Έξυπνες, σαν τη μαμά μας!
Την έχουμε για πάντα μέσα μας! Και σύμφωνα με τους ερευνητές, εκείνη ορίζει το μυαλό μας σε μια απίστευτη παρτίδα brain game, αφού από τη μητέρα μας αποδείχτηκε ότι παίρνουμε το γονίδιο της νοημοσύνης.
Από την Δέσποινα Σάμψων
Η ερευνητική κοινότητα όχι μόνο επιβεβαιώνει ό,τι υποψιαζόμαστε χρόνια τώρα, αλλά κυρίως αξιοποιεί την αγαπημένη ατάκα “πήρε από τη μάνα του” δίνοντάς της επιστημονικό υπόβαθρο. Πέρα από τη… λαϊκή σοφία, μιλώντας τη σημερινή εποχή για IQ, οι εξειδικευμένοι γενετιστές βάζουν στην άκρη προηγούμενες θεωρίες που τοποθετούσαν τον πατέρα στη θέση του ισχυρού κρίκου μετάδοσης γνωστικών δεξιοτήτων. Φαίνεται ότι η εξυπνάδα ενός παιδιού κληρονομείται από τη μητέρα του και όχι από τα γονίδια του πατέρα. Αυτό που παρατήρησαν και στήριξαν στην έρευνά τους είναι ότι τα συγκεκριμένα γονίδια της εξυπνάδας (αν θα μπορούσαμε να τα ονομάσουμε έτσι) εντοπίζονται στο περίφημο χρωμόσωμα Χ, το οποίο διαθέτει περισσότερα από χίλια γονίδια. Οι γυναίκες διαθέτουν δύο χρωμοσώματα Χ παρουσιάζοντας πολύ μεγαλύτερη γενετική ποικιλομορφία συγκριτικά με τους άντρες που διαθέτουν μόνο ένα.
Οι πιθανότητες, λοιπόν, τα παιδιά να “προικίζονται” με εξυπνάδα από τη μητέρα τους είναι οι διπλάσιες, ενώ οι επιστήμονες που ασχολήθηκαν με το θέμα διαπίστωσαν επιπλέον ότι ακόμα και τα γονίδια των γνωστικών λειτουργιών που μεταφέρονται μέσω του πατέρα στην επόμενη γενιά μάλλον απενεργοποιούνται. Η πολυπλοκότητα της συγκεκριμένης διαδικασίας είναι ήδη γνωστή, αφού έχει αποδειχτεί και το αντίστροφο: γονίδια που μεταφέρονται από τη μητέρα στην πορεία να απενεργοποιούνται και να μην έχουν καμία επίδραση στο παιδί.
Μάλιστα, σύμφωνα με το Ίδρυμα ιατρικών ερευνών Medical Research Council Social and Public Health Sciences Unit και τη μελέτη του σε 12.686 νέα άτομα, ηλικίας 14-22 ετών με διαφορετική εκπαίδευση, φυλετικά χαρακτηριστικά, κοινωνική θέση και οικονομικό υπόβαθρο, ο ασφαλέστερος προγνωστικός δείκτης νοημοσύνης αυτών των παιδιών ήταν ο δείκτης νοημοσύνης της μητέρας τους.
Σε ανάλογο συμπέρασμα μέσα από διαφορετική διαδρομή είχε καταλήξει και προηγούμενη έρευνα σε ποντίκια. Τότε οι ερευνητές είχαν αυξήσει σε κάποια τα μητρικά γονίδια και σε άλλα τα πατρικά διαπιστώνοντας ότι τα πρώτα διέθεταν μεγαλύτερο κεφάλι και εγκέφαλο. Μάλιστα δεν εντόπισαν κανένα πατρικό γονίδιο στον εγκεφαλικό φλοιό τους – εκεί δηλαδή όπου συντελούνται προηγμένες γνωστικές λειτουργίες, όπως η σκέψη και η λογική για παράδειγμα. Φυσικά το πεδίο της έρευνας δεν κλείνει εδώ. Το κεφάλαιο είναι ανοιχτό και στην περίπτωση των γνωστικών δεξιοτήτων και της εξυπνάδας λαμβάνονται σοβαρά υπόψη όλοι οι παράγοντες από το περιβάλλον ενός παιδιού που έρχονται να χτίσουν το τελικό αποτέλεσμα συμπληρώνοντας ή και ανατρέποντας τα γενετικά δεδομένα.
