Γιατί μερικοί άνθρωποι δεν παραδέχονται τα λάθη τους;

Η παραδοχή ενός λάθους δεν είναι ποτέ εύκολη. Ανεξάρτητα από τη φύση του, απαιτεί άσκηση ταπεινότητας και ειλικρίνειας, επομένως συναντάμε συχνά ανθρώπους που δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Αυτή είναι μια στάση που μπορεί να οδηγήσει σε πιο δυσάρεστες συνέπειες, για να μην αναφέρουμε την αβεβαιότητα που μας καταβάλει, όταν αντιμετωπίζουμε τη συμπεριφορά τους. Σε αυτό το άρθρο, ανακαλύψτε τους 7 βασικούς λόγους για τους οποίους μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται με την παραδοχή των λαθών τους.

Επιμέλεια: Μαρία Καλοπούλου

Συχνά ο λόγος της μη παραδοχής του λάθους είναι πολύ απλός: Είναι πολύ εγωκεντρικοί και ο εγωισμός τους τους εμποδίζει να χαμηλώσουν το κεφάλι τους για να παραδεχτούν ένα λάθος.

Ενώ αυτό μπορεί, φυσικά, να εξηγήσει πολλές συμπεριφορές, δεν ισχύει παντού. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι δεν παραδέχονται τα λάθη τους, αλλά σήμερα συγκεντρώσαμε 7 από τους πιο συνηθισμένους. Είστε έτοιμοι να τα διαβάσετε;

Επτά λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι δεν παραδέχονται τα λάθη τους

Όλοι έχουμε ακούσει τη φράση «Μαθαίνεις από τα λάθη». Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι το να κάνουν λάθη είναι μέρος της ζωής, τόσο πολύ που αφομοιώνονται φυσικά όταν οι επιλογές ή οι συμπεριφορές τους δεν είναι σωστές.

Αυτός είναι ο λόγος που μπορεί να εκπλαγούμε όταν συναντάμε ανθρώπους που δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Η έκπληξη είναι ακόμη μεγαλύτερη, όταν η στάση τους έχει οδηγήσει σε πολλές συνέπειες, όπως να πληγώσουν άλλους ανθρώπους.

Ας δούμε τι κρύβεται πίσω από εκείνους που δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι έχουν κάνει ένα λάθος.

1. Είναι πολύ πεισματάρηδες

Το πείσμα είναι αμετακίνητη στάση. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι ειδικοί ισχυρίζονται ότι το πείσμα είναι το δυνατό σημείο των αδύναμων ανθρώπων, καθώς χρησιμοποιείται συχνά ως αντισταθμιστικός μηχανισμός για την εσωτερική αδυναμία.

Το να είσαι πεισματάρης μπορεί να είναι χρήσιμο σε ορισμένα πλαίσια, αλλά επιζήμιο σε άλλα. Για παράδειγμα, για να επιμείνεις σε κάτι, πρέπει να διατηρήσεις λίγο πείσμα. Αυτό μπορεί να σας οδηγήσει να πετύχετε σπουδαία πράγματα. Ωστόσο, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μόνιμη αποτυχία, εάν δεν μάθετε να ξεχωρίζετε πότε είναι καλύτερο να κάνετε πίσω.

Σε κάθε περίπτωση, πολλοί άνθρωποι που δεν παραδέχονται τα λάθη τους συχνά επιδεικνύουν πεισματική συμπεριφορά. Δεν αφομοιώνουν ότι ενήργησαν άσχημα επειδή προσκολλώνται σχεδόν παθολογικά στη στάση τους. Μερικές φορές, δεν υπάρχει λόγος για αυτό ούτε όφελος από αυτό το πείσμα. Απλώς το κάνουν επειδή έχουν καταληφθεί από το πείσμα τους.

2. Έχουν υπερβολική υπερηφάνεια

Η υπερηφάνεια μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους, όχι απλώς με το να μην παραδεχόμαστε λάθη. Τα προβλήματα στις σχέσεις, τη συμβίωση και την εργασία είναι το «καθημερινό ψωμί των ανθρώπων με υπερβολική υπερηφάνεια.

