Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη…

Αγωνία και έκσταση. Ενθουσιασμός και απογοήτευση. Ταχυπαλμία και υπερένταση. Τί είναι τέλος πάντων αυτό το συναίσθημα που παραμένει μετά από αιώνες, τόνους μελάνι και αναλύσεις, αδιευκρίνιστο αλλά πάντοτε δυνατό, μυστηριώδες, υπέροχο; Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε τη δική μας απάντηση, μπαίνοντας στην καρδιά του θέματος!

από τη Μαρία Καλοπούλου

Η καρδιά χτυπάει δυνατά, σαν να είναι έτοιμη να ξεριζωθεί. Τα χέρια είναι ιδρωμένα, τα γόνατα τρέμουν, το αίμα κυλάει πιο γρήγορα στις φλέβες και το στομάχι σφίγγεται…

Μια έκρηξη αδρεναλίνης που συνοδεύεται επίσης από μια πιο γρήγορη αναπνοή, οι κόρες των ματιών διαστέλλονται και ιδρώτας κυλάει σε όλο το σώμα. Το αίσθημα είναι ευφορία, διάθεση για δράση, υπερδιέγερση.

Όχι, δεν πρόκειται για τις συνέπειες μιας γερής δόσης κοκαϊνης, αν και τα συμπτώματα είναι ανάλογα. Πρόκειται για τα συμπτώματα του έρωτα που δημιουργούν έναν αληθινό σεισμό ορμονών στο σώμα.

Ο έρωτας προκαλεί μία έκρηξη ορμονών στο σώμα μας και μαζί σωματικά συμπτώματα αλλά και υπερδιέργερση, ακριβώς, σαν μία δόση κοκαϊνης!

Από τα παραμύθια στην αλήθεια!

Μια φορά κι έναν καιρό, ο έρωτας ήταν το θαυμαστό υλικό από το οποίο δημιουργούνταν τα ποιήματα, τα θεατρικά και λογοτεχνικά έργα, η μουσική, τα τραγούδια, όλα όσα συνθέτουν τη μαγεία, το μυστήριο τον ρομαντισμό υπό το σεληνόφως.

Σήμερα όμως δεν θα μιλήσουμε γι’ αυτά αλλά για την περίπλοκη νευροφυσική διαδικασία, που η μελέτη της λαμβάνει χώρα στα high-tech εργαστήρια των ερευνητών-επιστημόνων.

Σε αυτά τα εργαστήρια, μπορούν να παρακολουθήσουν το μονοπάτι του έρωτα μέσα από την αλλαγή στην κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο όλων όσων καταλαμβάνονται από το ρομαντικό πάθος.

Οι ερευνητές μάλιστα στο University College του Λονδίνου κατάφεραν να συλλάβουν εικόνες από τον εγκέφαλο τη στιγμή που κάποιος κοιτάζει το αντικείμενο του πόθου του, αποδεικνύοντας ότι ο έρωτας δεν είναι τίποτε άλλο από μια έντονη ροή αίματος προς το κεφάλι. (Σας φαίνεται πολύ πεζό όλο αυτό; Μα γι΄αυτό είμαστε εμείς εδώ για να απομυθοποιήσουμε το παν!).

Οι εικόνες στον υπολογιστή ενός ερωτευμένου… εγκεφάλου αποδεικνύουν ότι ο έρωτας είναι μία έντονη ροή αίματος!

Ένας μάλιστα από τους ερευνητές δήλωσε ότι, για πρώτη φορά εντοπίστηκαν οι περιοχές του ανθρώπινου εγκεφάλου [ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ] που λαμβάνουν μέρος στη δημιουργία μιας από τις πιο έντονες καταστάσεις, αυτή της ρομαντικής αγάπης. Και αισθάνθηκε έναν σαφή και ξεκάθαρο θρίαμβο.

Οι μελέτες του μάλιστα έδειξαν και για ποιo λόγο οι ερωτευμένοι γυρνούν και ξαναγυρνούν, θέλουν και ξαναθέλουν το αγαπημένο πρόσωπο αναζητώντας ολοένα και περισσότερο.

