Η προκλητική εξερεύνηση της δύναμης, της απιστίας και του ερωτισμού της ταινίας Babygirl

Φανταστείτε μια επιτυχημένη, εύπορη, ισχυρή γυναίκα Διευθύνουσα Σύμβουλο με μια τέλεια ζωή. Έχει έναν αφοσιωμένο σύζυγο, δύο όμορφα παιδιά και ένα πολυτελές ρετιρέ διαμέρισμα με θέα στον ορίζοντα της πόλης. Τι άλλο να ευχηθεί;

Γράφει η Chantal Gautier
Sex and Relationship Therapist,
Λέκτορας, στο Πανεπιστήμιο του Westminster

Το Babygirl ξεκινά με μια εκπληκτική σεξουαλική σκηνή ανάμεσα σε μια τέτοια γυναίκα, τη Romy (Nικόλ Κίντμαν) και τον σύζυγό της Jacob (Aντόνιο Μπαντέρας), με μια «συναυλία» από στεναγμούς και βαριές αναπνοές. Η σκηνή υποδηλώνει ότι όλα είναι καλά και στην κρεβατοκάμαρα.

Ώσπου, η Romy, πετιέται από το κρεβάτι, τρέχει στο γραφείο της και αυνανίζεται βλέποντας πορνογραφία. Σαφώς, υπάρχουν κρυμμένα θέματα κάτω από την επιφάνεια της φαινομενικά ικανοποιητικής σεξουαλικής της ζωής.

Ως σεξοθεραπεύτρια, γνωρίζω καλά τα τρία θέματα που είναι κεντρικά σε αυτήν την ιστορία: ερωτισμός με θέματα εξουσίας στον χώρο εργασίας (όταν ο ένας σύντροφος βρίσκεται σε υψηλότερη θέση στη δουλειά από τον άλλο), πτυχές του σαδομαζοχισμού (που γίνονται καλύτερα κατανοητές, όταν διαβάζονται σε τρία ζεύγη: δέσιμο και πειθαρχία, κυριαρχία και υποταγή, σαδισμός και μαζοχισμός) και απιστία.

Οι ερωτικές σχέσεις είναι μια φυσική πτυχή της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης και είναι πιθανό να συμβούν σε διάφορα περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένου του χώρου εργασίας. Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για το γιατί κάποιος μπορεί να εμπλακεί σε μια συναινετική σχέση στον εργασιακό χώρο.

Δεδομένου ότι περνάμε ένα σημαντικό μέρος της ζωής μας στη δουλειά, συχνά παρέα με ανθρώπους που έχουμε τις ίδιες ιδέες, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η εγγύτητα και η οικειότητα (κοινώς γνωστά ως το φαινόμενο της απλής έκθεσης) μπορούν να προσελκύσουν τους ανθρώπους ο ένας στον άλλον σε αυτό το περιβάλλον.

Σύμφωνα με μια εκτίμηση, περισσότερο από το 60% των ενηλίκων έχουν εμπλακεί σε κάποια ερωτική σχέση στον χώρο εργασίας κάποια στιγμή.

Ωστόσο, όταν οι σχέσεις στο εργασιακό περιβάλλον περιλαμβάνουν θέσεις ιεραρχίας, παρουσιάζουν πρόσθετες ηθικές προκλήσεις, όπως ανισορροπίες εξουσίας και συγκρούσεις συμφερόντων. Και έτσι, αυτό που ξεκινά ως μία ανώδυνη ιστορία μεταξύ της Διευθύνουσας Romy και του ασκούμενου Samuel (Χάρι Ντίκινσον), σύντομα κλιμακώνεται σε έναν πιο οικείο και σεξουαλικά φορτισμένο δεσμό γραφείου. Όταν ο Samuel φέρνει στην επιφάνεια την κυριαρχία και την υποταγή (δεύτερο ζεύγος δηλαδή του σαδομαζοχισμού), η δυναμική της εξουσίας αρχίζει να αλλάζει.

Στην αρχή, η Romy τον απωθεί, αλλά με την πάροδο του χρόνου, αυτή η αντίσταση μετατρέπεται σε κάτι άλλο – δεν υποχωρεί, αλλά απελευθερώνεται.

Η σκηνοθέτις του «Babygirl», Halina Reijn, αποτυπώνει όμορφα το συναινετικό παιχνίδι ρόλων μεταξύ του ζευγαριού. Η ταινία υφαίνει έξυπνα την έννοια των «ασφαλών λέξεων» (προσυμφωνημένες λέξεις ή σήματα που επικοινωνούν ξεκάθαρα την ανάγκη επιβράδυνσης, προσαρμογής ή διακοπής) και συναίνεσης. Αυτό διασφαλίζει ότι οι πρακτικές είναι ασφαλείς, διανοητικά υγιείς και συμφωνούνται από όλους τους εμπλεκόμενους.