Η υπερηφάνεια νοείται ως η υπερβολική εκτίμηση που έχει ένα άτομο για τον εαυτό του. Σχεδόν πάντα συνοδεύεται από μια στάση ανωτερότητας απέναντι στους άλλους (χωρίς τους άλλους, είναι απλώς υψηλή αυτοεκτίμηση). Συχνά, η υπερηφάνεια συνοδεύεται και από άλλα χαρακτηριστικά, όπως αλαζονεία ή ματαιοδοξία.

Το άθροισμα όλων αυτών μπορεί να μεταφραστεί σε μη αναγνώριση των λαθών που έχουν γίνει. Εάν πιστεύετε ότι είστε ανώτεροι από τους άλλους από κάθε άποψη (όσον αφορά το ήθος, την ευφυΐα, τις ικανότητες και ούτω καθεξής), είναι απίθανο να είστε πρόθυμοι να δεχτείτε τα λάθη σας.

3. Δεν παραδέχονται τα λάθη τους επειδή είναι ανεύθυνοι

Δεν είναι όλοι οι πεισματάρηδες ή περήφανοι άνθρωποι. Μερικές φορές, οι άνθρωποι που δεν παραδέχονται τα λάθη τους είναι απλώς ανεύθυνα άτομα. Ανευθυνότητα είναι η απροθυμία εκπλήρωσης ή ανάληψης εντολής, υποχρέωσης ή δράσης.

Μερικοί ειδικοί το συνδέουν με την ανωριμότητα. Πράγματι, ένας ώριμος ενήλικας είναι ανοιχτός στο να αναλάβει τις συνέπειες των πράξεών του. Επομένως, όσοι δεν είναι ώριμοι προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτές, θα τις αρνηθούν ή απλά δεν θα αποδεχτούν ποτέ ότι φταίνε οι ίδιοι.

4. Δεν είναι συμπονετικοί

Αν και η ενσυναίσθηση είναι κάτι που συναντάμε επίσης σε πολλά είδη ζώων, μπορούμε να πούμε ότι είναι πιο ανεπτυγμένη στους ανθρώπους. Το να είσαι ενσυναίσθητος σημαίνει να συνδέεσαι με τα συναισθήματα και τα συναισθήματα των άλλων, έτσι ώστε κάτι να μην αξιολογείται μόνο από τα δικά του συναισθήματα ή συναισθήματα.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η ενσυναίσθηση είναι μεγαλύτερη σε άτομα που έχουν βιώσει τα συναισθήματα των άλλων. Για παράδειγμα, κάποιος που έχασε ένα αγαπημένο του πρόσωπο είναι πιο ενσυναίσθητος όταν υποστηρίζει ή συνοδεύει κάποιον κοντινό του πρόσωπο που περνά από αυτή τη διαδικασία.

Εάν ένα άτομο για τον έναν ή τον άλλο λόγο δεν έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν τις συνέπειες που αποδίδονται στο λάθος του, μπορεί να επιλέξει να μην τo αναγνωρίσει.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, η ενσυναίσθηση είναι πολύ σημαντική για την κοινωνική ανάπτυξη των ανθρώπων. Όσοι έχουν ενσυναίσθηση γενικά έχουν καλύτερες κοινωνικές σχέσεις, μεγαλύτερο κύκλο φίλων, πιο σταθερή σχέση και καλύτερη απόδοση στην εργασία. Επομένως, η αποτυχία της ενσυναίσθησης μπορεί να έχει πολλές συνέπειες για μια καλή ζωή.

5. Δεν παραδέχονται τα λάθη τους επειδή δεν θέλουν να θεωρούνται αδύναμοι

Μερικοί άνθρωποι δεν παραδέχονται τα λάθη τους επειδή φοβούνται μήπως θεωρηθούν αδύναμοι. Αυτό δεν έχει σχέση με την υπερηφάνεια, καθώς συχνά αναπτύσσεται σε άτομα που έχουν κάποια υψηλή θέση, θέση ηγεσίας ή πιο ισχυρή άποψη σε σχέση με του γύρω τους.

