σε τέσσερα χρόνια έχει ήδη τέσσερα βιβλία. Οι ιδέες της «έρχονται» με την παρατήρηση και μετά γίνονται λέξεις με τη λογική οργάνωση, έτσι για να μην ξεχνάμε ότι είναι απόφοιτος του Μαθηματικού Αθηνών! Αυτή η «καταγωγή» από τα μαθηματικά, με γοήτευσε από την πρώτη στιγμή που συζήτησα μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο. Έκτοτε, την συναντώ τακτικά, αφού πάντοτε έχει πολλά και ενδιαφέροντα να πει ή να διηγηθεί. Ήδη μάλιστα, το γεγονός ότι ένα υψηλόβαθμο στέλεχος σε πολυεθνικές εταιρείες επικοινωνίας, πήρε τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψει αυτή την καριέρα… «γιατί ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να κάνω αυτό που ονειρευόμουν», όπως έχει δηλώσει, είναι για μένα άξιο θαυμασμού και σεβασμού.
Τα βιβλία της είναι γεμάτα από ανθρώπινες ιστορίες, μπλέκονται έρωτες, μίση, θάνατοι, χαρές, ευτυχία και απογοήτευση, οι πρωταγωνίστριές της «βουτάνε» στη ζωή και δεν εγκαταλείπουν τη μάχη, ό,τι και αν συμβεί. Και όλα αυτά τα διηγείται χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς προαπαιτούμενα με ένα λόγο καθαρό, χειμαρρώδη, έναν λόγο χωρίς «πολλά στολίδια» αλλά άμεσο και συχνά συγκινητικό.
Πώς ξεκίνησε η περιπέτεια της γραφής; Προσωπικό σου πάθος, ανάγκη ή κάτι άλλο;
Σκέψεις που δεν κοινωνούνται, δεν υπάρχουν και για μένα δεν υπάρχει πιο πρόσφορο έδαφος για να εκφραστούν οι σκέψεις μου από μια φανταστική ιστορία. Τώρα που το σκέφτομαι, όχι ακριβώς φανταστική μιας και πολλές φορές έχω την αίσθηση πως οι ήρωές μου και τα πάθη τους υπήρξαν κάπου κάποτε κι εγώ απλώς τους φέρνω στο φως. Λόξα, θα μου πείτε. Ίσως, αλλά μου αρέσει.
Τα θέματα των βιβλίων σου αντλούνται από…
Ένα πονεμένο βλέμμα, μια αμήχανη κίνηση, μια αιφνίδια ανατροπή, τέτοιου είδους ερεθίσματα ενεργοποιούν έναν μηχανισμό ευαισθησίας μέσα μου και πιάνω να ασχοληθώ με τα θέματα που παιδεύουν τους ανθρώπους διαχρονικά, τον φόβο, τον θάνατο, την ενοχή, τη δικαιοσύνη, τον έρωτα…
Θα μου πεις ποια είναι η ιστορία στο καινούργιο σου βιβλίο;
Ένας νεαρός φοιτητής έρχεται για καλοκαίρι στο πατρικό του, στις όχθες του Λάδωνα, κι ερωτεύεται μια δεκαεφτάχρονη «ξένη», μια κοπέλα από άλλη πατρίδα, άλλα βιώματα, άλλη νοοτροπία. Καθένας τους κουβαλάει τις ιδιαιτερότητές του και τις πληγές του κι όταν μπλέκουν σ’ ένα ερωτικό τρίγωνο με απρόβλεπτες συνέπειες, η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Οι οικογένειες των δύο παιδιών εμπλέκονται, όπως είναι φυσικό, στη σύγκρουση, η οποία γίνεται όλο και σφοδρότερη με τραγικές απώλειες εκατέρωθεν. Όμως, η ζωή έχει τον δικό της τρόπο να αμβλύνει τις αιχμηρές καταστάσεις και να χαμογελά ξανά.
Ποιο ρόλο νομίζεις ότι παίζει ο έρωτας στη ζωή μας;
Αναλόγως της φάσης ζωής… Στη νεαρή ηλικία είναι προφανώς το άλφα και το ωμέγα. Αργότερα, γίνονται άλλα πράγματα πιο σημαντικά. Ή μήπως όχι…;
Η μοίρα έρχεται και επανέρχεται στις ιστορίες σου. Τελικά, όλοι έχουμε γραμμένο … ή η πορεία της ζωής μας εξαρτάται από εμάς;
Η ειμαρμένη αποτελούσε βασικό συστατικό της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας. Ποια είμαι εγώ που θα την αμφισβητήσω;
Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ελληνική κοινωνία, και τι πιστεύεις ότι θα μας βγάλει από τη συνολική κρίση που βιώνουμε;
Ποιος έχει βγάλει άκρη με τον Έλληνα, ξέρετε κανέναν; Κουβαλάει τη δικιά του τρέλα, η οποία μια τον ανεβάζει στον ουρανό, μια τον ρίχνει στα Τάρταρα. Μόνο στην παιδεία πιστεύω, είναι η μόνη ελπίδα του ανθρώπου γενικά, όχι μόνο του Έλληνα.
Το καινούργιο της βιβλίο «Το Μαγεμένο Ποτάμι» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
