Μεταφράζοντας την απειλητική συμπεριφορά των εφήβων: Προειδοποιητικά σημάδια και αντιμετώπιση

Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μια ανησυχητική αύξηση των μαθητών που απειλούν να επιτεθούν στα σχολεία τους, να βλάψουν συμμαθητές ή να στοχοποιήσουν δασκάλους. Είτε μέσω αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γραπτών μηνυμάτων ή λεκτικών δηλώσεων, αυτές οι απειλές  έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου στα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα. Οι γονείς, τα σχολεία και οι κοινότητες μπορούν να αποτρέψουν την τραγωδία και να προωθήσουν την ασφάλεια και τα παιδιά να ζουν χωρίς φόβο.

Από τη Σοφία Κροκιδά

Ενώ ορισμένες απειλές γίνονται παρορμητικά ή ως άστοχη προσπάθεια για να τραβήξουν την προσοχή, άλλες σηματοδοτούν πιο βαθιά συναισθηματική δυσφορία ή ακόμα και γνήσια πρόθεση. Η κατανόηση των ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων πίσω από αυτές τις ανησυχητικές συμπεριφορές είναι εξαιρετικά σημαντική για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.

Τα υποκείμενα κίνητρα πίσω από τα απειλητικά μηνύματα

Γιατί οι έφηβοι έχουν απειλητική συμπεριφορά; Τα κίνητρά τους συχνά πηγάζουν από πολύπλοκες συναισθηματικές και κοινωνικές δυναμικές, όπως:

• Μια κραυγή για βοήθεια. Πολλά από αυτά τα μηνύματα δεν είναι κυριολεκτικές απειλές αλλά απελπισμένες εκφράσεις συναισθηματικής δυσφορίας. Οι έφηβοι που παλεύουν με προκλήσεις ψυχικής υγείας, οικογενειακές εντάσεις ή κοινωνική απομόνωση μπορεί να χρησιμοποιούν τις απειλές ως διέξοδο για τον πόνο τους.

Τα ζητήματα ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη και το άγχος αυξάνονται μεταξύ των εφήβων, με σχετική μελέτη να αναφέρει ότι σχεδόν το 50% των εφήβων βιώνουν μια διαταραχή ψυχικής υγείας κάποια στιγμή πριν από την ενηλικίωση.

• Αναζήτηση προσοχής ή επιβεβαίωση. Σε μια εποχή που κυριαρχείται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα όρια μεταξύ της αναζήτησης επιβεβαίωσης και της εμπλοκής σε επικίνδυνη συμπεριφορά γίνονται όλο και πιο ασαφή.

Μερικοί έφηβοι μπορεί να αντιληφθούν ότι εκτοξεύουν μια απειλή ή αυτό που πιστεύουν ότι είναι μια ακίνδυνη ανάρτηση ως τρόπο να κερδίσουν την προσοχή, να ασκήσουν έλεγχο ή να αισθανθούν μια αίσθηση δύναμης.

Η δέσμευση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει συνδεθεί με αυξημένα συναισθήματα άγχους, κατάθλιψης και ανάγκης για εξωτερική επιβεβαίωση, τα οποία μπορεί να συμβάλλουν σε επικίνδυνες διαδικτυακές συμπεριφορές.

• Επιρροή συνομηλίκων και κοινωνική πίεση. Οι έφηβοι είναι πολύ ευαίσθητοι στις δυναμικές των συνομηλίκων τους και σε ορισμένες περιπτώσεις, ομαδικές προκλήσεις μπορεί να τους ωθήσουν να πάρουν απερίσκεπτες αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένης της απειλής.

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Adolescent Health, η πίεση των συνομηλίκων επηρεάζει σημαντικά τις συμπεριφορές ανάληψης κινδύνου των εφήβων, συμπεριλαμβανομένης της παραβατικότητας και της διαδικτυακής επιθετικότητας.

• Μειωμένη κρίση λόγω χρήσης ουσιών. Η χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών μπορεί να μειώσει τις αναστολές, μειώνοντας την ικανότητα του εφήβου να εκτιμά τις συνέπειες των πράξεών του. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απερίσκεπτες διαδικτυακές ή άλλες απειλές που διαφορετικά δεν θα έκανε.
• Θυμός και απογοήτευση. Η εφηβεία είναι μια περίοδος αυξημένης συναισθηματικής έντασης. Μερικοί έφηβοι που παλεύουν με πιέσεις στο σχολείο, έντονες σχέσεις ή οικογενειακά προβλήματα, μπορεί να ξεσπάσουν κάνοντας ανησυχητικές δηλώσεις που εκφράζουν την εσωτερική τους αναταραχή. Ο έφηβος μπορεί να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση ή να έχει πέσει θύμα εκφοβισμού και να αναζητά την αποδοχή με οποιοδήποτε κόστος.

Ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη

Οι γονείς είναι η πρώτη γραμμή άμυνας για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της απειλητικής συμπεριφοράς των εφήβων. Μπορούν να μετριάσουν τον κίνδυνο να εμπλέκονται τα παιδιά τους σε επιβλαβείς δραστηριότητες καλλιεργώντας μια κουλτούρα ανοιχτής επικοινωνίας, θέτοντας σταθερά όρια στη χρήση του διαδικτύου και διαμορφώνοντας μια υγιή συναισθηματική κατάσταση. Τι μπορείτε να κάνετε;

Διαμορφώστε ξεκάθαρα «ψηφιακά» όρια. Οι έφηβοι πρέπει να έχουν όρια όταν έχουν πρόσβαση στην τεχνολογία. Ο καθορισμός ορίων χρόνου χρήσης, η διασφάλιση ότι οι συσκευές παραμένουν έξω από τα υπνοδωμάτια τη νύχτα και η χρήση παραδοσιακών ξυπνητηριών αντί για τηλέφωνα μπορεί να ενθαρρύνει πιο υγιείς συνήθειες.

