Έξυπνη στρατηγική: Πώς ζητάμε κάτι χωρίς να τον πιέσουμε;
Θα μπορούσε και να είναι αντικείμενο διδακτορικής μελέτης. Αλλά και πάλι ο γρίφος ή η αμηχανία δεν θα λυνόταν. Είτε βρισκόμαστε στην αρχή μιας σχέσης είτε έχουμε γράψει χιλιόμετρα, η δυσκολία να πούμε στον άντρα της ζωής μας, ό,τι έχουμε στο μυαλό μας, χωρίς να ακούσουμε διαμαρτυρίες για άσκηση πίεσης, είναι υπαρκτή. Ένας μικρός οδηγός επικοινωνίας με τον σύντροφό μας για να καταλήγουμε σε λύσεις που ικανοποιούν και τις δύο πλευρές.
Από την Δέσποινα Σάμψων
Το ανησυχητικό είναι ότι ακόμα και για τις επαγγελματίες της επικοινωνίας, που έχουν αποδεδειγμένα την ικανότητα, αλλά και το ταλέντο της συζήτησης, η συγκεκριμένη διαδικασία φαίνεται βουνό. Ποια μπορεί να μπει στο μυαλό του άλλου; Και πώς μπορoύμε να διαχειριστούμε έξυπνα την επιθυμία μας να μιλήσουμε για τα συναισθήματά μας και τις σκέψεις μας;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν μερικές τεχνικές, αρκετά αποτελεσματικές για να μιλήσουμε τέτοιες στιγμές στον σύντροφό μας. Με το πέρασμα του χρόνου, αν εξασκηθούμε σε αυτές, ανάλογες συζητήσεις θα κυλούν πιο ομαλά και, κυρίως, χωρίς κανένα άγχος.
Οι 3 καλύτερες επαγγελματικές τεχνικές επικοινωνίας
1. Του κάνουμε «πάσα» το πρόβλημά μας
Χωρίς να χρειάζεται να έρθουμε σε αντιπαράθεση, μεταθέτουμε το δικό μας πρόβλημα στις δικές του τετράγωνες πλάτες. Αρκεί να είμαστε ειλικρινείς και έτοιμες να ζητήσουμε τη συμμετοχή του άλλου στην επίλυση του δικού μας προβλήματος.
Για παράδειγμα, έχουμε, μόλις, συναντήσει κάποιον που μας αρέσει πολύ, κάνουμε καταπληκτικό σεξ και θέλει να μετακομίσει σπίτι μας. Μόνο που εμείς δεν είμαστε έτοιμες ακόμα για ανάλογη δέσμευση.
Μπορούμε να πούμε, απλώς, «μου αρέσεις, είσαι εξαιρετικός και περνάω υπέροχα μαζί σου. Αλλά δεν νιώθω άνετα ακόμα να μείνουμε μαζί, μέχρι να περάσει τουλάχιστον κάποιο χρονικό διάστημα».
Μόλις «ονομάσουμε» το πρόβλημα, μπορούμε να κάνουμε τη μαγική ερώτηση: «εσύ, τι λες;». Έχουμε, ήδη, μεταφέρει το δικό μας ζήτημα σε εκείνον και είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα…
2. Δεν δίνουμε εμείς τη λύση
Σημείο-κλειδί σε αυτή τη φάση της επικοινωνίας είναι μια μικρή παύση μετά την ερώτηση. Μπορεί μέσα μας να καιγόμαστε να του πούμε εμείς τι πρέπει να κάνει και πώς να χειριστεί την κατάσταση, αλλά είναι λάθος στρατηγικά.
Τον αφήνουμε να βάλει μπροστά τον αρχέγονο μηχανισμό του αρσενικού που επιλύει τα προβλήματα. Η φύση θα κάνει την καλύτερη δουλειά από το να του σερβίρουμε εμείς την τέλεια λύση.
Μπορεί να ακούγεται ελαφρώς συντηρητική αυτή η συμπεριφορά, αλλά είναι και ένα μικρό τσεκάρισμα, αν έχουμε απέναντί μας έναν άνθρωπο που ενδιαφέρεται για το πώς νιώθουμε και παίρνει την ευθύνη των λεγόμενών του.
3. Φροντίζουμε η λύση να είναι δική του ιδέα
Τι πάμε να αποφύγουμε στη στρατηγική που αναλύσαμε βήμα προς βήμα; Την αντιπαράθεση. Δεν θέλουμε να χτυπήσουμε εγωιστικές χορδές ούτε να αμφισβητήσουμε καλές προθέσεις.
Θέλουμε πολύ ευγενικά να τον κάνουμε να νιώσει εξίσου ισχυρός και να αναλάβει εκείνος την ευθύνη της επίλυσης όλων όσων μας απασχολούν. Δεν προτείνουμε αλλά ακούμε. Δεν συμφωνούμε, αλλά κατανοούμε.
Επίσης, επιδιώξαμε να μην ξεφύγουμε από τον στόχο μας. Δεν πάμε αλλού την κουβέντα ούτε ανοίγουμε, ταυτόχρονα, καινούργια θέματα αντιπαράθεσης. Αν το πρόβλημά μας είναι η συγκατοίκηση, μένουμε στοχευμένες σε αυτό.
Περιμένουμε υπομονετικά μέχρι η συζήτηση να φτάσει σε ένα σημείο επίλυσης που μας ικανοποιεί. Αν καταφέρουμε να ακούσουμε από εκείνον αυτό που έχουμε στο μυαλό μας από την αρχή, έχουμε εξελιχθεί ήδη σε μαέστρους της υπόθεσης.
Ωστόσο, δεν αρκεί να εισπράξουμε μόνο ό,τι επιθυμούμε χωρίς να δώσουμε κι εμείς κάτι. Χρειάζεται να επιβραβεύουμε τον συνομιλητή μας για όλη την καλή προσπάθεια.
Τι πρέπει να προσέξουμε
Σίγουρα, θα υπάρξουν και άτυχες στιγμές όπου όλα θα πάνε στραβά. Τα λάθη μπορεί να αφορούν και τις δύο πλευρές. Αν, όμως, διαπιστώσουμε ότι ο σύντροφός μας δεν μπαίνει καν στον κόπο να βρει μια λύση, ίσως έχουμε απέναντί μας τη λάθος περίπτωση.
