Απιστία και σχέσεις: Γιατί απατάμε τον σύντροφό μας; 7 λόγοι που οδηγούν στην απιστία

Γιατί καταπατάμε την εντολή «ου μοιχεύσεις»; Και γιατί υποκύπτουμε στον πειρασμό ακόμα κι αν αγαπάμε πραγματικά τον σύντροφό μας; Η απιστία είναι μια από τις πιο δύσκολες φάσεις που μπορεί να περάσει ένα ζευγάρι. Είτε αυτό είναι ένα «απλό σεξ», είτε μια παράλληλη σχέση. Και δυστυχώς είναι κάτι τόσο σύνηθες που, σύμφωνα με έρευνες, το 20-40% των παντρεμένων αντρών και το 20-25% των παντρεμένων γυναικών θα κάνουν εξωσυζυγική σχέση κάποια στιγμή στη ζωή τους. Με αυτά τα δεδομένα, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό το φαινόμενο, ώστε να προστατεύσουμε και τον εαυτό μας και τη σχέση μας.

Από τη Σοφία Κροκιδά

Κατανοώντας τη φύση των σχέσεων

Πριν εξετάσουμε τους κύριους και πιο συχνούς λόγους μιας «παράνομης σχέσης», καλό είναι να έχουμε κατά νου κάτι αισιόδοξο. Πολλά ζευγάρια καταφέρνουν να ξεπεράσουν την προδοσία του συντρόφου τους. Σε σημείο μάλιστα που, ενώ η διαδικασία παραδέχονται πως ήταν εξαιρετικά επώδυνη, δήλωσαν πως η νέα εκδοχή του εαυτού τους και της σχέσης τους γενικότερα ήταν τελικά αναγκαία.

Όσοι χρησιμοποιούν μια τραυματική εμπειρία ως αφορμή για να αλλάξουν και να ωριμάσουν, συχνά φτάνουν σε ένα συναισθηματικό επίπεδο που χαρακτηρίζουν το τραύμα «δώρο».

Φυσικά, δεν καταφέρνουν (ούτε χρειάζεται) όλα τα ζευγάρια να ξεπεράσουν την απιστία. Ειδικά αυτοί που θεωρούν πώς η σχέση δεν αξίζει μια τέτοια μεγάλη προσπάθεια.

Και ενώ πολλοί χρησιμοποιούν τον πόνο ως καταλύτη για μια εσωτερική μεταμόρφωση, υπάρχει και καλύτερος τρόπος. Το κλειδί είναι να κάνεις το παν για να προλάβεις το «κακό».

Το πρώτο βήμα είναι το να έχεις επίγνωση της κατάστασης, ώστε να μην βρεθείς να πεις «δεν ξέρω πώς φτάσαμε ως εδώ», νομίζοντας ότι δεν θα συμβεί ποτέ σ’ εσένα. Πρέπει λοιπόν να γνωρίζει κανείς τους λόγους που οδηγούν σε μια «παράνομη» σχέση.

Γιατί απατάμε; Οι 7 πιο συνήθεις λόγοι που κάποιος προδίδει τον σύντροφό του

1. Λάθος αντιλήψεις γύρω από την αγάπη και τον έρωτα

Όσες φορές κι αν έχουμε ακούσει ότι μια σχέση θέλει δουλειά, οι περισσότεροι από εμάς δεν επενδύουν πραγματικά σε μια σχέση προκειμένου αυτή να πετύχει. Επίσης, συχνά πιστεύουμε ότι τα δυνατά συναισθήματα που νιώσαμε τους πρώτους μήνες μιας σχέσης θα διαρκέσουν θα πάντα.

Όμως, η ντοπαμίνη και η κορτιζόλη, ουσίες με τις οποίες γεμίζει το σώμα μας όταν είμαστε ερωτευμένοι, κάποια στιγμή μειώνονται. Πολλοί άνθρωποι που απατούν λένε πώς σταμάτησαν να είναι ερωτευμένοι.

