Παγκόσμια έρευνα: Ποιος είναι ο βασικός παράγοντας επιτυχίας στη ζωή;
Σε μια παγκόσμια έρευνα στην οποία συμμετείχαν πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο παρακολούθησαν 1000 παιδιά από τη στιγμή που γεννήθηκαν μέχρι το 32ο έτος της ηλικίας τους. Στόχος τους να ανακαλύψουν ποιος είναι ο παράγοντας που καθορίζει την επιτυχία ή όχι στη ζωή τους. Μπορείτε να μαντέψετε ποιος ήταν αυτός ο παράγοντας;
Άρχισα να σκέφτομαι ότι από τη στιγμή που ξυπνάμε μέχρι τη στιγμή που θα κοιμηθούμε ο κόσμος αυτός μας ωθεί ασταμάτητα στη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).
Όλοι πρέπει να κάνουμε κάτι συνέχεια. Να είμαστε απασχολημένοι… σε κίνηση. Κανείς δεν μπορεί να κάτσει ούτε για 10 λεπτά χωρίς να κάνει κάτι. Χωρίς να κοιτάξει το κινητό του ή χωρίς να σκεφτεί τι πρέπει να κάνει μετά.
Η προσοχή μας πρέπει να είναι πάντα κάπου αλλού, κάπου μακριά από το παρόν και την πραγματικότητα που συμβαίνει τη δεδομένη στιγμή.
- Ανοίγουμε τον υπολογιστή για να γράψουμε ένα email και καταλήγουμε να βλέπουμε βίντεο στο youtube.
- Τρώμε και ταυτόχρονα διαβάζουμε ειδήσεις.
- Συζητάμε και σκεφτόμαστε το επόμενο meeting.
- Γράφουμε email και μιλάμε στο τηλέφωνο.
- Οδηγάμε και στέλνουμε μηνύματα ταυτόχρονα. Υπάρχουν και γυναίκες που βάφονται ταυτόχρονα όταν οδηγούν!
- Κάνουμε διάλειμμα για να κάνουμε τσιγάρο και να χαζέψουμε στα social media.
- Είμαστε στο μετρό και παίζουμε παιχνίδια στο κινητό μας.
- Γυρνάμε σπίτι και βλέπουμε τηλεόραση με το πιάτο στο χέρι.
- Μας τυχαίνει κάτι καλό… κάνουμε μελλοντικά σενάρια φόβου ότι θα το χάσουμε.
- Μας τυχαίνει κάτι κακό… κάνουμε παρελθοντικά σενάρια για το πόσο άτυχοι, απροετοίμαστοι, ανίκανοι είμαστε.
- Είμαστε σε σχέση… σκεφτόμαστε πόσο ωραία ήταν όταν ήμασταν ελεύθεροι, είμαστε ελεύθεροι… παραπονιόμαστε που δεν έχουμε ένα άνθρωπο να μας νοιάζεται και να μας αγαπάει.
Αν αυτό δεν είναι πλήρης διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητας τότε τι είναι; Και για να γίνει ακόμα χειρότερο η επιτυχία και το status έχουν συνδεθεί με το στρες, την υπερκινητικότητα και το “τρέξιμο”.
Αυτός ο κόσμος μας θέλει «σκορπισμένους» από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είναι σημαντικό λοιπόν να αναπτύξουμε συνειδητά την τέχνη της προσοχής και της εστίασης στη ζωή μας.
«Τι κάνεις;» ρωτάς κάποιον. «Άσ’ τα, τρέχω όλη μέρα», σου απαντάει με μια υποβόσκουσα περηφάνια για την επιτυχία του. Δηλαδή φανταστείτε σε αυτό το παιδί με τη διάσπαση προσοχής να του επιβραβεύουμε κάθε λεπτό αυτή του τη συμπεριφορά. Φανταστείτε να φτιάχναμε μια τάξη ΔΕΠΥ όπου όλα τα παιδιά θα επιβραβεύονται για τη διάσπαση της προσοχής τους και την υπερκινητικότητά τους.
Και όμως αυτή είναι η κοινωνία μας και οι χώροι εργασίας αυτή τη στιγμή. Ζούμε όλοι στον «κόσμο ΔΕΠΥ» και επιβραβευόμαστε για αυτό κάθε στιγμή.
