Οι 7 λόγοι που αγοράζετε και μαζεύετε πράγματα και πώς να το ξεπεράσετε
Να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι, πολύ διάσημοι ή επιτυχημένοι άνθρωποι έχουν πέσει σε αυτήν την παγίδα. Αλλά ό,τι κι αν αγόρασες δεν έπιασε το κόλπο. Δεν έπιασε το κόλπο γιατί αυτό που θέλουμε είναι η αίσθηση που πιστεύουμε ότι θα μας δώσει αυτό το αντικείμενο. Θέλουμε να νιώθουμε νεότεροι, πιο επιτυχημένοι, πιο επιθυμητοί, περισσότερο ικανοί, ότι ελέγχουμε τη ζωή μας. Τι συμβαίνει όμως τελικά; Ποιοι είναι οι λόγοι και πώς μπορούμε να το ξεπεράσουμε;
Οι συνεχείς αγορές δεν μας κάνουν χαρούμενους. Το ξέρουμε αυτό. Το ξέρουμε όλοι αυτό. Αν είμαστε στενοχωρημένοι ή δυστυχισμένοι, το να αγοράζουμε και να αγοράζουμε ατελείωτα, δεν αλλάζει τίποτα. Απλώς με πολλά ρούχα, χιλιάδες ζευγάρια παπούτσια και ατελείωτα διακοσμητικά ή gadgets δημιουργούμε κι άλλα θέματα. Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτή την τακτική;
Τα στοιχεία βασίζονται στο βιβλίο της Tracy McCubbin «Δημιουργήστε χώρο για την ευτυχία: Πώς να σταματήσετε να προσελκύετε πράγματα και να αρχίσετε να μαγνητίζετε τη ζωή που θέλετε.
Όλοι το έχουμε κάνει: Κοιτάξαμε γύρω μας και σκεφτήκαμε, «Πώς βρήκα τόσα πράγματα που δεν χρειάζομαι πραγματικά»; Στο βιβλίο της η Tracy McCubbin «Make Space for Happiness,» απαντά σε αυτό το φλέγον ερώτημα και προσφέρει μια λύση.
Αυτό που ανακάλυψε είναι ότι τα άτομα που υποφέρουν από χρόνια ακαταστασία θέλουν, πάνω απ’ όλα, να προσελκύουν το συναίσθημα που αντιπροσωπεύει το “πράγμα” τους.
Σε αυτό το συναρπαστικό βιβλίο με η συγγραφέας παρουσιάζει τους 7 συναισθηματικούς μαγνήτες και πώς μπορείτε να αναγνωρίσετε τον μαγνήτη σας για να προσελκύσετε περισσότερα από αυτά που πραγματικά θέλετε: αγάπη, αυτοπεποίθηση, χρόνο και ευκολία.
Τι θέλουμε να «γεμίσουμε» όταν αγοράζουμε ασκόπως πράγματα
Το πρόβλημα είναι ότι, ενώ μπορεί να αισθανόμαστε ασφαλείς ή αγαπημένοι ή επιθυμητοί ή οργανωμένοι όσο είμαστε για ψώνια στα καταστήματα, σπάνια αυτό το συναίσθημα μας ακολουθεί στο σπίτι.
Αλλά τα συχνά άχρηστα ή υπερβολικά πράγματα, ε, αυτά μας ακολουθούν. Αυτό που βρήκα, λέει η Tracy McCubbin είναι ότι «αν μπορέσουμε να προσδιορίσουμε την υποκείμενη λαχτάρα που υπαγορεύει τα μοτίβα συσσώρευσης πραγμάτων από τους ανθρώπους, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη συναισθηματική ανάγκη και στη συνέχεια να κάνουμε την πραγματική δουλειά να μαγνητίσουμε αυτό που πραγματικά θέλουν να αισθάνονται.
