Η Κιμ Μπάσιτζερ μιλάει για όλα!

Ξεκίνησε ως απλό μοντέλο από την Τζόρτζια και έφθασε στο κόκκινο χαλί της επιτυχίας, διεκδικώντας Oscar για ρόλους που έμειναν στην κινηματογραφική ιστορία.  Η Kim Basinger ήρθε για να μείνει και κέρδισε τον τίτλο μιας από τις μεγαλύτερες διαχρονικές σταρ, με το σπαθί της. Με αφορμή την ταινία «The Nice Guys» και τον ρόλο της στην αναμενόμενη ταινία «50 Shades of Darker», μιλά για τους φόβους και τις φαντασιώσεις της.

Επιμέλεια: Δέσποινα Αρκουλάκη

Πριν πέντε μήνες όπως ομολογεί, μόλις αντίκρισε τον Adrian Lyne (σκηνοθέτη της ταινίας 9½ Εβδομάδες, στην οποία πρωταγωνίστησε το 1986) σε έναν δρόμο του Beverly Hills, έτρεξε προς το μέρος του, τον κοίταξε στα μάτια και του είπε «Μου άλλαξε ολόκληρη τη ζωή!» και εκείνος απάντησε: «Και εμένα το ίδιο!». Αυτά μόνο είπαν και συνέχισε ο καθένας τον δρόμο του.

Πώς κατέληξε να δεχτεί τον ρόλο στη συνέχεια του «50 αποχρώσεις του γκρι»; «Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι μπορούσαν άνετα να με σκεφτούν ως πρωταγωνίστρια του 50 Αποχρώσεις, επειδή με έχουν ξαναδεί σε αντίστοιχο ρόλο στο 9½ εβδομάδες. Αλλά ο μόνος λόγος για τον οποίο δέχτηκα τον ρόλο (της πρώην αγαπημένης του Κρίστιαν), ήταν λόγω της 20χρονης κόρης μου, Ireland, η οποία με ενθάρρυνε, διότι μέσω του ρόλου θα ενσάρκωνα τον γυναικείο δυναμισμό. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι δεν με εξέφραζε όλο αυτό το σαδομαζοχιστικό στοιχείο, αλλά αυτό που καλούμαι να παραδεχτώ είναι ότι ο χαρακτήρας μου έχει περισσότερο εγκεφαλικά και συναισθηματικά στοιχεία», λέει η Κιμ και συνεχίζει: «Όλες οι γυναίκες πρέπει να αποδεχτούν τη δύναμή τους»! «Ο χαρακτήρας μου στην ταινία, αφορά μια γυναίκα που αναγκάστηκε να γίνει δυναμική από πολύ νωρίς. Ξέρω αυτόν τον χαρακτήρα. Τον νιώθω. Δεν χρειάζεται να διαβάσω τα βιβλία για να την καταλάβω. Θα ήθελα να βλέπω κάθε γυναίκα να παίρνει τη δύναμη στα χέρια της. Αν έπρεπε να παρομοιάσω κάποια με την ψυχή αυτής της γυναίκας, θα ήταν η Coco Chanel-αντιμετώπισε όλες τις δυσκολίες που εμφανίστηκαν στον δρόμο της και κατάφερε να γίνει αυτοδύναμη και μια από τις σημαντικότερες σχεδιάστριες όλων των εποχών».

«Το Χόλιγουντ είναι ένα πολύπλοκο μέρος και χωρίς ισότητα», λέει η Κιμ Μπάσιντζερ. «Πολλοί λανθασμένα έχουν στο μυαλό τους ότι το Χόλιγουντ είναι ένα φιλελεύθερο μέρος που δεν κάνει διακρίσεις και τους αποδέχεται όλους. Υπάρχει όμως και η σκληρή πραγματικότητα πίσω απ’ όλη αυτή τη λάμψη, η οποία δεν είναι κάτι άλλο παρά μια μάσκα».