Μια βασική αρχή στον κόσμο του BDSM είναι «ασφάλεια, λογική και συναίνεση», καθώς βοηθά στη δημιουργία εμπιστοσύνης και σαφή όρια, διασφαλίζοντας ότι όλοι νιώθουν σεβασμό και άνεση.

Ξυπνήματα

Καθώς η ταινία προχωρά, αυξάνεται και η ένταση που αναπτύσσεται μεταξύ του ζευγαριού, επιτρέποντας στη Romy μία σταδιακή σεξουαλική αφύπνιση. Η ταινία αμφισβητεί τις κοινές παρερμηνείες σχετικά με την κυριαρχία και την υποταγή – ότι «το να σου λένε τι να κάνεις» δεν εδράζεται στην ταπείνωση αλλά (για κάποιους) στην ελευθερία.

Αυτή η δυναμική μπορεί να μην αρέσει σε όλους, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο για άτομα με υψηλής ισχύος θέσεις να αγκαλιάζουν την υποταγή και να παραιτούνται από τον έλεγχο της καθημερινής τους ζωής.

Για κάποιους, αυτό μπορεί να το αισθάνονται ακόμη και ως ενδυνάμωση. Επιτρέπει στη Romy, για πρώτη φορά, να εξερευνήσει τις φαντασιώσεις της. Και να το κάνει σε ένα ασφαλές περιβάλλον εμπιστοσύνης.

Όταν ο Jacob ανακαλύπτει τη σχέση τής Romy, ο κόσμος του καταρρέει. Πρέπει να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι η σύζυγός του όχι μόνο παραβίασε την εμπιστοσύνη του (έσπασε τους συμφωνηθέντες όρους της μονογαμικής τους σχέσης χωρίς τη συγκατάθεσή του) αλλά έθεσε σε κίνδυνο τη σχέση, την οικογένεια και πιθανώς την καριέρα της.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι η σεξουαλική συμβατότητα και η ευτυχία σε μία σχέση είναι βασικοί προγνωστικοί παράγοντες εξωσυζυγικών σχέσεων, ιδιαίτερα μεταξύ των γυναικών.

Για να σώσει τον γάμο της, η Romy εξηγεί τις σεξουαλικές της «στροφές» στον Jacob. Την πονούν οι ενοχές και η ντροπή. Αυτή η καταστολή της σεξουαλικής της έκφρασης – θεωρώντας την ως «ανώμαλη» – αντικατοπτρίζει πώς οι κοινωνικοί και πολιτισμικοί κανόνες διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό την κατανόησή μας για το σεξ και τις σχέσεις.

Τα σεξουαλικά σενάρια είναι οι κοινωνικοί και πολιτιστικοί κανόνες που διαμορφώνουν τον τρόπο που ενεργούμε, σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε σε ερωτικές και σεξουαλικές καταστάσεις.

Μας λένε πράγματα όπως ποιος πρέπει να κάνει τι, πότε, πού και γιατί. Μερικές φορές, τα σενάρια μπορούν να μας επηρεάσουν βαθιά και να προκαλέσουν ντροπή, ειδικά όταν οι επιθυμίες, οι προτιμήσεις και όσα δεν μας αρέσουν αποκλίνουν από αυτό που θεωρείται «φυσιολογικό», όπως συμβαίνει με τη Romy.

Το είδος της ντροπής για το οποίο μιλά η Romy είναι κάτι που βλέπω πολύ στην πρακτική μου ως σεξουαλική θεραπεύτρια. Γι’ αυτό μου αρέσει να χρησιμοποιώ μια θετική σεξουαλική προσέγγιση, η οποία εστιάζει σε πράγματα όπως η συμπερίληψη, η συγκατάθεση, η ευχαρίστηση και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Με αυτόν τον τρόπο, οι ασθενείς μου μπορούν να εξερευνήσουν τη σεξουαλικότητά τους σε ένα χώρο χωρίς κριτική και χωρίς να ντρέπονται.

Το Babygirl προσφέρει μια προκλητική εξερεύνηση των σχέσεων, οδηγώντας τους θεατές μέσα από θέματα που πυροδοτούν συζητήσεις, ενώ παράλληλα εμβαθύνει στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης επιθυμίας, των σεξουαλικών προτιμήσεων και των εκφράσεων.

Πηγή: www.theconversation.com