Οι επτά μαγνήτες που έχω εντοπίσει είναι:
Μαγνήτης Νο. 1: Αληθινή Σύνδεση, που είναι η πρωταρχική μας ανάγκη για φυλή και κοινότητα
Μαγνήτης Νο. 2: Ισχυρή αυτοπεποίθηση, η οποία είναι η πίστη μας στην εγγενή ελκυστικότητά μας, τόσο στους άλλους όσο και στους εαυτούς μας
Μαγνήτης Νο. 3: Ελεύθερος Χρόνος, που είναι η γνώση ότι μπορούμε να περάσουμε στη ζωή με ευκολία και ηρεμία
Μαγνήτης No. 4: Η Μεγάλη Αγάπη, που διατρέχει την γκάμα από τις ερωτικές, στις φιλικές και στις οικογενειακές σχέσεις, και όπου βρίσκονται μερικές από τις βαθύτερες πληγές μας
Μαγνήτης Νο. 5: Αυτοσεβασμός, η γνώση ότι φέρνουμε μοναδικά χαρακτηριστικά, ακόμη και χωρίς να έχουμε status symbols που τα σηματοδοτούν
Μαγνήτης Νο. 6: Πραγματικός σκοπός, που σημαίνει την επιθυμία μας για επαγγελματική ή ολοκλήρωση
Μαγνήτης Νο. 7: Διαρκής Σοφία, η εμπιστοσύνη στην ικανότητά μας να εφαρμόσουμε όλα όσα μάθαμε
Όταν ένας άνθρωπος έχει έναν μαγνήτη συσσώρευσης άχρηστων πραγμάτων, αντιμετωπίζει την αδυναμία του να σταματήσει τις υπερβολικές και άχρηστες αγορές για να καλλιεργήσει ένα συναίσθημα.
Λαχταρά για κάτι άυλο, όπως την αυτοπεποίθηση, και αυτή η λαχτάρα μετατοπίζεται σε πράγματα, κρέμες και ορούς και μάσκες αντιγήρανσης. Αντί να προσελκύει περισσότερη αγάπη ή μεγαλύτερη αίσθηση σκοπού, φέρνει μέσα στο σπίτι όλα αυτά τα… σκουπίδια. Είναι σαν αυτός ο άνθρωπος να έλκεται από μία φαινομενικά ακατανίκητη δύναμη για πράγματα στο σπίτι και στη ζωή του.
«Μόλις διαπιστώσω τον αντίστοιχο μαγνήτη, τους ρωτάω» λέει η Tracy McCubbin: «Πώς μπορείτε να αισθάνεστε σεβασμό, ανεξάρτητα από το τι τσαντάκι έχετε»; Ή «Μπορείτε να αισθάνεστε συνδεδεμένοι με τα εγγόνια σας χωρίς να τους αγοράζετε ένα καρότσι παιχνίδια κάθε φορά που επισκέπτεστε»;
Τώρα που καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό που θέλουμε να νιώσουμε, μπορούμε να αρχίσουμε να επιλέγουμε τις ενέργειες που ενισχύουν αυτά τα συναισθήματα αντί για τα υπάρχοντα. Γιατί οι συμπεριφορές —όχι τα πράγματα— ενισχύουν τα θετικά συναισθήματα.
Πώς να εκπληρώσετε αυτούς τους μαγνήτες συσσώρευσης πραγμάτων, χωρίς απλώς να αγοράζετε περισσότερα πράγματα
Η Tracy McCubbin δίνει ένα παράδειγμα: Σε μια πρόσφατη συνεδρία, η Anne, μια από τις τακτικές μου συμμετέχουσες, ζήτησε από την ομάδα να την υποστηρίξει, ώστε να αφήσει τη συλλογή της από σετ χειροτεχνίας.
«Χειροτεχνία»; Ζήτησα να διευκρινίσω.
«Όχι, η συλλογή μου από σετ. Για να φτιάχνω χειροτεχνίες. Ούτε που τα έχω ανοίξει. Έχω δεκάδες από αυτά. Συμπεριλαμβανομένου αυτού του μη φτιαγμένου σετ για κάλτσες με μαϊμουδες που εξακολουθεί να πιάνει χώρο κιτ στον πάγκο».
