Στρες: Μήπως έχει «καταλάβει» τον εγκέφαλό μας;

Ο εγκέφαλός μας δεν θα έπρεπε να γίνεται ο χειρότερος εχθρός του εαυτού μας, αλλά και στρες και το άγχος μπορούν τελικά να τον μετατρέψουν ακριβώς σε αυτό. Αν πιάνετε τον εαυτό σας να αγχώνεται με το παραμικρό, ακόμη και με τα πιο απλά πράγματα, τότε οι ψυχολόγοι λένε ότι χρειάζεται να ηρεμήσετε το μυαλό σας και να τον βγάλετε από τον φαύλο κύκλο της αναμάσησης των ίδιων σκέψεων. Με ποιο τρόπο κερδίζουμε την αιώνια λιακάδα του μυαλού μας;

Από την Δέσποινα Σάμψων

Αν ξυπνάμε το πρωί και περνάμε τις περισσότερες ώρες της ημέρας αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια προβλήματα, στο τέλος νιώθουμε να έχουμε «κυριευτεί» από σκέψεις-εχθρούς. Απλές συμβουλές για να καθαρίσουμε το τοπίο των αρνητικών σκέψεων και να σταματήσουμε να ανησυχούμε με το παραμικρό.

Δεν χρειάζεται να γίνεστε το θύμα του ίδιου του μυαλού σας

Οι φόβοι και οι ανησυχίες – αυτά τα μικρά που μας ψιλοτρώνε όλη την ώρα και δεν μας αφήνουν να χαλαρώσουμε – μας οδηγούν κατευθείαν σε μια μαύρη πνευματική τρύπα.

Αν αυτή η κατάσταση επαναλαμβάνεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα τα όρια ανάμεσα στο στρες, το άγχος και την κατάθλιψη δεν είναι ορατά πια.

Το περίεργο με αυτή την κατάσταση όπου αναμασάμε συνεχώς τις ίδιες σκέψεις με επίμονο τρόπο – όπως ακριβώς τα ζώα αναμασάνε την τροφή τους με αυτό τον εκνευριστικά επίμονο ρυθμό – είναι ότι δεν κατανοούμε ότι είναι τοξική. Δεν αναγνωρίζουμε εύκολα τα σημάδια τουρ ρίσκου.

Δεν υπάρχει διάγνωση για παθολογική κατάσταση

Ίσα- ίσα που νομίζουμε ότι είναι μια φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου που μας προφυλάσσει από τις κακοτοπιές ενώ θα μπορούσαμε απλώς να βλέπουμε το πρόβλημα, να το αναγνωρίζουμε και να το λύνουμε με λιγότερο σύνθετες διαδικασίες.  Δεν είναι όμως.

Είναι μια χρόνια κατάσταση που διαιωνίζει τον κύκλο των αντιπαραγωγικών σκέψεων. Επομένως, το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε την κατάσταση. Το δεύτερο βήμα είναι να «καθαρίσουμε» το μυαλό μας.

Από τη στιγμή που ο εγκέφαλος συνεχίζει να ανησυχεί, έχουμε ένα πρόσφορο έδαφος για την επιδείνωση του ζητήματος. Για τους ειδικούς το καλύτερο είναι να πάμε βήμα-βήμα εξασφαλίζοντας διαλείμματα στο μυαλό μας.

Πώς θα βγούμε από τη «μαύρη τρύπα»;

Σύμφωνα με τις έρευνες οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι όταν αναλογίζονται τι κάνουν και όχι τι έχουν να κάνουν και πώς θα το κάνουν. Δεν είναι και τόσο δύσκολο λοιπόν να προσπαθήσουμε να προγραμματίσουμε από την αρχή τις σκέψεις μας.

Πρώτα ξεκινάμε με την επικέντρωση στις πράξεις μας και στους ανθρώπους με τους οποίους μιλάμε κάθε στιγμή ή συνεργαζόμαστε. Αμέσως θα νιώσουμε μια διαφορετική είδους διαύγεια. Μια λιακάδα να απλώνεται στο κεφάλι μας.

Ας εντοπίσουμε τη διαφορά και ας επιβραβεύσουμε σιωπηλά τον εαυτό μας. Τα πάμε πολύ καλά. Στην προσπάθειά μας να απεξαρτηθούμε από τη μαύρη τρύπα ενεργοποιούμε και τους κοντινούς μας ανθρώπους.

Η οικογένεια και οι φίλοι είναι οι μόνοι που μπορούν να μας συμπαρασταθούν και να μας πουν πότε πέφτουμε ξανά στην παγίδα των ίδιων και των ίδιων σκέψεων. Εκείνες τις στιγμές παίρνουμε βοήθεια όχι μόνο του κοινού αλλά και από το στοκ των θετικών μας αναμνήσεων: μια μυρωδιά από ένα αγαπημένο μας κερί, μια γεύση που μας ανεβάζει – όλα μας βοηθούν να ξεκολλήσουμε.

Οι ειδικοί προτείνουν επίσης να κάνουμε και κάτι άλλο: να τραγουδήσουμε. Η μουσική που έχουμε όλοι μέσα μας κάνει θαύματα. Ο ρυθμός θα μας παρασύρει σε άλλα σύννεφα πιο ροζ, πιο ανάλαφρα.

Τέλος, αν αγαπήσουμε τον εαυτό μας, θα καταφέρουμε να κερδίσουμε μεγάλες μάχες. Πολλές φορές η κατάσταση αυτή οφείλεται σε κάτι που έχουμε κληρονομήσει από τη μητέρα μας ή είναι το αποτέλεσμα μια σκληρής κριτικής που έχουμε υποστεί στη ζωή μας.

Στο χέρι μας ή μάλλον στο μυαλό μας είναι όλα! Ας κακομάθουμε τον εαυτό μας!