Στην ταινία «Τhe Nice Guys» συμπρωταγωνιστεί με τον Ράιν Γκόσλινγ και τον Ράσελ Κρόου. «Ο Ράιαν έχει όλο το πακέτο, χωρίς υπερβολή», εξομολογείται. «Είναι ένας από τους πιο cool, ευγενικούς και τζέντλεμαν ηθοποιούς με τους οποίους έχω συνεργαστεί. Είναι αυτό ακριβώς που φαίνεται, κούκλος και καλόψυχος. Με τον Ράσελ  χαθήκαμε μετά από την ταινία «Λος Άντζελες Εμπιστευτικό»  στην οποία συμπρωταγωνιστούσαμε. Ήμαστε φίλοι αλλά μετά γινόταν όλο και πιο μεγάλος και τρανός και χαθήκαμε. Αυτά συμβαίνουν όμως. Δεν είχα νέα του μέχρι που μου είπαν ότι θα ξανασυνεργαστούμε στο The Nice Guys, και ήταν πολύ μεγάλη έκπληξη για μένα. Είμαι πάρα πολύ μεγάλη φαν του και πάντοτε ήξερα πως θα φτάσει πολύ ψηλά».

Η Κιμ Μπάσιντζερ εξομολογείται τους φόβους και τη σοφία που απεκόμισε από τη ζωή και την καριέρα της:

Διαλέξτε το μονοπάτι σας σοφά: «Υπήρξαν στιγμές, κατά ις οποίες θα μπορούσα να είχα πάρει καλύτερες και σοφότερες αποφάσεις. Πήρα μέρος στην ταινία The Marrying Man, στην οποία γνώρισα τoν πρώην άντρα μου Άλεκ Μπάλντουιν , αλλά ήμουν σε πολύ μεγάλο δίλλημα εκείνη την εποχή διότι μου είχαν προσφέρει παράλληλα έναν ρόλο και στην ταινία «Νύχτες με τον Εχθρό μου», την οποία απέρριψα και πρωταγωνίστησε η Τζούλια Ρόμπερτς. Δεν είναι όμως κωμικοτραγικό το γεγονός, ότι απέρριψα την ταινία «Νύχτες με τον Εχθρό» για να κοιμάμαι τελικά με τον εχθρό μου (τον Άλεκ); Όλα καλά ευτυχώς μεταξύ μας πλέον. Η ζωή συνεχίζεται».

Να σκορπίζεις αγάπη και φως στο παιδί σου: «Το διαζύγιο είναι ένα αρκετά δύσκολο κομμάτι για ένα παιδί, όσο πολιτισμένα και αν συμβεί. Και το δικό μας δυστυχώς ήταν πολύ έντονο και πήρε μεγάλες διαστάσεις όσων αφορά τη δημοσιότητά του. Για αυτό και εγώ από τις τύψεις μου και για να μην λείψει τίποτα στο παιδί μου, ήμουν αρκετά ελεύθερη μαζί της. Αν ήθελε να είναι συνέχεια με τους φίλους της ή να γράφει στους τοίχους, θα το έκανε. Ήθελα τα παιδικά της χρόνια και η εφηβεία της να είναι γεμάτη χαρά, ανεμελιά, αγάπη, φίλους, ζωάκια και καθόλου απωθημένα».

Μην ερωτεύεστε φαντασιώσεις! «Είμαι της άποψης ότι όλα είναι πιθανά σε αυτήν τη ζωή. Μπορεί να τα φτιάξεις με κάποιον όταν είσαι 20 και να χωρίσετε όταν είσαι στα 55. Όλα είναι πιθανά. Αλλά το γούστο μου στους άντρες αλλάζει με τα χρόνια. Όταν είσαι μικρή σε προσελκύουν περισσότερο τα κακά παιδιά, μόνο μέχρι να ανακαλύψεις ότι τελικά πίσω από αυτήν τη μάσκα κρυβόταν ένας ανασφαλής τύπος  και στην ουσία είσαι ερωτευμένη με μία φαντασίωση. Πλέον είμαι περισσότερο ρεαλίστρια. Πάντα με τραβούσαν διαφορετικοί τύποι, ποτέ το ίδιο στιλ ανθρώπου και πολύ συχνά άνθρωποι που δεν θεωρούνταν ελκυστικοί με την πρώτη ματιά. Πάντα με κέρδιζε  κάποιος όταν ξεδίπλωνε στοιχεία χιούμορ και ευγένειας».