Τη ρώτησα τι συναισθήματα προέκυψαν όταν σκέφτηκε να απαλλαγεί από αυτά. Είπε, «Απλώς νιώθω σαν αποτυχημένη! Η μητέρα μου ήταν χρυσοχέρα, όλες οι αδερφές μου το ίδιο, φτιάχνουν ωραία πράγματα με τα χέρια του, και μένω μόνη μου να μην μπορώ να φτιάξω ούτε μια κάλτσα με μαϊμού!».
Η χειροτεχνία ήταν σαφώς συνυφασμένη με την ιδέα της για το τι σήμαινε να είσαι επιτυχημένη γυναίκα. Τότε τη ρώτησα: «Θες να φτιάξεις μια κάλτσα-μαϊμού, τελικά;».
Όταν λοιπόν τη ρώτησα αν θέλει να φτιάξει αυτό το σετ χειροτεχνίας, η απάντηση ήταν διστακτικά, «όχι».
«Άννα», είπα, «τι άλλο κάνεις για να δώσεις στον εαυτό σου μια αίσθηση αυτοπεποίθησης»;
«Λοιπόν…Εγώ—εννοώ, αυτή τη στιγμή εργάζομαι για το θέμα της κράτησης προσφύγων στα σύνορα. Είμαι δικηγόρος, αλλά ο ρόλος μου τώρα περιλαμβάνει τη διασφάλιση της ανθρώπινης μεταχείρισης αυτών των παιδιών μέχρι να μπορέσουμε να τα βγάλουμε έξω. Κάνω τα πάντα από κατάθεση ενημερωτικών δελτίων για τη συγκέντρωση χρημάτων, έως την προμήθεια από πάνες».
Υπήρξε ένα λεπτό σιωπής καθώς όλοι το επεξεργαζόμασταν. “ΕΝΤΑΞΕΙ!” Είπα. “Σου δίνω την άδεια να σταματήσεις να αγοράζεις σετ χειροτεχνίας για να νιώθεις ολοκληρωμένη. Και την επόμενη φορά που θα μπεις στον πειρασμό να αγοράσεις ένα, θέλω να μου πεις, «Δεν χρειάζεται να κάνω αυτή τη χειροτεχνία για να νιώσω καλά με τον εαυτό μου. Η δουλειά Το να κάνω είναι τόσο σημαντικό, και στο τέλος της εργάσιμης ημέρας, αξίζω χρόνο διακοπής που με αναπληρώνει και με ξεκουράζει. Δεν είναι να φτιάχνω μαϊμούδες και κάλτσες. Και αυτό είναι απλά εντάξει».
Ένιωσε τεράστια ανακούφιση. Από τη συνεδρίασή μας, έχει δωρίσει τα σετ σε ένα τοπικό πρόγραμμα μετά το σχολείο, δεν έχει πάει σε ένα μαγαζί με τέτοια πράγματα για περισσότερο από ένα χρόνο και έχει προχωρήσει στην εκπληκτική ζωή της.
Απελευθερώνοντας την ανάγκη να συγκρίνει τον εαυτό της με την οικογένειά της και αντί να μάθει να απολαμβάνει όλους τους τρόπους με τους οποίους είναι πολύτιμη, μπόρεσε να θεραπεύσει την τρύπα που γέμιζε με τα είδη χειροτεχνίας.
Το συμπέρασμα
Οι ασθενείς, οι αναγνώστες και οι ακόλουθοί μου στα κοινωνικά δίκτυα που αγοράζουν υπερβολικά ή υπεραγοράζουν αναζητούν εξωτερικά μια αίσθηση σκοπού, σύνδεσης, εμπιστοσύνης και αγάπης.
Θέλουν να σταματήσουν τις υπεραγορές, αλλά δεν ξέρουν πώς γιατί δεν ξέρουν γιατί το κάνουν. Η κατανόηση των βαθύτερων λόγων είναι η απάντηση. Γιατί η αίσθηση δεν θα είναι στο επόμενο κουτί ή την τσάντα με άσκοπα ψώνια.
