Κακά τα ψέματα!
Οι αυξημένες κοινωνικές υποχρεώσεις έχουν μετατρέψει τα ψέματα κατά συνθήκη σε ένα ενοχλητικό φαινόμενο, που θέτει σε κίνδυνο την αξιοπιστία όλων μας. Καθώς, «ο ψεύτης κι ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται», μήπως ήρθε η ώρα της αλήθειας;
Από την Άντζελα Μολφέτα
Τα μικροψεματάκια μπορούν να περνούν απαρατήρητα, αλλά εάν το παρακάνουμε, τότε το πιθανότερο είναι να χαθεί η εμπιστοσύνη προς το άτομό μας. Σε περίπτωση, μάλιστα, που επιθυμούμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς σε κάθε μας έκφανση, η εσκεμμένη παραποίηση ή απόκρυψη της αλήθειας από άτομα του περιβάλλοντός μας και ειδικότερα στον επαγγελματικό τομέα, μπορεί να αποβεί μοιραία για τις σχέσεις μας. Πώς μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι υπερισχύει η ειλικρίνεια;
Η γλώσσα του σώματος & το ηχόχρωμα της φωνής
Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες ο ομιλητής που ψεύδεται, παρουσιάζει διακυμάνσεις στη συμπεριφορά του, προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στην ηρεμία και στην ταραχή. Ως αποτέλεσμα της πράξης του, παρατηρούμε ελαφρύ τρέμουλο στη φωνή, κενά σιωπής, σε μερικές περιπτώσεις εφίδρωση ή επίμονη μάλαξη των δαχτύλων και των χεριών. Θέτοντας απλές ερωτήσεις που απαιτούν σύντομες απαντήσεις είναι πιο εύκολο να διαπιστώσουμε κατά πόσον λέει την αλήθεια.
Αποφεύγοντας το «εγώ»
Τα αποτελέσματα των ερευνών αποδεικνύουν πως τα άτομα που κάνουν ψευδείς δηλώσεις, αποφεύγουν συστηματικά να χρησιμοποιούν το «έχω» και το «εγώ». Αυτό συμβαίνει διότι παρ’ όλο που ψεύδονται, έχουν υποσυνείδητα την τάση να διατηρούν ψυχολογική απόσταση από το ψέμα. Για τον λόγο αυτό, συνηθίζουν να μιλούν σε τρίτο πρόσωπο με κοφτές προτάσεις.
Ο ξερόλας
Σε μια απλή ερώτηση, όπως για παράδειγμα «πώς περάσαμε την προηγούμενη εβδομάδα», οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται λίγο χρόνο για να σκεφθούν. Τα άτομα που ψεύδονται συστηματικά, εκθέτουν άμεσα την απάντησή τους, επεξηγώντας έντονα κάθε απορία με το ύφος ενός ανθρώπου που γνωρίζει τα πάντα! Όταν λοιπόν, συνομιλούμε με άτομα που μιλούν χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, οφείλουμε να αναρωτηθούμε για την ειλικρίνειά τους.
Σπασμωδικές κινήσεις, νευρικότητα και ανησυχία, χωρίς λόγο
Οι ψυχοθεραπευτές έχουν, αναμφισβήτητα, μεγάλη εμπειρία στο κεφάλαιο του ψεύδους. Συνήθως, όταν κάποιος καταφεύγει σε ψεύδη, εκτελεί κάποια περιττή κίνηση, όπως για παράδειγμα τον καθαρισμό των γυαλιών ή το ξεσκόνισμα ενός ντοσιέ, της τσάντας ή ακόμα και του γραφείου. Στην πραγματικότητα, η ενοχή και κατ’ επέκταση το άγχος που αισθάνονται για να πείσουν πως μιλούν με ειλικρίνεια, προσδίδει ανησυχία και νευρικότητα στις κινήσεις τους.
Επιμονή στην τιμιότητα
Συχνά-πυκνά, οι επαγγελματίες ψεύτες έχουν τη συνήθεια να θέλουν να τονίσουν την εγκυρότητα των ισχυρισμών τους με φράσεις όπως «για να πω την αλήθεια» ή «για να είμαι ειλικρινής». Αυτές οι προτάσεις, αυτόματα μας φέρνουν στο μυαλό κωμικές καταστάσεις, ειδικά σε χώρους δικαστηρίων, όπου οι μάρτυρες προσπαθώντας να πείσουν το ακροατήριο χρησιμοποιούν με έμφαση εκφράσεις του τύπου «μάρτυράς μου ο Θεός» ή « ορκίζομαι στο Ευαγγέλιο». Σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν είναι καθόλου δύσκολο να καταλάβουμε πως η υποτιθέμενη αλήθειά τους, γαρνίρεται με πολλές- πολλές δόσεις ατυχούς ψεύδους!