Το πιο κλασικό παράδειγμα είναι ένας δάσκαλος που δεν παραδέχεται ένα λάθος που επισήμανε ένας από τους μαθητές του. Η ιεραρχική σχέση που υπάρχει σιωπηρά μεταξύ τους και της φήμης του, μπορεί να κάνει τον δάσκαλο να μην δέχεται την κριτική, ανεξάρτητα από το αν έχει ή όχι μια υπερηφάνεια στάση.

Εκείνοι που είναι οι αρχηγοί μιας οικογένειας, υψηλόβαθμοι υπάλληλοι, ηγέτες και άλλοι παρόμοιοι, μπορεί να ασπαστούν αυτό το παράδειγμα πιο εύκολα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι βρίσκονται σε υψηλή θέση ή θέση εξουσίας απορρίπτουν την κριτική. Αλλά επειδή πολλοί συνδέουν την επιτυχία κατάκτησης της θέσης μετά από προσπάθεια ετών ή σκληρή δουλειά, φοβούνται ότι θα καταρρεύσει εξαιτίας ακόμη και με την παραδοχή ενός και μόνο λάθους.

6. Απεχθάνονται να αλλάξουν

Η αλλαγή απαιτεί σημαντική ποσότητα ενέργειας και προγραμματισμού, που αναπόφευκτα οδηγεί σε λάθη. Μερικοί άνθρωποι είναι απρόθυμοι να πάρουν το δεύτερο ρίσκο.

Η αναγνώριση ενός λάθους είναι σχετικά εύκολη. Αυτό που είναι δύσκολο είναι να ενεργοποιήσετε τον μηχανισμό για να το διορθώσετε και να υιοθετήσετε συμπεριφορές που στοχεύουν στην τροποποίηση της συμπεριφοράς, ώστε να αποφευχθεί να συμβεί ξανά. Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα, ειδικά για όλους εκείνους που διστάζουν να αλλάξουν.

Η αλλαγή είναι μέρος της ζωής, επομένως οι περισσότεροι άνθρωποι την αποδέχονται ως τέτοια. Η αλλαγή θεωρείται κάτι επικίνδυνο για κάποιους,  αφού απαιτεί πολλή προσπάθεια, συγκέντρωση ή προθυμία. Η αναγνώριση ενός λάθους συνεπάγεται όλα τα παραπάνω, τα οποία μπορεί να είναι περίπλοκα για όσους έχουν χτίσει τη ζωή τους σε στέρεο, αμετάβλητο έδαφος.

7. Δεν πιστεύουν ότι είναι σημαντικό

Τέλος, μια άλλη εξήγηση για τους ανθρώπους που δεν αποδέχονται τα λάθη τους είναι ότι δεν θεωρούν τις πράξεις τους σημαντικές ή δεν συνειδητοποιούν πώς επηρεάζουν τους άλλους.

Είναι πιθανό να μην ανταποκρίνονται στα προηγούμενα κριτήρια και να πιστεύουν ότι αυτό που είπαν ή έκαναν δεν είναι τόσο σημαντικό ή ότι οι συνέπειές του δεν είναι τόσο σοβαρές.

Ακόμα κι αν αυτό δεν είναι έτσι (δηλαδή, οι συνέπειες δεν είναι τόσο μικρές), θα επιλέξουν να το αρνηθούν ή απλώς να το αγνοήσουν. Εν ολίγοις, είναι αδιάφοροι για το περιβάλλον τους. Όπως όλα τα παραπάνω, η αδιαφορία μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο στην οικοδόμηση σταθερών κοινωνικών σχέσεων.

Και κάτι ακόμη

Τέλος, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ορισμένες διαταραχές μπορούν να εξηγήσουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων που δεν παραδέχονται τα λάθη τους.

Για παράδειγμα, ένα από τα συμπτώματα της ναρκισσιστικής διαταραχής προσωπικότητας είναι η απροθυμία να παραδεχτεί κανείς το λάθος. Ωστόσο, οι περισσότερες περιπτώσεις μπορούν να εξηγηθούν από τα 7 σημεία που εξηγήθηκαν παραπάνω.