Οι γονείς πρέπει να έχουν άμεση γνώση γύρω από τον χρόνο που περνάει το παιδί στην οθόνη, όπως επίσης να έχουν πρόσβαση στις συσκευές των παιδιών τους, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να γνωρίζουν τους κωδικούς πρόσβασής τους.

Παραμείνετε ενημερωμένοι. Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν το ψηφιακό αποτύπωμα του παιδιού τους, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου της διαδικτυακής δραστηριότητας και της πρόσβασης σε κωδικούς — όχι ως τιμωρητικό μέτρο αλλά ως μια προληπτική προσέγγιση για την ασφάλεια.

Η γονική παρακολούθηση έχει βρεθεί ότι μειώνει σημαντικά τη συμμετοχή των εφήβων σε επικίνδυνη διαδικτυακή συμπεριφορά.

Ενθαρρύνετε την ουσιαστική ασχολία τους με εκτός σύνδεσης δραστηριότητες. Η συμμετοχή σε αθλήματα, κοινωφελή εργασία ή μερική απασχόληση ενισχύει την ανθεκτικότητα, την αυτοπειθαρχία και την υπευθυνότητα.

Ελέγχετε συχνά τη συναισθηματική κατάσταση του παιδιού σας. Η συνεχής συμμετοχή σε συζητήσεις σχετικά με συναισθήματα, εμπειρίες και στρεσογόνους παράγοντες βοηθά τους γονείς να εντοπίσουν πρώιμα σημάδια άγχους. Η σημασία της οικογενειακής σύνδεσης στη μείωση του άγχους των εφήβων και των επικίνδυνων συμπεριφορών είναι τεράστια.

Ο ρόλος των σχολείων και του νόμου

Τα σχολεία φέρουν σημαντική ευθύνη για την προώθηση ενός ασφαλούς και υποστηρικτικού περιβάλλοντος. Τα βασικά μέτρα περιλαμβάνουν:

Ενθάρρυνση ανώνυμων αναφορών. Η δυνατότητα ανώνυμης αναφοράς βοηθάει τους μαθητές να αναφέρουν ανησυχητικές συμπεριφορές εμπιστευτικά, αποτρέποντας πιθανές κρίσεις προτού κλιμακωθούν.

Παροχή προσβάσιμων πόρων ψυχικής υγείας. Τα σχολεία πρέπει να επενδύσουν σε συμβουλευτικές υπηρεσίες και προγράμματα υποστήριξης για να βοηθήσουν τους μαθητές να ανταπεξέλθουν σε δύσκολες συναισθηματικές συνθήκες και να αναπτύξουν μηχανισμούς αντιμετώπισης.

Συνεργασία με τον νόμο. Η θέσπιση σαφών πρωτοκόλλων για την αξιολόγηση και την ανταπόκριση σε απειλές διασφαλίζει ότι κάθε περίπτωση λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και ότι υπάρχουν κατάλληλα μέτρα παρέμβασης για την προστασία των μαθητών και του προσωπικού.

Οι εκτεταμένες συνέπειες της απειλητικής συμπεριφοράς

Ο αντίκτυπος μιας μεμονωμένης απειλής εκτείνεται πολύ πέρα ​​από το άτομο που την κάνει. Το κλείσιμο των σχολείων των περίοδο του Covid, το αυξημένο άγχος μεταξύ των μαθητών και των δασκάλων και το συνολικό κλίμα φόβου μπορεί να έχουν σοβαρές ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις.

Η χρόνια έκθεση σε στρεσογόνους παράγοντες που σχετίζονται με το σχολείο, συμπεριλαμβανομένων των απειλών, επιφέρει αυξημένο κίνδυνο συμπτωμάτων διαταραχής μετατραυματικού στρες στους μαθητές.

Όταν ένα αστείο γίνεται απειλή

Πολλοί έφηβοι μπορεί να μην αντιλαμβάνονται πλήρως τη σοβαρότητα αυτών που λένε. Αυτό που αντιλαμβάνονται ως αστείο μπορεί να ερμηνευθεί ως σοβαρή απειλή με συνέπειες που θα αλλάξουν τη ζωή τους. Είναι σημαντικό να εκπαιδεύσουμε τους νέους σχετικά με τη σημασία της υπεύθυνης επικοινωνίας, τονίζοντας ότι ακόμη και τα αυθόρμητες σχόλια σχετικά με τη βία μπορούν να οδηγήσουν σε νομικές προεκτάσεις και μακροπρόθεσμη βλάβη στη φήμη τους.

Μια συλλογική ευθύνη

Η αντιμετώπιση της απειλητικής συμπεριφοράς μεταξύ των εφήβων απαιτεί μια ενωμένη προσπάθεια από τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, τις αρχές νόμου και την κοινότητα.

Καλλιεργώντας μια κουλτούρα συνειδητοποίησης, συναισθηματικής νοημοσύνης και προληπτικής παρέμβασης, μπορούμε να δημιουργήσουμε ασφαλέστερα περιβάλλοντα για τα παιδιά μας.

Είναι πάντα καλύτερο να υπερβάλλετε με την προσοχή που δίνετε σε έναν έφηβο – να αναζητάτε βοήθεια, να αντιμετωπίζετε έγκαιρα τις ανησυχίες σας και να παραμένετε σε εγρήγορση για την προστασία όλων των μαθητών.

Πηγή: Psychology Today