Να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου. «Είναι τραγική ειρωνεία, προσπαθώ να αντιμετωπίσω το άγχος σε όλη μου τη ζωή και τελικά κάνω πράγματα τα οποία αγχώνουν πάρα πολύ τον περίγυρό μου, όπως για παράδειγμα skydiving. Επίσης ήμουν τόσο ενθουσιασμένη με τα φίδια στην ταινία «Ονειρεύτηκα την Αφρική» (2000), οπού δεν δίστασα να βουτήξω στον ωκεανό μαζί τους, χωρίς να έχω κανένα απολύτως πρόβλημα. Αλλά από την άλλη όταν ανακοινώθηκε το όνομα μου για την απονομή του Όσκαρ (στην ταινία Λος Άντζελες Εμπιστευτικό το 1997, είχα τρομοκρατηθεί τόσο πολύ που δεν σταμάτησαν να τρέμουν τα πόδια μου. Το άγχος μου είναι ένα από τα μεγαλύτερά μου ελαττώματα, αλλά όταν με διακατέχει το δουλεύω πολύ πιο σκληρά σε σχέση με το παρελθόν, έτσι ώστε να μην με καταβάλλει. Ποτέ δεν το έριξα στα φάρμακα για να το καταπολεμήσω. Ανακάλυψα ότι το καταπολεμάω αν ρίχνω την προσοχή μου σε πράγματα που δεν αφορούν εμένα – σκέτη ειρωνεία για μια ηθοποιό. Το ξέρω! Για αυτό τον λόγο αγαπάω τον ρόλο της μητρότητας αλλά και της φιλοζωίας: μόνο τότε νιώθω πραγματικά δυναμική».

Αποβάλλετε τον αρνητισμό από τη ζωή σας: «Το καλύτερο κομμάτι στην ωρίμανση ενός ανθρώπου είναι πως μαθαίνει να αποβάλλει οτιδήποτε περιττό στη ζωή του με έναν αυτόματο πλέον τρόπο. Κάτι το οποίο μπορεί σε μια ολόκληρη ζωή να σας επηρέαζε όπως τη γλωσσοφαγιά. Δεν με ενοχλεί πλέον και δεν είναι δική μου δουλειά  για το τι σκέφτονται και λένε για μένα. Είμαι αυτή που είμαι και σε όποιον αρέσω. Όσο κλισέ ακούγεται, τόσο απλό πια είναι».

Μέσα από μια τραγωδία πάντα θα βρεις κάτι αισιόδοξο. «Ήταν μια πάρα πολύ έντονη χρονιά για εμένα. Έχασα τέσσερα από τα σκυλιά μου, τέσσερις μοναδικούς μου φίλους, δηλαδή. Ο πατέρας μου απεβίωσε τον Φεβρουάριο. Ήταν αυτό που λέμε η “η ψυχή της παρέας” στην οικογένεια, και εκείνος που με ενέπνευσε να γίνω ηθοποιός. Όταν λοιπόν σκέφτομαι ότι έχασα πολύ σημαντικά κομμάτια της ζωής μου, παίρνω μια βαθιά ανάσα και χαμογελάω για τις αναμνήσεις που μου χάρισαν αλλά και για τα πράγματα που μου δίδαξαν στη ζωή μου. Σκέφτομαι ότι δεν θα αφήσω αυτές τις απουσίες να με καταβάλλουν αλλά να με κάνουν πιο δυνατή».