Είναι δυνατή η δημιουργικότητα της τεχνητής νοημοσύνης;
Η πρόσφατη διαφημιστική εκστρατεία γύρω από τα εργαλεία παραγωγής τεχνητής νοημοσύνης (AI) όπως το ChatGPT, το Midjourney, το Dall–E και πολλά άλλα, εγείρει νέα ερωτήματα σχετικά με το εάν η δημιουργικότητα είναι μια μοναδική ανθρώπινη δεξιότητα. Ορισμένα πρόσφατα και αξιοσημείωτα ορόσημα της γενετικής τεχνητής νοημοσύνης ενισχύουν αυτό το ερώτημα.
Γράφουν οι Chloe Preece, Associate Professor in Marketing, ESCP Business School και Hafize Çelik, PhD candidate in management, University of Bath
Ένα έργο τέχνης τεχνητής νοημοσύνης, «The Portrait of Edmond de Belamy», πουλήθηκε για 432.500 δολάρια, σχεδόν 45 φορές την υψηλότερη εκτίμηση του, από τον οίκο δημοπρασιών Christie’s το 2018. Το έργο τέχνης δημιουργήθηκε από ένα παραγωγικό ανταγωνιστικό δίκτυο που τροφοδοτήθηκε με ένα σύνολο δεδομένων 15.000 πορτρέτων που κάλυπτε έξι αιώνες.
Μουσικοί παραγωγοί, όπως ο υποψήφιος για Grammy, Alex Da Kid, έχουν συνεργαστεί με την τεχνητή νοημοσύνη (σε αυτήν την περίπτωση τον Watson της IBM) για να δημιουργήσουν επιτυχίες και να εκσυγχρονίσουν τη δημιουργική τους διαδικασία.
Στις παραπάνω περιπτώσεις, ένας άνθρωπος εξακολουθεί να βρίσκεται στο τιμόνι, έχοντας την επιμέλεια και την παραγωγή της τεχνητής νοημοσύνης σύμφωνα με το δικό του όραμα και διατηρώντας έτσι την πατρότητα του κομματιού.
Ωστόσο, η συσκευή δημιουργίας εικόνων AI Dall-E, για παράδειγμα, μπορεί να παράγει νέα αποτελέσματα για οποιοδήποτε θέμα θέλετε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Μέσω της διάχυσης, όπου τεράστια σύνολα δεδομένων συνδυάζονται για να εκπαιδεύσουν το AI, τα εργαλεία δημιουργίας τεχνητής νοημοσύνης μπορούν τώρα να μεταφέρουν γραπτές φράσεις σε νέες εικόνες ή να αυτοσχεδιάσουν μουσική στο στιλ οποιουδήποτε συνθέτη, επινοώντας νέο περιεχόμενο που μοιάζει με τα δεδομένα με τα οποία επιχειρούν, αλλά δεν είναι πανομοιότυπο.
Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αναπαράγει την ανθρώπινη δημιουργικότητα με δύο βασικούς τρόπους – αλλά καταρρέει όταν της ζητηθεί να παράγει κάτι πραγματικά νέο.
Η συγγραφή σε αυτή την περίπτωση είναι ίσως πιο περίπλοκη. Είναι ο αλγόριθμος; Οι χιλιάδες καλλιτέχνες των οποίων το έργο έχει προσεγγίσει για να παραχθεί η εικόνα; Περιγράφει με επιτυχία το στιλ, την αναφορά, το θέμα, τον φωτισμό, την άποψη και ακόμη και το συναίσθημα που προκαλείται; Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, πρέπει να επιστρέψουμε σε ένα πανάρχαιο ερώτημα: Τι είναι δημιουργικότητα.
Τι είναι η δημιουργικότητα, λοιπόν;
Σύμφωνα με τη Margaret Boden, υπάρχουν τρεις τύποι δημιουργικότητας: συνδυαστική, εξερευνητική και μετασχηματιστική.
Η συνδυαστική δημιουργικότητα συνδυάζει γνωστές ιδέες μαζί.
Η εξερευνητική δημιουργικότητα δημιουργεί νέες ιδέες εξερευνώντας «δομημένους εννοιολογικούς χώρους», δηλαδή τροποποιώντας έναν αποδεκτό τρόπο σκέψης εξερευνώντας τα περιεχόμενα, τα όρια και τις δυνατότητές του.
Και οι δύο αυτοί τύποι δημιουργικότητας δεν απέχουν ούτε ένα εκατομμύριο μίλια από την αλγοριθμική παραγωγή τέχνης της γενετικής τεχνητής νοημοσύνης. Η δημιουργία νέων έργων με το ίδιο στιλ με εκατομμύρια άλλα στα δεδομένα εκπαίδευσης, είναι μια «συνθετική δημιουργικότητα».
Η μετασχηματιστική δημιουργικότητα, ωστόσο, σημαίνει τη δημιουργία ιδεών πέρα από τις υπάρχουσες δομές και στιλ για να παραχθεί κάτι εντελώς πρωτότυπο.