Ο εξωτερικός φλοιός του εγκεφάλου σε έναν ερωτευμένο διεγείρεται σαν να έχουμε πάρει ναρκωτικά, με άλλα λόγια υποκύπτουμε στον εθισμό!

Μια από τις ενεργοποιημένες περιοχές που αποκάλυψαν οι εικόνες στον ηλεκτρονικό υπολογιστή από τον εγκέφαλο, έδειξαν ότι διεγείρεται ο εξωτερικός φλοιός του ερωτευμένου, το ίδιο δηλαδή σημείο που διεγείρεται από τα ναρκωτικά που προκαλούν ευφορία και συναισθήματα αλαζονείας!  Ενώ άλλες δύο περιοχές που έδειξαν να ενεργοποιούνται  ήταν  αυτές που παίζουν σημαντικό ρόλο στον εθισμό.

Και τι μας νοιάζει εμάς;

Τίποτα γιατί και τώρα που τα μάθαμε όλα αυτά, μήπως αλλάζει και κάτι; Όχι βέβαια. Γιατί το απλό γεγονός ότι χαρτογραφήσαμε τον άγνωστο μέχρι τώρα χάρτη του έρωτα στον εγκέφαλό μας, δεν σημαίνει ότι έχασε στο παραμικρό τη δύναμή του να μας αλλάζει τη ζωή, να μας εμπνέει και να μας μεταμορφώνει, να μας δίνει κίνητρα.

Όπως κάποια στιγμή στη ζωή μας έχουμε διαπιστώσει, ο έρωτας είναι αυτή η αστείρευτη πηγή θετικής ενέργειας, αυτή η μαγεία και η αχόρταγη πείνα να ακούσουμε τη φωνή, να μυρίσουμε το άρωμα της επιδερμίδας του  ή της αγαπημένης. Μερικές φορές είναι τόσο δυνατό το συναίσθημα που μας προκαλεί φόβο.

Άλλο απίστευτο κι αυτό!

Το παράδοξο είναι ότι υπάρχουν ορισμένες παραλληλότητες ανάμεσα στον έρωτα και στην απώλεια. Τον ερωτευμένο περιβάλλει μια αύρα, πανομοιότυπη με αυτήν που περιβάλλει και όσους πενθούν. Βρίσκεται στον «κόσμο του», έναν κόσμο που δεν έχει να κάνει ακριβώς με τα εγκόσμια.

Ο ερωτοχτυπημένος όπως και ο θλιμμένος παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα, όπως απώλεια του αισθήματος της πείνας, τάση για αϋπνία, ένα είδος τρέλας.

Το άλλο «πρόβλημα» με τον έρωτα είναι ότι δεν κανονίζεται με βάση τη λογική, δεν έχει σχέση με τον χρόνο και την ηλικία, ούτε βέβαια με τα κοινωνικά ή θρησκευτικά κατεστημένα. Έρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις και μερικές φορές και σε πολύ ακατάλληλες στιγμές.

Και τότε αισθανόμαστε αβοήθητοι, ευάλωτοι, ακόμη και γελοίοι, ενώ ταυτόχρονα αποφασίζουμε ότι θα ελέγξουμε τις αντιδράσεις μας, θα σοβαρευτούμε, θα υπολογίσουμε τις συνέπειες.

Να όμως, που στη θέα του αντικειμένου του πόθου, όλα αυτά γίνονται καπνός, και απλώς αισθανόμαστε σαν μια χημική αντίδραση να συντελείται μέσα μας. Η αλήθεια είναι ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει.

Από την κωμωδία στο δράμα και πάλι από την αρχή

Πείτε το πάντως, όπως θέλετε. Χημεία, ορμονική έκρηξη, μαγική αλχημεία, ο έρωτας είναι το πιο πολύτιμο συστατικό στη ζωή μας. Γι’ αυτό όταν και όπου το βρείτε, φροντίστε να μην το χάσετε.

Γιατί αυτό το ίδιο συναίσθημα που μοιάζει τόσο εύθραυστο και αμφίβολο στην αρχή του, όταν καταφέρει να ξεπεράσει τα πρώτα στάδια, μπορεί να μετατραπεί σε αληθινό στήριγμα για το μέλλον, χειροπιαστή απόδειξη ζωής.

What is this little thing called love, anyway;