Το να λέμε όμως ότι σταματήσαμε να είμαστε ερωτευμένοι είναι μια αρκετά παθητική αντίληψη. Η αλήθεια είναι ότι η ολοκλήρωση που ψάχνουμε μπορεί να διατηρηθεί μόνο μέσα από την προσπάθεια και την εξέλιξη μιας σχέσης.

Η φυσική μας τάση είναι να μένουμε σε όσα δεν παίρνουμε από τον σύντροφό μας, ξεχνώντας τη σημασία του να μην επαναπαυόμαστε. Και πολλοί είναι αυτοί που, μη γνωρίζοντας το παραπάνω, γίνονται πιο ευάλωτοι σε νέες, απαγορευμένες έλξεις.

2. Αφέλεια προς τις ευκαιρίες και τα όρια

Η ευκαιρία για τη δημιουργία μιας κρυφής σχέσης είναι όλο και πιο μεγάλη τα τελευταία χρόνια, αφού ερχόμαστε πλέον σε επαφή με κόσμο σε πολλές διαφορετικές περιστάσεις, όπως η δουλειά, οι δραστηριότητες κ.λπ.

Πολλοί δεσμευμένοι δεν καταλαβαίνουν ότι πρέπει να προσέχουν την αύξηση της ντοπαμίνης που συμβαίνει όταν παίρνουν μια, ερωτικού ύφους, προσοχή, ή όταν κάποιος τους ακούει με προσοχή όταν μιλάνε.

Γι’ αυτό και τα αυστηρά όρια είναι αναγκαία. Πολλές κρυφές σχέσεις ξεκινούν από ένα αθώο φλερτ ή μια συναισθηματική εξομολόγηση, και πριν το καταλάβεις η φλογίτσα γίνεται φωτιά.

3. Έλλειψη φροντίδας

Πολλοί είναι αυτοί που δημιουργούν παράνομες σχέσεις γιατί καταπίεζαν το συναισθηματικό άγχος ή τον πόνο που ένιωθαν, είτε στο σπίτι είτε στη δουλειά. Και κάποιοι είναι πιο ευάλωτοι απέναντι σε μια εύκολη διέξοδο γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να ρυθμίσουν τα αρνητικά συναισθήματα που τους καταβάλουν.

Αν δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε, να αποδεχτούμε και να φροντίσουμε τον εαυτό μας σε μια δύσκολη περίοδο, τότε ο στιγμιαίος ενθουσιασμός που μας προσφέρει μια νέα γνωριμία είναι μεγάλη πρόκληση, που μπορεί να εξελιχθεί σε εθισμό.

Η αυτεπίγνωση και η ικανότητα να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας είναι απαραίτητα εργαλεία για να αντισταθεί κανείς σε «πειρασμούς».

4. Ο ερχομός ενός παιδιού

Πολλά ζευγάρια επιβαρύνονται συναισθηματικά με τις ευθύνες που φέρνει ένα παιδί. Και συχνά οι περισσότεροι γονείς ρίχνουν όλη την προσοχή τους στο παιδί σταματώντας να φροντίζουν τη σχέση μεταξύ τους. Αν και ένα νέο μέλος στην οικογένεια φέρνει νέες ευκαιρίες για να δεθεί ένα ζευγάρι, πολλές φορές οι γονείς αφήνουν στην άκρη τη δική τους απόλαυση.

Και ενώ νιώθουν πιεσμένοι από τις αλλαγές και την ξαφνική έλλειψη ελευθερίας, ντρέπονται να το παραδεχτούν με αποτέλεσμα να μην μοιράζονται τις σκέψεις τους με τον σύντροφό τους. Τα υγιή ζευγάρια κουβεντιάζουν για τη σχέση τους και μοιράζονται χρόνο μεταξύ τους, όσο περισσότερο μπορούν, χωρίς να ξεχνούν ότι έχουν και οι ίδιοι ανάγκες.