Αυτό βρίσκεται στο επίκεντρο των τρεχουσών συζητήσεων σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη όσον αφορά τη δίκαιη χρήση και τα πνευματικά δικαιώματα – πολύ αχαρτογράφητα νομικά ύδατα, επομένως θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα αποφασίσουν τα δικαστήρια.
Το βασικό χαρακτηριστικό των δημιουργικών διαδικασιών της τεχνητής νοημοσύνης είναι ότι η τρέχουσα υπολογιστική δημιουργικότητα είναι συστηματική, όχι παρορμητική, όπως μπορεί συχνά να είναι το ανθρώπινο αντίστοιχό της.
Η τεχνητή νοημοσύνη είναι προγραμματισμένη να επεξεργάζεται πληροφορίες με συγκεκριμένο τρόπο για να επιτύχει συγκεκριμένα προβλέψιμα, αποτελέσματα αν και με συχνά απροσδόκητους τρόπους.
Στην πραγματικότητα, αυτή είναι ίσως η πιο σημαντική διαφορά μεταξύ των καλλιτεχνών και της τεχνητής νοημοσύνης: Ενώ οι καλλιτέχνες καθοδηγούνται από τον εαυτό τους και τα προϊόντα, η τεχνητή νοημοσύνη είναι πολύ επικεντρωμένη στον καταναλωτή και στην αγορά – παίρνουμε μόνο την τέχνη που ζητάμε, κάτι που ίσως δεν είναι, αυτό που χρειαζόμαστε.
Μέχρι στιγμής, η γενετική τεχνητή νοημοσύνη φαίνεται να λειτουργεί καλύτερα με ανθρώπινους εταίρους και, ίσως τότε, η συνθετική δημιουργικότητα της τεχνητής νοημοσύνης είναι καταλύτης για να προωθήσει την ανθρώπινη δημιουργικότητά μας, αυξάνοντας την ανθρώπινη δημιουργικότητα αντί να την παράγει.
Όπως συμβαίνει συχνά, η διαφημιστική εκστρατεία γύρω από αυτά τα εργαλεία ως διασπαστικές δυνάμεις ξεπερνά την πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα, η ιστορία της τέχνης μας δείχνει ότι η τεχνολογία σπάνια έχει εκτοπίσει άμεσα τους ανθρώπους από την εργασία που ήθελαν να κάνουν.
Σκεφτείτε τη φωτογραφική μηχανή, για παράδειγμα, την οποία φοβόντουσαν λόγω της δύναμής της ότι θα εκτοπίσει παντελώς τους ζωγράφους πορτρέτων.
Ποιες είναι, λοιπόν, οι επιχειρηματικές επιπτώσεις από τη χρήση τής συνθετικής δημιουργικότητας από την τεχνητή νοημοσύνη;
Συνθετική τέχνη για επιχειρήσεις
Η συνθετική δημιουργικότητα κατά παραγγελία, όπως αυτή τη στιγμή παράγεται από την τεχνητή νοημοσύνη, είναι σίγουρα ένα όφελος για τις επιχειρήσεις και το μάρκετινγκ. Πρόσφατα παραδείγματα περιλαμβάνουν:
Διαφήμιση ενισχυμένη με τεχνητή νοημοσύνη: Η Ogilvy Paris χρησιμοποίησε το Dall-E για να δημιουργήσει μια έκδοση AI του The Milkmaid του Vermeer για τα γιαούρτια Nestle.
Έπιπλα σχεδιασμένα με τεχνητή νοημοσύνη: Οι Kartell, Philippe Starck και Autodesk συνεργάστηκαν με την τεχνητή νοημοσύνη για να δημιουργήσουν την πρώτη καρέκλα που σχεδιάστηκε χρησιμοποιώντας AI για βιώσιμη κατασκευή.
Στιλ μόδας με επαυξημένη τεχνητή νοημοσύνη: Το Stitch Fix χρησιμοποίησε την τεχνητή νοημοσύνη για να καταγράψει εξατομικευμένες απεικονίσεις ρούχων με βάση τις επιθυμητές προτιμήσεις των πελατών, όπως το χρώμα, το ύφασμα και το στιλ.
Τα πιθανά σενάρια χρήσης είναι ατελείωτα και αυτό που απαιτούν είναι μια άλλη μορφή δημιουργικότητας: Επιμέλεια. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι γνωστό ότι «παραισθάνεται» – ένας όρος για την εκτόξευση ανοησιών – και η αναμφισβήτητα ανθρώπινη δεξιότητα που απαιτείται είναι η δημιουργία νοημάτων, δηλαδή η έκφραση εννοιών, ιδεών και αληθειών, και όχι απλώς κάτι που είναι ευχάριστο στις αισθήσεις.
Επιμέλεια επομένως απαιτείται για να επιλέξουμε και να πλαισιώσουμε, ή να επαναπλαισιώσουμε, ένα ενοποιημένο και συναρπαστικό όραμα.
Πηγή: www.theconversation.com