Δεν ζούμε, τρέχουμε
Αυτό λοιπόν που χαρακτηρίζεται ως ΔΕΠΥ στα ιατρικά βιβλία και χρειάζεται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχει γίνει η κανονικότητα στις ζωές μας.
- Δουλεύουμε πολλές ώρες αλλά δεν παράγουμε περισσότερο απλά περνάει ο χρόνος όσο εμείς είμαστε διασπασμένοι σε δεκάδες πράγματα.
- Το μυαλό μας είναι συνεχώς χαμένο και απασχολημένο σε πολλά άχρηστα πράγματα. Ζούμε σκορπισμένοι σε χίλια κομμάτια.
H παγκόσμια έρευνα και το συμπέρασμα
Σε μια παγκόσμια έρευνα που συμμετείχαν πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο παρακολούθησαν 1000 παιδιά από τη στιγμή που γεννήθηκαν μέχρι το 32 έτος της ηλικίας τους. Στόχος τους να ανακαλύψουν ποιος είναι ο παράγοντας που καθορίζει την επιτυχία ή όχι στη ζωή τους.
Το συμπέρασμα:
Ο παράγοντας που καθόρισε την επιτυχία στη ζωή τους:
- Δεν ήταν η γλώσσα ή η καταγωγή τους
- Δεν ήταν η γειτονιά που μεγάλωσαν ή πόσα λεφτά είχαν οι γονείς τους
- Δεν ήταν οι καλοί βαθμοί που είχαν στο σχολείο ή το πανεπιστήμιο
- Δεν ήταν το IQ τους
Μπορείς να μαντέψεις ποιος ήταν αυτός ο παράγοντας;
Ήταν o αυτοέλεγχος (self-control)
Από την παραπάνω έρευνα όσοι είχαν επιτυχία στη ζωή τους, σταθερή καριέρα, οικονομική ευημερία, υγιείς κοινωνικές σχέσεις και οικογενειακή κατάσταση αλλά και καλύτερη υγεία ήταν αυτοί που είχαν:
- Την ικανότητα της συγκέντρωσης
- Την ικανότητα να εστιάζουν και να ελέγχουν την προσοχή τους
- Συναισθηματική ισορροπία
Όσο μεγαλύτερη η ικανότητα αυτοελέγχου, τόσο μεγαλύτερο κοινωνικό-οικονομικό status, οικονομική ευμάρεια και εισόδημα.
Ήταν δηλαδή αυτοί που ζούσαν με μεγαλύτερη ενσυνειδητότητα. Όσο μικρότερη η ικανότητα αυτοελέγχου τόσο αυξάνονται τα προβλήματα υγείας, οι οικονομικές δυσκολίες και η χρήση ουσιών.
Γιατί λοιπόν ζούμε σε ένα κόσμο που μας ωθεί στο ακριβώς αντίθετο από τον αυτοέλεγχο;
Αν λοιπόν ο αυτοέλεγχος είναι ο βασικός παράγοντας επιτυχίας σε όλες τις πτυχές της ζωής μας σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο το mindfulness (δηλαδή το μυαλό που καλλιεργεί πάνω από όλα τον αυτοέλεγχο) να μπει στις ζωές μας.
Θέλουμε λοιπόν επιτυχία, οικονομική άνεση και σχέσεις αγάπης στη ζωή μας; Τότε πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά μας στον θόρυβο και στις άχρηστες αποσπάσεις της προσοχής.
Είναι σημαντικό να πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας πίσω. Να συγκεντρωθούμε σε ό,τι είναι σημαντικό
Να έχουμε αυτοέλεγχο στη ζωή μας.
1. Οικονομικά
Χωρίς αυτοέλεγχο στα οικονομικά μας έχουμε αλόγιστη σπατάλη, καμία αποταμίευση και κακό προγραμματισμό για το μέλλον.
2. Εργασία
Χωρίς αυτοέλεγχο στην εργασία μας αφηνόμαστε σε δουλειές που δεν μας εξελίσσουν και δεν έχουν προοπτική.
3. Σχέσεις
Χωρίς αυτοέλεγχο στις σχέσεις μας δεν δίνουμε χρόνο να ακούσουμε και να εκφραστούμε με αγάπη και κατανόηση.
4. Υγεία
Χωρίς αυτοέλεγχο στην υγεία μας επιτρέπουμε σε κακές συνήθειες να γίνουν πρωταγωνιστές στην καθημερινότητά μας με τεράστιο κόστος για την ψυχική και σωματική υγεία μας.
