Πού οφείλεται η λατρεία μας για το τζάκι;
Η χαλάρωση μπροστά στο τζάκι [ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ] είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να απολαύσουμε ένα κρύο χειμωνιάτικο απόγευμα. Σίγουρα, αλλά γιατί πραγματικά λατρεύουμε τη φωτιά του; Όλα έχουν να κάνουν με τον πρωτόγονο άνθρωπο που έχουμε ακόμη μέσα μας, λέει μία επιστημονική μελέτη.
Επιμέλεια: Νικολέτα Γιαννοπούλου
Το να παρακολουθούμε τη φωτιά που καίει στην εστία, μειώνει την πίεση του αίματος, σύμφωνα με μία νέα επιστημονική μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα των ΗΠΑ. Η δε απόλαυση που αισθανόμαστε κοιτώντας τη φωτιά έχει τις ρίζες της στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, αφού από τον πρωτόγονο άνθρωπο η σύναξη γύρω από τη φωτιά κατάγεται από τους προϊστορικούς χρόνους.
Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, ο ανθρωπολόγος Christopher Lynn ζήτησε από 226 ενήλικες να παρακολουθήσουν ένα βίντεο με αναμμένο τζάκι και πήρε την πίεσή τους πριν και μετά την παρακολούθηση. Επίσης, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να καταγράψουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όταν έβλεπαν τη φωτιά χωρίς ήχους μειώθηκε η πίεση του αίματος κατά περίπου 5% και όσο περισσότερο χρόνο έβλεπαν τη φωτιά, τόσο πιο ήρεμοι αισθάνονταν. Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι όταν καθόμαστε δίπλα στη φωτιά, όλες μας οι αισθήσεις απορροφώνται από την εμπειρία.
Σύμφωνα με τον ανθρωπολόγο Christopher Lynn, αυτή η αίσθηση ηρεμίας που προκαλείται από τη φωτιά μπορεί να μειώσει το άγχος και το στρες.
Στους προϊστορικούς χρόνους ο ερεθισμός όλων των αισθήσεων –όραση, ακοή, όσφρηση, η θέρμη, ο καπνός αλλά και η γεύση από το φαγητό που συνήθως μαγειρευόταν ταυτόχρονα, τραβούσε την προσοχή των ανθρώπων, ιδιαίτερα όταν ήταν σκοτάδι.
Κάτι που έδειξε η έρευνα ήταν ότι το αίσθημα χαλάρωσης και ηρεμίας ήταν ακόμη πιο υψηλό ανάμεσα στους συμμετέχοντες που είχαν πιο «πρωτόγονες» συμπεριφορές, όπως η εμπάθεια ή ο αλτρουισμός.
Η ερευνητική ομάδα κατέληξε ότι και σήμερα αγαπάμε να καθόμαστε μπροστά στη φωτιά, γιατί ανέκαθεν αυτό σημαίνει κοινωνική συνύπαρξη. Κατά τη Λίθινη εποχή, οι άνθρωποι μαζεύονταν γύρω από τη φωτιά σαν κοινότητα, γιατί αισθάνονταν ασφαλείς και ζεστοί.
Ο ανθρωπολόγος Christopher Lynn εξηγεί: «Ιδιαίτερα στα πιο ψυχρά κλίματα το να κάθεσαι δίπλα στη φωτιά ήταν μεγάλη υπόθεση. Σε αυτό συνυπολογίστε ότι οι άνθρωποι έπρεπε να μαζέψουν ξύλα, να φροντίσουν να μη σβήσει η φωτιά, να μαγειρέψουν, όλα αυτά απαιτούσαν συνεργασία».
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Evolutionary Psychology.