5. Έλλειψη αναγνώρισης

Όταν δεν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας μέσα στη σχέση, συνήθως προσπαθούμε να πάμε εκεί που ξέρουμε ότι θα μας εκτιμήσουν. Γιατί όλοι θέλουμε να έχουμε να δώσουμε στον σύντροφό μας κάτι που θα εκτιμήσει.

Θέλουμε να είμαστε κοντά σε ανθρώπους που όχι μόνο δεν θα μας κρίνουν αλλά θα μας δουν με θαυμασμό. Ένας σύντροφος που νιώθει ότι κρίνεται συνεχώς, ότι ελέγχεται και ότι δεν εκτιμάται η αξία του είναι σύνηθες να δημιουργεί κρυφές σχέσεις.

6. Άλυτα θέματα και έλλειψη επικοινωνίας

Όταν τα ζευγάρια δεν προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματά τους, το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούν απόσταση μεταξύ τους. Χωρίς να νιώθουν φυσικά, συναισθηματικά και ψυχικά ενωμένοι οι σύντροφοι είναι πιο επιρρεπείς στην απιστία.

Μερικά από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα μιας σχέσης είναι οι διαφορετικές ανάγκες, το πώς διαχειρίζονται μια ένταση, οι δουλειές του σπιτιού, η έλλειψη διασκέδασης και σεβασμού, και αν αυτά δεν δουλευτούν, τότε τα πράγματα μπορεί να πάρουν δραματική τροπή.

7. Η χημεία του εγκεφάλου μας

Πολλά από αυτά που δεν καταλαβαίνουμε για «καλούς» ανθρώπους που απατούν τον σύντροφό τους έχουν να κάνουν με τη χημεία του μυαλού. Οι νευρολόγοι χρησιμοποιούν τον όρο νευροπλαστικότητα για να εξηγήσουν τις αλλαγές του εγκεφάλου ως αποτέλεσμα των εμπειριών και των γνώσεών μας.

Όταν είμαστε σε σχέση το μυαλό παράγει ντοπαμίνη, σεροτονίνη και άλλες ορμόνες, οι οποίες συμβάλλουν στη λήψη επιπόλαιων αποφάσεων, σε έντονα συναισθήματα και σε κτητικότητα.

Μια κρυφή σχέση μπορεί να προκαλέσει τις ίδιες αντιδράσεις όπως η χρήση ναρκωτικών ουσιών, ο τζόγος και άλλες εξαρτήσεις. Μπορούμε δηλαδή να εθιστούμε στον έρωτα και στην προσοχή που θα μας δώσει ένας ενδεχόμενος νέος σύντροφος. Όταν πλέον στερούμαστε τον νέο έρωτα, χάνουμε την επαφή με τη λογική και ψάχνουμε την περιπέτεια με την επιπολαιότητα ενός εφήβου.

Άλλοι βιολογικοί παράγοντες μπορούν επίσης να επηρεάσουν την απόφασή μας να ρισκάρουμε μια παράνομη σχέση. Για παράδειγμα, σύμφωνα με έρευνα, άτομα με ΔΕΠΥ είναι πιο πιθανό να δημιουργήσουν παράνομους δεσμούς, ενώ άλλη έρευνα έδειξε ότι άντρες με υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης απατούν πιο εύκολα.

Το συμπέρασμα

Το να μιλάς για απιστία δεν είναι εύκολο ή άνετο θέμα, ωστόσο είναι επικίνδυνο να το κρατάς στη σκιά. Το να είστε πιο ανοιχτοί σχετικά με τις απροσδόκητες παγίδες που κάνουν τόσους πολλούς συντρόφους να είναι άπιστοι είναι ένα ουσιαστικό μέρος για να αποτρέψετε αυτό το επώδυνο μονοπάτι και να βοηθήσετε τα επηρεαζόμενα ζευγάρια να θεραπευτούν και να αναπτυχθούν.