Όσο πιο φτωχός, τόσο πιο στρεσαρισμένος
Οι άνθρωποι που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, έχουν παρατεταμένο στρες με συνέπειες για την υγεία τους. Αυτή ήταν η διαπίστωση που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια επιστημονικής ημερίδας πριν μερικούς μήνες.
Ο πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής, ομότιμος καθηγητής Παιδιατρικής – Ενδοκρινολογίας Γεώργιος Χρούσος, ανέλυσε τη σύνδεση μεταξύ φτώχειας και στρες κατά την επιστημονική ημερίδα με τίτλο «Το πρόσωπο της κοινωνικής αλληλεγγύης», όπου παρουσιάστηκαν οι δράσεις του εθελοντικού προγράμματος «Υγεία για Όλους» τον περασμένο Φεβρουάριο.
«Όσο πιο φτωχός τόσο πιο στρεσαρισμένος», είπε, προσθέτοντας ότι η φτώχεια είναι στρεσογόνος παράγοντας και οι άνθρωποι που την βιώνουν εκτίθενται σε δύσκολο περιβάλλον, καπνίζουν, πίνουν, έχουν κακή διατροφή, δεν αθλούνται και δεν έχουν καλή πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.
Οι φτωχοί βρίσκονται σε παρατεταμένο στρες, είπε ο καθηγητής και τα παιδιά που μεγαλώνουν σε φτωχές οικογένειες έχουν αυξημένες πιθανότητες να πάθουν ατυχήματα, να έχουν άσθμα, ανεβασμένη αρτηριακή πίεση, αναπνευστικά προβλήματα.
Καλό και κακό στρες
Όπως είπε, σε μια νόσο τα συμπτώματα πηγάζουν και από την αντίδραση του οργανισμού και αυτό συμβαίνει με το στρες.
Οι στρεσογόνες ορμόνες επειδή είναι παρατεταμένα αυξημένες προκαλούν ζημιά στον οργανισμό. «Ό,τι είναι μέσα στο πλαίσιο του φυσιολογικού», πρόσθεσε ο κύριος Χρουσός, «είναι καλό στρες, αν ξεπεράσει αυτό το πλαίσιο τόσο σε σοβαρότητα όσο και σε διάρκεια, τότε έχουμε κακό στρες. Σήμερα έχουμε χρόνιο στρες με επιπτώσεις στην υγεία, για το οποίο, μεταξύ άλλων, ευθύνονται η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η ανεργία, η μοναξιά, η κοινωνική ανισότητα, κλπ.».
Εξήγησε μάλιστα, ότι μεγάλη σημασία έχει και το πότε ασκήθηκε το στρες στον οργανισμό. «Όσο πιο νωρίς τόσο πιο δύσκολα τα πράγματα και οι κρίσιμες περίοδοι είναι η προγεννητική περίοδος, τα πέντε πρώτα χρόνια της ζωής και η εφηβεία. Όσο νωρίτερα ξεκινήσουμε την προφύλαξη τόσο πιο νωρίς θα ανατρέψουμε τα επακόλουθα του στρες».
Πρόσθεσε ότι οι κοινωνικές παρεμβάσεις είναι απαραίτητες σε αυτούς τους πληθυσμούς, καθώς βοηθούν γονείς και παιδιά να αισθανθούν καλύτερα.
Τι είναι το πρόγραμμα «Υγεία για Όλους»
Το πρόγραμμα ξεκίνησε τη δράση του τον Νοέμβριο του 2016, αναπτύσσοντας ένα μεγάλο εθελοντικό κίνημα αλληλεγγύης και προσφοράς, από 40 επιστημονικούς φορείς, 240 πανεπιστημιακούς και 190 εθελοντές επιστήμονες υγείας.
Το πρόγραμμα έχει τη στήριξη των υπουργείων Υγείας και Εργασίας, της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, του ΚΕΣΥ (Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας), τελεί υπό την αιγίδα της UNESCO και των πανεπιστημίων ΕΚΠΑ και Κρήτης.
